Nieuwe winnaars

De uitslag van deze wedstrijd zou hoe dan ook verschillen van Lead 1, twee weken geleden in Mountain Network Amsterdam. De winnaars van die wedstrijd, Arno Luypaert en Lynn van der Meer, ontbraken op de startlijst in de Gelderse hoofdstad. Ook de nummers twee van Lead 1, Mark Brand en Tessa Robichon waren er niet bij. Voor andere klimmers lagen er dus kansen om zondag in Arnhem de zege op te eisen.

Volgebouwde wanden

De strijd voor de felbegeerde gouden medailles werd niet alleen uitgevochten in de harde routes (geen tops in de halve finale en de finale), maar ook aan tafel bij de jury. Doordat de wanden zo vol zaten met routes en bijbehorende grepen, kwamen meerdere klimmers in aanraking met grepen die niet tot de wedstrijdroutes behoorden. Dat mag niet, waardoor de jury de score van een aantal klimmers naar beneden aanpaste. Bijvoorbeeld die van Luuk Spaargaren in de finale, en die van Esmee Bonsen en Marianne van der Steen in de halve finale. Laatstgenoemde zou een ‘dubbele start’ gehad hebben en tekende net als Esmee protest aan.

Het duurde lang voordat beide vrouwen te horen kregen of hun protest succes had. Vooral voor Esmee was dat een zware kluif, want voor haar zou de finale in rook opgaan als de jury bij het besluit bleef. Toch viel het kwartje uiteindelijk toch haar kant op. “Ik dacht dat ze het gingen afkeuren want het duurde zo lang… En de hoofdjury zei al een paar keer dat ze het niet gingen doen.”

Esmee Bonsen. © Tim van der Linden. Luuk Spaargaren

De uitkomst betekende voor Bente Schiffeleers dat haar wedstrijd erop zat. De Nederlands jeugdkampioen Boulder gunde het haar goede vriendin Esmee, maar baalde vooral dat het zo liep. “We waren allebei in de isolatieruimte en wisten dat een van ons nog weg zou moeten. Dus de uitkomst van het protest was sowieso vervelend. Maar Esmee is beter dan ik, tijdens trainingen en vandaag. Ik wilde ook graag naar de finale, maar dan had ik beter moeten klimmen.”

Repeterend verhaal

Esmee ging uiteindelijk met onder meer Yara Meye en Bibi Hamers naar de finale. Samen streden zij om de podiumplaatsen, want de andere drie finalisten kwamen niet voorbij de dyno’s. Sanne Gijselman was een van hen: “Dyno’s zijn totaal niet mijn stijl, die moeten ze er gewoon niet inbouwen, haha!”

Bibi was de laatste die de touwen in ging bij de dames. Ze kwam ver, maar niet zover als Esmee. “Ik was niet eens moe”, zei Bibi gefrustreerd. Blijdschap was er bij Esmee ook niet echt. Ze was er vooral in de war van. “Na elke ronde is mijn telefoon overspoeld. Eerst over die aangepaste scores en nu krijg ik ‘gefeliciteerd’ binnen. Het voelt dubbel. Het is vet dat ik win, maar eigenlijk had Bente hier moeten staan. En Bibi was niet eens verzuurd.” Bovendien had Esmee extra voorzichtig gedaan. “Bij iedere pas dacht ik: ‘ik moet mijn voeten wel goed neerzetten’.

Bij de heren overkwam Luuk Spaargaren hetzelfde als Esmee, maar dan in de finale. “Toen ik Timon Vos (de uiteindelijke winnaar) zag vallen, dacht ik dat ik gewonnen had. Want ik was verder gekomen. Helaas constateerde de jury dat ik op een verkeerde greep had gestaan. Erg zuur, al ging het verder wel goed.” Hierover zei de jury: “Luuk leunde op een groene greep die er niet bij hoorde en had daar volgens ons voordeel van. Ook Timon raakte met zijn voet een andere greep, maar profiteerde daar niet van.”

Luuk en Timon staan nu gelijk in de competitiestand en zijn zeker van het NK Lead op 25 mei. Wie de competitie wint en ook naar het NK gaan, wordt op 7 april beslist tijdens Lead 3 in Leeuwarden.

Timon Vos. © Tim van der Linden. De top 3 van Lead 2.

Volledige uitslag, meer foto's en aftermovie

De volledige uitslag kun je vinden in het WAS. Daar staat ook de nog aangepaste score van Marianne van der Steen. Alle foto’s van de wedstrijd staan in het album Lead 2 2024 op ons Flickr-account. Waarschijnlijk publiceren we ook nog een aftermovie.