Maar nu is het tijd voor een paar serieuze vragen aan Fanny, die in de grote kwalificatiewedstrijd in Toulouse op 1 december 2019 nèt geen plek op de Olympische Spelen veilig kon stellen. Dat betekent dat ze nog maar één kans heeft. Als ze tijdens de Europese Kampioenschappen in de laatste week van maart eindigt als beste niet-Olympiër krijgt ze alsnog een plek.

Door Ico Kloppenburg

Fanny, mooie show net, gefeliciteerd. Om maar met de deur in huis te vallen: kun jij je de Olympische Spelen voorstellen zonder Fanny Gibert?

Ja, dat kan ik. Helaas kan ik dat. De regels van het gecombineerde format verschillen zo van de regels bij het boulderen. Het is een heel andere sport. En als er dan maar twintig mensen mogen meedoen wordt het heel lastig. Ik kan nog steeds een plek veroveren, maar de kans is heel klein. Ik ga het proberen, maar als het niet lukt ga ik helemaal voor het World Cup seizoen boulder en zoek ik nieuwe doelen. Voor mij zijn alle boulderwedstrijden te gek. Ik heb super veel zin in elke World Cup wedstrijd en ik zou er heel graag een keer één winnen.

Maar er is maar één keer een eerste Olympische klimmedaille.

Als ik naar de Olympische Spelen zou gaan zou dat fantastisch zijn en het is natuurlijk een historische gebeurtenis. Dus ik doe er alles aan om een plek te claimen.

En hoe bereid je je daarop voor?

Vòòr Toulouse heb ik veel getraind en rust genomen om zo goed mogelijk in vorm te zijn. Maar ik miste de wedstrijden en dit soort evenementen erg. Dus nu ik wat tijd heb voordat ik naar Moskou ga voor de EK, eind maart, wil ik heel graag hieraan meedoen. Ik train heel veel en als ik dit soort wedstrijden klim zie ik dat als een beloning voor alles wat ik erin stop. Over twee weken zijn de Franse kampioenschappen. Dat is nu geen hoofddoel, maar ik zal toch proberen mijn titel daar te verdedigen. Op die manier moet ik ook fit worden voor de World Cup. De afgelopen week was ik in Innsbruck en heb ik met het Franse team getraind in alle disciplines. Ik neem dus maar één dag rust voor dit soort events.

Je geniet zo te zien echt van boulderwedstrijden…

Natuurlijk! Ik ben een wedstrijdklimmer, ik hou van klimmen en ik hou van de sfeer, de stress ook. Vooral als iemand een boulder klimt die niemand anders kan klimmen. Dat is een geweldige sensatie. Het is wel lastig om te gaan met de druk voor de OS. Voor Toulouse bijvoorbeeld, was ik enorm gemotiveerd en was ik er zeker van dat ik mijn plekje zou veroveren. Dus de teleurstelling was echt enorm. En nu…. ik moet mezelf wat beschermen. Ik weet dat de kansen heel klein zijn, maar ik ga er wel voor. Maar ik probeer het wat relaxed op te pakken: niet teveel nadenken over wat het betekent als ik het haal of niet haal. Gewoon zo goed mogelijk voorbereid starten. Misschien dat dat beter werkt. Er is volgens mij ook geen gegarandeerd beste aanpak. Je kunt 100% geloven dat je het gaat halen, maar misschien is het net zo goed om de lat niet zo hoog te leggen en jezelf te verrassen.

Dockmasters

Fanny's aanpak lijkt haar in elk geval geen windeieren gelegd te hebben tijdens Dockmasters. Nadat ze zich vrij een voudig plaatste voor de finale, wist ze daarin een tweede plaats te behalen.

lees het finaleverslag