Tijdens de voorbereidingen in Nederland dachten ze drie tot vier weken de tijd te hebben voor de beklimming. Maar de wetten van het ware avontuur schrijven iets heel anders voor.

Doordat ze op een andere plaats worden opgepikt dan vantevoren bedacht, dienen de expeditieleden al hun materiaal eigenhandig zo'n vijftien tot twintig kilometer verderop te brengen. Ze denken hiervoor zo'n twee weken nodig te hebben. Daardoor blijft er maximaal twee weken over voor de beklimming. Tijdens die twee weken hebben ze te kampen gehad met slecht weer en zijn tot halverwege de wand gekomen.

Martin Fickweiler: "Ik ervaar deze expeditie dan ook niet als mislukt; het heeft sowieso het avontuur geboden waar ik al jaren naar op zoek ben en wat de beklimming betreft, deze is slechts onderbroken. Al het werk dat er tot nu toe in is gaan zitten zal volgend jaar niet verloren zijn en mijn droom om zo noordelijk op Baffin Island een nog onbeklommen berg te beklimmen via een duizend meter hoge verticale rotswand is alleen maar tastbaarder geworden en ligt meer dan ooit binnen handbereik."

Wil je meer informatie: http://www.martinfickweiler.nl

Klik hier voor het [foto]verslag van Rens Horn.

Wat was het plan van de expeditie. Vijf weken lang in totale eenzaamheid, de bewoonde wereld op 250 kilometer (twee tot vijf reisdagen) afstand, ruim 500 kilometer boven de noordpoolcirkel, 's nachts temperaturen tot min 20 graden, geen (helikopter) reddingen door derden mogelijk, het openen van een nieuwe, technisch moeilijke, route door een kilometer hoge, verticale wand, wekenlang bivakkeren op een portaledge, minder dan een handvol geslaagde expedities tot nu toe...

Na een behoorlijk aantal bigwall-expedities en -reizen onder aanvoering van Martin Fickweiler is dit de grootste bigwall uitdaging die ooit door Nederlanders is aangegaan. Dit wordt één van de belangrijkste Nederlandse expedities van de afgelopen jaren. Om Ronald Naar te quoten naar aanleiding van zijn poolreizen: "Ik wilde laten zien dat veel Nederlandse klimmers zich in de verkeerde, platgetreden richting ontwikkelen - de Himalaya, in plaats van Baffin Island, Antarctica, Groenland en Patagonië, terwijl daar de echt uitdagende bergen liggen."

Ook Herman Plugge, voorzitter van de NKBV Commissie Expedities en Alpine Topsport, valt hem daarin bij: "Lag enkele jaren geleden op expeditiegebied de nadruk op het klimmen van achtduizenders, de laatste jaren verschuift het aandachtsgebied naar technisch zeer moeilijke routes in de meest afgelegen gebieden op aarde. Het betreft hier een expeditie die voor Nederlandse begrippen vernieuwend is en internationaal de aandacht trekt. De klimmers zijn zeer ervaren en hebben reeds vele zware beklimmingen buiten de Alpen op hun naam staan. Het verheugt de Koninklijke Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging deze expeditie mede financieel te kunnen ondersteunen."