De expeditie begon niet zo lekker doordat het team behoorlijk werd tegengewerkt door de bureaucratie van India. Toch wist het team de reis te vervolgen en kwamen op 10 mei aan in het basiskamp op 4300m hoogte.

Gedurende de acclimatisatieperiode zijn er twee kampen ingericht. Jammer was dat tijdens deze periode het mooie weer al was verspeeld en het team tijdens de eerste toppoging in de ochtend moest terugkeren wegens slecht weer.

Na een tweetal rustdagen in het basiskamp vertrokken Bas, Saskia en Vincent weer naar boven voor een tweede poging. Bij kamp 2 aangekomen bleef het team wachten op een mooi weer venster. Drie dagen hebben ze in kleine tentje gezeten om de sneeuwstormen aan zich voorbij te laten gaan.

Op 5 juni was het eindelijk zover, Bas, Saskia en Vincent klommen verder en doken de rotspijler in. De omstandigheden vielen behoorlijk tegen. Veel spleten zaten vol met hard ijs, waardoor er vaak op artificieel klimmen overgestapt moest worden.

Er moest veel over natte platen getraverseerd worden, waardoor het klimmen veel tijd koste. In de middag was er pas 160 meter afgelegd wat het team deed besluiten deze 160 meter te voorzien van statische touwen en de volgende dag terug te keren naar dit punt.

De volgende dag stond er een snijdende wind en was het een stuk kouder. Het klimmen was nog steeds zwaar en ging te langzaam om de top te kunnen halen. Op ongeveer 6000 meter besloot het team terug te keren.

Dit was de laatste toppoging en het team is zonder succes weer teruggekeerd.

Op 13 juni zijn de leden van de Arwatower expeditie weer veilig aangekomen in Nederland.