Naam: Rutger Burgers

Leeftijd: 61 jaar

Licentie: ATL 3.2

Tochtleider sinds: 1994

Waar kom je vandaan? Ik ben een geboren en getogen Venlonaar, maar woon nu al meer dan 25 jaar in Amsterdam. En in de tussentijd heb ik ook nog vier jaar in het Zwitserse Davos gewoond. Dat was nog eens een mooie tijd: iedere vrije dag op pad in de bergen. Soms een weekendje naar de Rätikon, de Silvretta of de Bernina, maar vaak ook gewoon vanuit huis omhoog.

In welk gebied ben je actief? Eigenlijk in de hele Alpen, behalve Frankrijk want ik ben niet zo’n francofiel. Ik vind het juist leuk om ieder jaar een ander gebied in de Alpen uit te kiezen. Dit jaar leid ik een tocht in de Südtiroler Ortler, waar ik ook mijn opleiding tot tochtleider heb gedaan. Het is een uitgestrekt gebied met hoge toppen en giga gletsjers. Het liefst wandel ik op ruige bergpaadjes, tussen rotsblokken, trapjes en kettingen. En ik ben ook niet vies van steile puinhellingen en sneeuwvelden. In dit soort alpien terrein voel ik mij als een vis in het water.

Thematochten

Van de andere kant kan ik ook enorm genieten van de alpenweitjes en van de mooie paden net boven de boomgrens. Een dagtocht hoeft niet per se lang en zwaar te zijn. Zo heb ik een paar jaar geleden een nieuw soort huttentocht bedacht waarin ik twee van mijn hobby’s combineer: zingen en wandelen. In 2017 hebben we voor het eerst dit project ‘Zingen op de alp’ gedaan. Het was een 7-daagsde lichte huttentocht in Oostenrijk voor mensen die net als ik houden van meerstemmig zingen. Ik deed dat samen met de dirigente van mijn koor in Amsterdam. Ieder dag namen we een aantal keren de tijd om een uurtje te oefenen of een lied te zingen voor passerende wandelaars. Soms bij een meertje of een bergbeek, vaak ook bij de hut. Het was bloedje mooi weer, we hebben zelfs gezongen bovenop de Donnerstein. Het is leuk als er van iedere stemgroep twee zangers zijn, dus volgende keer graag een paar extra mannen. Overigens staat ‘Zingen op de Alp’ in 2021 opnieuw op de rol, dan in de Allgäuer Alpen.

Welke gebeurtenis zal je nooit vergeten? En bij deze vraag denk ik dan aan onze ontmoeting met een koeienherder bij zijn hutje op de alm. Je weet wel, zo’n oudere man met baard en pijp. Toen we daar aan kwamen wandelen vroeg ik hem of hij het leuk zou vinden als we een lied voor hem zouden zingen. Vol passie zongen we voor hem ‘Da unten im Tale’ van Brahms. Toen we klaar waren met zingen was hij tot tranen geroerd. Hij moest zich even terugtrekken in zijn hutje, want hij kon moeilijk zijn emoties tonen tegenover al die mooie dames. Maar daarna heeft hij ons uitgezwaaid.

Wat vind je leuk aan leiden van tochten? Ik vind het prachtig om te zien hoe een groep onbekenden na een paar dagen tot een vriendengroep-voor-een-week wordt en natuurlijk om daar zelf aan bij te dragen. En daarnaast heb ik er ook lol in om mijn tochtgenoten wat te leren, over het bewegen in allerlei soorten terrein en over oriëntatie onderweg.

Wat hoop je deelnemers tijdens een reis mee te geven? Altijd als ik in de bergen rondsjouw voel ik mij een bevoorrecht mens. Ik vind het leuk om dit enthousiasme voor het landschap aan mijn deelnemers over te dragen.

Wat is jouw lievelingsplek en waarom? Hoog op mijn lijstje staat de Greina hoogvlakte in het Zwitserse Surselva. Het is een van de bronnen van de Rijn, zo’n beetje op de grens van Rhetoromaans en Italiaans Zwitserland. Ik ben hier al verschillende keren geweest en steeds werd ik getroffen door het brede gletsjerdal en het glinsterende stroompje dat hier doorheen kronkelt. Nog niet zo lang geleden zou hier een groot stuwmeer komen, maar het protest heeft zin gehad.

Welke tip is volgens jou belangrijk in de bergen? Toon respect voor de bergen. Pas op voor overmoed en bereid jezelf goed voor.

Welke berg staat nog op jouw verlanglijstje? Ach, eigenlijk heb ik niet een speciale top op mijn bucketlist. Er is één project waar ik de komende jaren voor ga: samen met mijn vrouw loop ik de Europese wandelroute E8 van Nederland via Slowakije naar Istanbul. Op dit moment hebben we heel Duitsland doorkruist en zijn we halverwege Oostenrijk. De hele Karpatenrug ligt nog voor ons, een heerlijk vooruitzicht.