Door Noor van Veen

We hebben er allemaal al sinds het eerste selectieweekend in mei naar uitgekeken. De komende drie jaar gaan wij het avontuur met elkaar aan. En we beginnen... nu!

Kick-off weekend

Op uitnodiging van teamlid Michiel, die er werkt, spraken we voor ons kick-off weekend op 7 en 8 september af in klimcentrum Rocksteady in Bussum. Een perfecte locatie om rustig te vergaderen in een aparte ruimte, maar ook om tussendoor even wat opgehoopte energie kwijt te kunnen in Michiel’s beestachtig harde sportklimroutes, of om los te gaan op de beroemde (en beruchte) Crack Generator 3000.

Tijdens de teamvergaderingen bespraken we het verloop van het traject, onze verwachtingen, ambities en persoonlijke en gezamenlijke doelstellingen. De vraag die daarbij telkens centraal stond was niet alleen hoe we daar naartoe willen werken, maar ook vooral waarom. Wat beweegt ons? Waarom willen we op expeditie? Dat onder woorden te brengen bleek soms nog knap lastig, want hoe leg je die vreemde aantrekkingskracht van de bergen nou precies uit?

Rolverdeling

Praktischer was het moment waarop we de rollen binnen het team verdeelden. Op basis van eigen voorkeur en de uitslag de Belbintest (een persoonlijkheidstest die ieders sterke en zwakke eigenschappen uitlicht) hebben we een voorlopige taakverdeling gemaakt. Het gaat sowieso goedkomen met de organisatie van onze aankomende klimtrip – naar Bohuslän in Zweden, Peak District in de UK, Orco in Italië of naar Annot in Frankrijk? – want er wierpen zich maar liefst vijf aspiranten op om ‘Chef Logistiek’ te worden. Na een beetje schuiven over en weer kwamen we eruit en heeft iedereen de komende maanden voor ogen waar zijn of haar verantwoordelijkheden liggen.

Actie!

Na al die vergaderingen, de teambuildingsworkshop van Eveline op zaterdag en de mediatraining van Naomi op zondag was het duidelijk: we hebben er gigantisch veel zin in en staan te springen om aan de slag te gaan. Genoeg gepraat dus, tijd voor actie! En als je basiskamp voor het weekend Rocksteady in Bussum staat opgeslagen, en je begeleid wordt door niemand minder dan Niek de Jonge, kan dat maar één ding betekenen: handen intapen, ‘pijn is fijn’ denken en gáán in die spekgladde crack machine…

Niek heeft eerst nog even uitgelegd op welke manieren je je handen eigenlijk allemaal kunt verklemmen zodat je in elke spleetbreedte uit de voeten kunt. De klassieke ‘perfect hand’-jam kent iedereen, maar hoe werkt zo’n fingerlock of hand-fiststack nou precies?

Crack machine

Om met de verschillende breedtes te oefenen had Niek draagbare crack machines (ontworpen door de Amerikaanse klimmer Sonnie Trotter) meegenomen. Dat zijn een soort taps toelopende bakken die je op kunt tillen met steeds de wisselende handverklemmingen. Op de Crack Generator 3000, ontworpen door de Nederlandse Gerke Hoekstra en door iedereen te gebruiken in Rocksteady, konden we vervolgens de hoogte in. Het apparaat is zo hoog als een korte boulder en in breedte verstelbaar van fingercrack (heel smal) tot offwidth (breder dan je handen) en zelfs chimney (wanneer je hele lichaam erin past). Een toegankelijke manier om al die crackklimtrucjes eens in een veilige setting uit te proberen. Hoewel, toegankelijk… In de wandelgangen van de Bussumse klimhal gaat het gerucht dat Gerke de binnenkant van zijn Crack Generator ooit gelakt heeft om hem gladder te maken nadat het origineel voor hem te makkelijk was geworden, dus je moet wel flink aan de bak om niet net zo hard weer naar beneden te glijden.

Onze conclusie van een middag spelen in de tuin van Rocksteady: met perfect-handcracks kunnen we allemaal wel uit de voeten, fingercracks zijn erg moeilijk als je geen voettreetjes hebt, gladde offwidths zouden verboden moeten worden, en als de spleet te breed is voor je vuisten dan kun je altijd nog Jeffrey’s signature bicep-verklemming (door ons gedoopt tot “De Noodoplossing”) uit de kast trekken. Op naar oktober, want dan gaan we op pad voor het echte werk. Stay tuned!