We willen graag heel de tocht van onder tot boven op eigen kracht doen. We gaan dan ook te voet vanuit Chamonix naar Refuge Plan d’Aiguille. Daar nuttigen we ons avondeten in de vorm van Adventure food en kijken hoe het laatste zonlicht op de vallei onder ons valt.

Met het eerste daglicht staan we onderaan de sneeuwkegel die naar de instap van de route leidt. Van onderaf lijkt dit een klein stukje maar het blijkt toch nog best een wandeling te zijn.

De route is verdeeld in grofweg drie delen. Het rechte stuk onderaan, het diagonale stuk wat schuin naar links loopt en de uitklim onder de lift van de Aiguille du Midi. Op deze foto klimmen we nog in het onderste deel. Ook is de Eugster Direct variatie vanaf hier goed zichtbaar. IJs is in deze variant echter niet te bekennen.

Jorian pakt wat rust nadat we net overgestoken zijn naar het diagonale deel van de route. In dit volgende deel zullen we ook de technische crux van de route tegenkomen.

Jorian en Noël zijn hier net door de crux heen. Een mooie technische lengte met zwart bikkelhard alpien ijs. Genieten.

Het einde van het diagonale deel en start van de uitklim onder de lift. Het mag dan wel de uitklim zijn maar na 800 meter in de benen gaat het allemaal niet heel snel meer.

De laatste lootjes met uitzicht op bijna de gehele Midi Plan Traverse. Ook de Frendopijler en andere klassieker zijn vanaf hier goed zichtbaar.

De middag zon komt net boven het bergstation van de Aiguille du Midi uit. We klimmen recht onder de lift en zwaaien wild naar iedere gondel die langs komt. Op de Cosmique hut treffen we iemand die ons toevallig vanuit de gondel heeft gezien. Hij weet ons te vertellen dat we een echte attractie voor de toeristen waren.