In een wereld waar massatoerisme en moderne voorzieningen steeds meer de boventoon voeren, blijven er verborgen schatten bestaan die hun traditionele charme en authentieke sfeer hebben weten te behouden. In het Zwitserse Bergsteigerdorf St. Antönien lijkt de tijd langzamer te gaan. Het dorp ligt hoog (1420 m) in het St. Antöniendal in het kanton Graubünden dat grenst aan Oostenrijk. Hier geniet je van de bergen zoals ze bedoeld zijn.
Sinds 2021 werd St. Antönien toegevoegd aan de lijst van Bergsteigerdörfer en werd daarmee het allereerste Bergsteigerdorf van Zwitserland. Het kleine dorp met slechts 333 inwoners ligt aan de voet van de Rätikon. Rondom het kerkje ligt de kern van het dorp de kerk en verspreid tegen de hellingen aan liggen de karakteristieke Walser huizen, tot in de zijdalen. De bouwstijl van deze houten huizen is nog dezelfde als zo'n acht eeuwen geleden, toen arme boerengezinnen zich hier vestigden op zoek naar betere oorden. Ze ontwikkelden technieken en vaardigheden waarmee ze in hoog gelegen gebieden landbouw en veeteelt konden bedrijven. Daardoor vind je dit soort huizen nog steeds hoog in de bergen terug. Zelfs het Walserdialect wordt hier nog steeds gesproken.
Als je tijdens je vakantie in de bergen op zoek bent naar rust en natuur op een plek waar duurzaamheid voorop staat, dan zit je hier goed. In de zomermaanden leiden goed onderhouden wandelpaden naar alle hoeken van het bergbeklimmersdorp. Klimliefhebbers vinden hier legio mogelijkheden in alle moeilijkheidsgraden en natuurliefhebbers vinden in het Gafiatal een rijke alpenflora. In de winter bieden de uitgestrekte zijdalen talloze skitochten en ook sneeuwschoenwandelaars en langlaufers komen aan hun trekken.
St. Antönien wordt omringd door de toppen van het Rätikongebergte. Talloze wandelroutes brengen je over groene hellingen en langs steile rotsformaties.
Verscholen tussen de bergtoppen liggen twee kristalheldere bergmeertjes, de Partnunsee en de Caschinasee. Vanuit St. Antönien loopt een rondwandeling van ca. 12 km die je door de bergen en langs de meertjes brengt. Vergeet je zwemkleding niet mee te nemen voor een lekkere frisse duik.
Een uitdagende wandelroute die je zelfs naar Oostenrijk brengt. Het pad slingert door het Karrenfeld en loopt langs talrijke karstgrotten waar je een kijkje kunt nemen in het mysterieuze verleden van deze regio. Na een tijdje bereik je de Tilisunahütte die in Oostenrijk ligt. Hier kun je even op adem komen en genieten van de stilte en deze magische plek. Eenmaal opgeladen wandel je naar beneden richting het glinsterende bergmeer de Partnunsee en daarna door naar het dal. De tocht heeft een moeilijkheidsgraad van T4. Een stevige conditie en goede oriëntatie zijn nodig om deze 10 km lange route te volbrengen.
Dagenlang onderweg zijn, weg van de bewoonde wereld met alleen de bergen om je heen. Vanuit St. Antönien starten verschillende huttentochten waarbij je ’s avonds bij de berghut de zon onder kunt zien gaan.
Op deze populaire langeafstandswandeling loop je in 3 of 4 dagen door het Silvrettagebergte en de indrukwekkende Rätikon en langs de grens van Zwitserland en Oostenrijk. Tijdens de 4-daagse tocht start je in Klosters en eindig je in Seewis. De eerste nacht slaap je in het Bergsteigerdorf St. Antönien, de andere twee nachten boven op de berg in de Carschinahütte en de Schesaplanahütte.
Foto: De Carschinahütte
De NKBV is er om jou alles te laten halen uit je bergwandelactiviteiten. We helpen je alvast goed voor te bereiden voor je komende bergwandelingen.
Rondom St. Antönien zijn er verschillende klettersteigs te vinden in verschillende moeilijkheidsgraden. In het dorp zelf kun je materiaal huren om te klimmen.
Hou je wel van een uitdaging? Dan is de klettersteig Partnunblick door de zuidelijke wand van de Sulzfluh (2.818 m) de moeite waard. Deze eerste klettersteig van Graubünden, ontstaan in 2005, is een veeleisende en lange route. De klettersteig, met 450 meter hoogteverschil, heeft een aantal behoorlijk inspannende passages, soms op bijna verticale rotsformaties, en vrijhangende overhangen. Het meest uitdagende stuk is de 'Klagemauer', aan het einde van de route. Een goede conditie is dus vereist, en de route is niet geschikt voor beginners. Vanaf het dorp Partnun staat de route naar de klettersteig aangegeven. Het duurt zo'n 2 uur en een kwartier voordat je bij de klettersteig bent, en de route zelf duurt ook nog eens 2,5 uur.
Een leuke klettersteig voor gezinnen is de Klettersteig Partnunblick. Deze technisch eenvoudige klimroute is geschikt voor iedereen die nog geen ervaring heeft, en voor kinderen vanaf 8 jaar.
Wil je het gebied liever in een hoger tempo ontdekken? Stap op de mountainbike of trek je hardloopschoenen aan.
Rond St. Antönien liggen namelijk een aantal prachtige en afwisselende mountainbikeroutes op je te wachten. Je kunt je fiets ook meenemen in de postbus, zodat je ook op andere plekken in het dal kunt gaan biken.
Trek je veters maar strak aan, want deze route is echt een uitdagende tocht voor de ervaren trailrunner. We hebben het over de Sulzfluh Trail van 13,5 kilometer. De trail voert door groene weiden en langs kalkrotsen naar de Tilisunahut op Oostenrijks grondgebied. Je doet er ongeveer 3 over en stijgt en daalt 115m. Durf jij de uitdaging aan?
Foto: Sulzfluh
Een Bergsteigerdorf, of bergbeklimmersdorp in het Nederlands, is een dorpje in de bergen dat meer wil dan alleen toeristen trekken. Toerisme en duurzaamheid moeten hier hand in hand gaan. Alles wat ondernomen wordt, moet ten goede komen aan het dorp, de inwoners en de natuur. Bezoek je een Bergsteigerdorf dan ben je verzekerd van een vakantie in alle rust, omgeven door ongerepte natuur. Steeds meer dorpen in de Alpen sluiten zich aan bij deze beweging, een fijne ontwikkeling voor de rustzoekers. We hebben naast Johnsbach nog een paar andere Bergsteigerdörfer uitgelicht. Daarnaast lees je in Hoogtelijn 5-2019 over de eisen top-10 voor Bergsteigerdörfer.
Als NKBV-lid draag je bij aan het onderhoud van paden en hutten. Elk jaar dragen de leden gezamelijk €400.000,- bij aan het Gegenrechtfonds. En wist je dat je als NKBV-lid korting krijgt in de meeste berghutten in de Alpen?
