MENU

Mooie huttentocht in het Zwitserse oerkanton Uri

In Hoogtelijn 3-2019 vertelt redacteur Peter Daalder over de mooie 5-Hütten-Panoramaweg die hij liep samen met fotograaf Aart Markies. De huttentocht begint in het bekende plaatsje Göschenen, gelegen in het Zwitserse oerkanton Uri.

Samen met Schwyz en Unterwalden vormt Göschenen sinds 1291 het hart van het Eedgenootschap; een samenwerking tussen drie Zwitserse oerkantons die de handel tussen elkaar vrij lieten en elkaar hielpen de vijand buiten de deur te houden. “In het dal van Göschenen is het niet moeilijk die sfeer van vroeger op te roepen. Alleen het stuwmeer achterin het dal wijst op modernere tijden.”

Salbithütte en de Triftbrug

Peter en Aart beginnen hun tocht door eerst te klauteren over een steil pad naar de Salbithütte. De hut is een steunpunt voor klimmers op het beroemde klimmersparadijs de Salbitschijen. Net als alle hutten op de route, is deze hut alleen bereikbaar te voet. Vroeger werd eten en drinken in loodzware rugzakken naar boven gedragen, maar tegenwoordig vliegt een helikopter eens in de drie weken naar boven. Daarnaast trekt de hut veel meer bezoekers dan voorheen, mede door de bouw van een hangbrug; de Triftbrug bij Gadmen. Deze brug werd hemelsbreed nog geen vijftig kilometer verder afgebroken en weer opgebouwd tussen de Salbithütte en het Salbitbivak. “De loopplanken van de brug hangen in het begin iets naar één kant en de brug begint hoger dan waar hij eindigt. Niet iedereen loopt daar zonder angst en beven hoog boven de onheilspellend diepe kloof.”

In de gezellige hut is daar niks van te merken. “Goed en lekker eten. Prima toetje en als afsluiting van de maaltijd komt de huttenwaard langs met het weerbericht.” Het weer ziet er niet goed uit, waarop besloten wordt om een stukje met de bus te gaan naar het stuwmeer, waarvoor Göscheneralp lag.

Göscheneralp

Achter de stuwdam met begroeide aarde ligt het grijsgroene meer met water van de Reuss, een van de vier rivieren die iets hoger bij Andermatt ontspringt, net als de Rijn, de Rhône en de Ticino. In eerste instantie was de stroom voor de bouw van de Gotthardtunnel. Nu produceert het stuwmeer voor een jaar lang stroom voor 60.000 huishoudens. Maar daarvoor is wel het dorpje Göscheneralp, compleet met kerk, Gasthaus en vele boerderijen opgeofferd. “De bewoners hadden de pech dat hun bergen prima geschikt waren om een stuwmeer aan te leggen. ”Als enig aandenken staat er nog een klokkenstoel met een klok uit de kerk, de rest is ondergedompeld in het ijskoude bergwater.

Landen pal naast een hut

Peter en Aart splitsen zich op, omdat Peters enkels en voeten het hem moeilijk maken om een moeilijke route te wandelen. Aart kiest voor een pad hoog boven het stuwmeer en volgt de blauw-witte route. Peter kiest voor de rood-witte langs het meer; langzaam stijgend naar de Chelenalphütte, diep in het dal, hoog op de helling tegenover een indrukwekkend aantal gletsjers. “Bijna tegelijkertijd glibbert Aart van boven naar de hut.”

’s Ochtends klinkt er een enorm lawaai bij de hut van een aanvliegende helikopter die eerst een monteur boven brengt voor een storing aan de elektriciteitskast, even later gevolgd door een vlucht met 750 kilo voorraad aan eten en drinken. “Het precisiewerk van de piloot is indrukwekkend," vertelt Peter. "Op nog geen drie meter van de hut zet hij het net met proviand neer en landt vervolgens met zijn heli pal naast de hut.”

Kleinste hut

Een andere hut die Peter en Aart tegenkomen is de Dammahütte; een van de kleinste hutten in Zwitserland gebouwd van grijze leisteen. “Het geeft de hut, die ook nog eens op grote grijze rotsen staat, het aanzien van een no-nonsensewoning uit de crisistijd.” Peter vertelt; “de SAC liet de hut maken voor een grote tentoonstelling in Bern in 1914. Daarna werd de hut afgebroken en in twee jaar tijd op de huidige plek weer opgebouwd. Met maar twintig slaapplaatsen op zolder en een superkleine keuken heeft deze hut alles van een aandoenlijk ieniemienie huisje.”

Langzaam en voorzichtig dalen ze af. Ze zijn aan het einde van de tocht. “Wat is het een mooi dal", zegt Peter, terwijl ze heel dicht bij het lawaai van de Gotthardtunnel zijn. “Maar hier in het dal is het stil. We horen alleen af en toe de hoorn van de postauto, die waarschuwt bij smalle passages, op weg naar het fraaie panorama van de 5-Hütten-Panoramaweg.”

Lees het artikel in Hoogtelijn