• Leeftijd: 25 jaar
• Woonachtig: Amsterdam
• Studie: Geneeskunde
• Sporten naast alpineren: sportklimmen
• Weetje: Op vakanties verzamelt Karlijn stenen met gaten erin.

Waar komt jouw passie voor het beklimmen van bergen vandaan?

'De liefde voor de bergen is mij met de paplepel ingegoten. De eerste keer dat ik in de bergen was, was ik drie maanden oud. Ik kan mij nog herinneren dat ik later als kind met verwondering toekeek hoe twee alpinisten zich op de camping aan het voorbereiden waren op hun tocht. Toen ik elf jaar was hebben we met de familie een gezins-alpiene cursus gedaan. De vonk was overgesprongen en op mijn veertiende heb ik een J1-cursus gevolgd.'

Hoe beïnvloedt die passie je dagelijks leven?

'Jammer genoeg kan ik op dit moment mijn dagelijks leven niet goed combineren met de bergen. Om mij hier toch zoveel mogelijk mee bezig te houden klim ik drie keer per week en bouw ik klimroutes. De klimmuur voelt als mijn clubhuis.'

Hoe draagt de bergsport bij aan jouw persoonlijke ontwikkeling?

'Ik heb door het alpineren al op jonge leeftijd geleerd om zelfstandig te zijn en risico's in te schatten. Toen ik op mijn veertiende begon met alpineren had ik nog weinig gelijkgestemden om mij heen, ik vond het leuk dat ik mij hierin kon onderscheiden van de anderen. Toen ik later bij de Amsterdamse Studenten Alpen Club (ASAC) ben gegaan, heb ik een hechte groep gevonden met dezelfde passie, waarin ik mij direct thuisvoelde.'

Welke eigenschap helpt jou tijdens het klimmen?

'Mijn doorzettingsvermogen. Naar mate een tocht langer duurt en de meeste mensen slomer en moe worden, word ik alerter en streng.'

Wat is je beste klimherinnering tot nu toe?

'Mijn eerste zelfstandige beklimming. Ik was veertien jaar oud en ging samen met mijn broer en neef (toen beide zestien) de Gran Paradiso (4061 meter) op. Wij waren als tweede op de top. Trots liep ik voorop aan het touw terug omlaag terwijl we langs een file vol verbaasde gezichten liepen. Meerdere mensen vroegen naar onze leeftijd.'

Hoe bereid je je fysiek en mentaal voor?

'Mentaal gezien ben ik lange dagen geconcentreerd bezig zijn wel gewend door mijn werkzaamheden in het ziekenhuis. Fysiek gezien valt er voor mij nog wat te trainen, ik ga minimaal eens per week hardlopen. Ik moet ook mijn knieën trainen middels oneindig veel squats. Maar het belangrijkste vind ik dat ik gemotiveerd blijf en tijd overhoud voor veel klimmen!'

Waarom doe jij mee aan de Expeditie Academie IV?

'Ik kan mij herinneren dat de eerste lichting van de Expeditie Academie begon. Voor mij was dat echts iets waar ik tegen opkeek en wat onhaalbaar leek. Langzaam werd dit steeds realistischer. In de afgelopen twee jaar ben ik geïnspireerd geraakt door andere vrouwelijke alpinisten, zoals Line van den Berg. Ik wil graag bergbeklimmen een groter onderdeel maken van mijn dagelijks leven.

Er valt voor mij nog veel te leren, bijvoorbeeld ijsklimmen. Daarnaast vind ik het soms lastig om mijzelf te pushen in alpien terrein en ben ik al een tijdje op hetzelfde niveau aan het klimmen. Ik kijk ernaar uit om met de Expeditie Academie een nieuw niveau te bereiken.'

Welke rol spelen samenwerken en risicomanagement voor jou bij het klimmen?

'Als toekomstig arts voel ik mij verantwoordelijk voor mijn toekomstige team. Ik wil mij goed voorbereiden middels een keuze-coschap waarin ik me kan verdiepen in acute/expeditie-zorg. Verder vind ik veiligheid belangrijker dan het behalen van de top, omdraaien moet altijd een optie zijn.

Het team is voor mij een van de belangrijkste factoren. Ik wil mijn vreugde en genot van de Alpen delen met de andere, soleren lijkt mij maar saai.'

Wat zijn je ambities op de lange termijn als (expeditie)klimmer?

'Ik leef in het moment. Nu kijk ik er erg naar uit om het opleidingstraject te starten en wat daarna komt zie ik dan. Ik heb op dit moment nog geen concreet expeditiedoel en wil mij graag tijdens het traject laten inspireren.'