Met wie ga jij deze zomer de bergen in?

Ohh wat een fijn vooruitzicht om straks weer in de bergen te zijn en vrij rond te kunnen reizen. We kennen allemaal de situatie, maar dromen mag en hopelijk is het sneller weer de realiteit.

Jaarlijks zetten honderden vrijwilligers zich in op allerlei vlakken binnen de NKBV. Ook voor Bergsportreizen, de reisorganisatie van de NKBV, zijn deze vrijwilligers actief om bergwandeltochten, alpiene cursussen en tochten, workshops en sportklimcursussen te begeleiden. Misschien ga jij deze zomer wel met een van hen op pad.

Tochtleider Okke

Licentie: ATL4.2 met KST (Klettersteig) en Sneeuwschoen (SWL)

Een gemiddelde dag begint vroeg. De gletsjer is dan (meestal) nog lekker hard bevroren en de sneeuwbruggen dus ook. In de regel staan we rond een uur of 06:00 op en vertrekken om 07:00 uur. Maar als er een top of een langere dag op het programma staan kan dat nog veel vroeger zijn. Dan is het soms nodig om midden in de nacht op te staan. De opkomende zon is elke keer weer een fantastisch moment. Het kille blauw-zwart-wit van de nacht maakt plaats voor warmte en kleur. De dagen zijn soms lang en zeker als het warm wordt, erg intensief. Doordat we veelal aan touw lopen is het belangrijk een ritme te vinden dat iedereen lang kan volhouden. Pauzes zijn schaars en kort. Op de gletsjer willen we niet langer dan strikt noodzakelijk onderweg zijn. Snelheid = veiligheid. Vroeg in de middag komen we aan op de hut waar ieder dan nog volop de tijd heeft om de verbrande calorieën weer bij te eten, veel te drinken en natuurlijk uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Het avondeten is in veel hutten ook een belevenis. Hoewel het best primitief kan zijn, vind ik het toch vooral bijzonder dat er op van die onherbergzame plekken hutten staan waar je een warm en veilig onderkomen hebt, met volop eten en drinken en andere mensen om je sterke verhalen mee te delen, heerlijk. Ik voel me dan vaak diep verbonden met de bergnatuur en de andere gasten en bevoorrecht om op die wonderbaarlijke plekken te mogen zijn.

tochtleider Okke

Tochtleider Andy

Licentie: ATL 4.2

Wat hoop je deelnemers tijdens een tocht mee te geven? Ik denk dat iedere tochtleider hier hetzelfde over denkt. Een combinatie van ontspanning door inspanning: één van de leukste sporten en vakanties die je je kunt indenken, zelf ervaren en beleven met elkaar. De bergen zitten in het DNA van veel mensen, dus het enige wat je als tochtleider hoeft te doen is hen vertrouwen meegeven tijdens de tocht. Mensen kunnen veel meer dan ze denken.

De hut Rifugio Tuckett in de Brenta Dolomieten heeft altijd een warme plek in mijn hart! De hut is hoog gelegen, heeft verrukkelijk Italiaans eten en als ik er ben kijk ik naar de hoog opgetrokken en nogal grillige rotsen van de Dolomieten rondom de hut. In een woord: super!

tochtleider Andy

Tochtleider Annemiek

Licentie: ATL 3.3

De wekker staat vroeg. Ik hou van de ochtenden, de natuur is dan op z’n mooist en met een vroege start zijn we op tijd op de volgende hut, ook als het weer tussentijds omslaat of wanneer we oponthoud hebben. Voor het ontbijt check ik kort hoe het met iedereen gaat, hoe iedereen heeft geslapen. Dan schat ik in of iemand die dag wat extra aandacht of hulp kan gebruiken. We beginnen rustig met lopen en pauzeren elke uur of anderhalf uur even kort. Op uitnodigende plekken doe ik graag wat loopoefeningen bijvoorbeeld bij een mooi blokkenterrein of op een sneeuwveldje. Ik probeer iedereen van de tocht te laten genieten. Ook een zwaardere klim leidt bijvoorbeeld naar een mooi uitzicht. Eenmaal bij de volgende hut is het uitzweten, droog shirtje aan en dan met elkaar een verkoelend biertje drinken of een grote kop thee.

tochtleider annemiek

Tochtleider Willem Maarten

Licentie: ATL 3.3.

Op de Venediger Hohenweg (Oostenrijk) zit een moeilijke passage met kabels en veel losse stenen (De Galtenscharte). De nacht ervoor heb ik toen erg slecht geslapen, want wat zou ik hier aantreffen en hoe zou ik mijn groep hier doorheen loodsen? Uiteindelijk bleek het een van de mooiste (en spannendste) passages van de tocht: eindelijk mocht de helm uit de rugzak en met behulp van de kabels kwamen we er met zijn allen soepel doorheen en stonden we bovenaan heerlijk in het zonnetje ons succesje te vieren!

Wat hoop je deelnemers tijdens een reis mee te geven? Genieten en een beetje afzien! Daar kwamen we toch voor? Niks is heerlijker dan na een stevige wandeldag op het terras van een hut te zitten met mooi uitzicht en samen wat te drinken en te kletsen. Ontspanning door inspanning. Daarnaast vertel ik graag over de flora, fauna en geologie van een gebied. Ik hoop zo mijn deelnemers nog bewuster te maken van de omgeving waar we doorheen reizen.

tochtleider Willem Maarten