Jaarlijks zetten honderden vrijwilligers zich in op allerlei vlakken binnen de NKBV. Ook voor Bergsportreizen, de reisorganisatie van de NKBV, zijn deze vrijwilligers actief om bergwandeltochten, alpiene- cursussen en tochten, workshops en sportklimcursussen te begeleiden. We zijn heel blij met al deze vrijwilligers en om jou met een paar van hen kennis te laten maken, zetten we de komende tijd een aantal van deze vrijwilligers in de schijnwerper.
Naam: Annemiek Haak
Leeftijd: 62 jaar
Licentie: ATL 3.3 Lees hier meer over de licentie
Tochtleider sinds: 2005
Waar kom je vandaan? Ik ben geboren en getogen in Den Haag. Tussendoor woonde ik zes jaar In Hoorn, mooi aan het IJsselmeer. Aan zee en bij het IJsselmeer heb ik dat gevoel van vrijheid en ruimte dat ik ook in de bergen ervaar.
In welk gebied ben je actief als tochtleider? Ik ben graag in Zwitserland. Zo heb ik bijvoorbeeld goede herinneringen aan de gletsjertocht Rondom de Matterhorn en de gletsjertocht Tussen Dent Blanche en Weisshorn. Ook in andere delen van de alpen heb ik prachtige tochten begeleid, bijvoorbeeld de 50+ huttentrektocht Rondom de Monte Viso op de grens van Frankrijk en Italië.
Als NKBV deelnemer deed ik gletsjertochten in Frankrijk en Zwitserland. M’n opleiding tot tochtleider was in Italië. Daardoor is mijn liefde voor deze alpen gebieden groter dan mijn gevoel voor Oostenrijk bijvoorbeeld.
Wat vind je het mooist aan Zwitserland? De zuidelijke grens met zicht op de 4.000-ers. Die sneeuwtoppen fascineren me en hebben grote aantrekkingskracht.
Wat is in Zwitserland jouw lievelingsplek en waarom? De toppen van de 4.000-ers. Ondanks dat een top niet perse een doel is, vind ik de beleving op een top altijd indrukwekkend. Heel mooi om dat samen met een groep te ervaren.
Hoe ziet een gemiddelde dag er voor jou uit als je een tocht leidt voor Bergsportreizen? De wekker staat vroeg. Ik hou van de ochtenden, de natuur is dan op z’n mooist en met een vroege start zijn we op tijd op de volgende hut, ook als het weer tussentijds omslaat of wanneer we oponthoud hebben. Voor het ontbijt check ik kort hoe het met iedereen gaat, hoe iedereen heeft geslapen. Dan schat ik in of iemand die dag wat extra aandacht of hulp kan gebruiken. We beginnen rustig met lopen en pauzeren elke uur of anderhalf uur even kort. Op uitnodigende plekken doe ik graag wat loopoefeningen bijvoorbeeld bij een mooi blokkenterrein of op een sneeuwveldje. Ik probeer iedereen van de tocht te laten genieten. Ook een zwaardere klim leidt bijvoorbeeld naar een mooi uitzicht. Eenmaal bij de volgende hut is het uitzweten, droog shirtje aan en dan met elkaar een verkoelend biertje drinken of een grote kop thee.
Wat vind je leuk aan leiden van tochten? Deelnemers de schoonheid van de bergen laten ervaren vind ik mooi om te doen. Ook mensen leren hoe je een tocht opbouwt en de kaart gebruikt vind ik leuk. Verder vind ik het motiverend als mensen zeggen dat ze iets nieuws hebben geleerd of gewoon een heerlijke dag hebben gehad. Het geeft me plezier en energie om de bergen samen met andere mensen te beleven.
Welke reis/gebeurtenis (als tochtleider) zal je nooit vergeten? Wat me goed is bijgebleven is de laatste dag van een huttentrektocht in de Vanoise in 2017. Ik wist dat het weer zou veranderen. ’s Nachts bij een toiletbezoek vielen er dunne sneeuwvlokjes op m’n hoofd en ’s ochtend lag er een dun laagje poedersneeuw op de ons omringende toppen. De laatste route liep van refuge Entre Deux Eaux via de Col de la Vanoise terug naar Pralognan. Omlopen was geen optie. ‘Bon courage’, zei een boer toen hij hoorde waar we heen gingen. Niets teveel gezegd. De miezer ging al snel over in dwarrel sneeuw. De wind trok aan, de sneeuw werd een sneeuwstorm met een ‘white out’ als gevolg. In een treintje zijn we vlak achter elkaar blijven lopen. Gelukkig had ik de week ervoor de route in de stralende zon voorgelopen. Ook wist ik dat de route in m’n GPS stond. Twee keer trok de hemel heel even open. Vlak bij refuge Col de La Vanoise (pauze!) en later bij een ongewis stuk van de route. Doordat de hemel heel even brak zag ik de stapstenen door het ondiepe water. Later die middag sloten we in de zon onze bijzonder tocht met een goed gevoel af.
Wat hoop je deelnemers tijdens een reis mee te geven? We zijn te gast in de bergen. Ik vind het belangrijk dat we met zorg en respect omgaan met de bergen. De bergen zijn prachtig, we kunnen er genieten, onze grenzen verkennen en veel leren. De bergen zijn er nog als wij er niet meer zijn. Mij maakt dat nederig.
Welke tip is volgens jou belangrijk in de bergen? Bereid je tocht goed voor. Verken de alternatieve routes. En natuurlijk start vroeg met lopen, de winst zit in de ochtend’.
Wat staat nog op jouw verlanglijstje? De bergen in het westen van Mongolië.
Ben jij, net als Annemieke, gek op de bergen en wil je groepen NKBV-leden leiden bij bergwandeltochten en alpiene tochten?
Dan is de opleiding tot alpiene tourenleider iets voor jou. Als alpiene tourenleider ben je bevoegd om in verenigingsverband alpiene touren en bergwandeltochten te leiden in de zomer.