Naam: Andy Dornan

Leeftijd: 49

Licentie: ATL 4.2

Waar kom je vandaan? Dat is net wat anders dan de gemiddelde Nederlandse tochtleider. Ik ben opgegroeid in de Schotse Hooglanden en ongeveer 24 jaar geleden geëmigreerd naar Nederland. Ik heb jaren lang met plezier gewoond in Apeldoorn en ben vorig jaar net voor de Kerst verhuisd naar het prachtig Zwolle.

In welk gebied ben je actief? Als ik eerlijk bent dan klopt mijn hart sneller als ik actief bent in de Italiaanse Dolomieten of in de buurt van Franse alpen bij Chamonix. Deze plekken voelen als een tweede thuis voor mij. Het liefste klim ik in alle delen van de Alpenlanden en ook natuurlijk af en toe in Schotland. De laatste jaren heb ik vooral tochten geleid in Oostenrijk en Zwitserland.

Ik begon al op mijn viertiende met bergwandelen in Schotland en kwam er al snel achter dat ik passie voelde bij de bergen en het buitenleven: klimmen, wandelen, oriëntering (een soort trail-run met kaart en kompas) en hield destijds vooral van wildwaterkanoën. Na de geboorte van mijn twee kinderen hield het bergsportleven tijdelijk op, maar ongeveer 14 jaar geleden tijdens een campingvakantie in het Triglav-gebied in Sloveni pakte ik de draad weer op.

Hoe ziet een gemiddelde dag er voor jou uit als je een tocht leidt voor Bergsportreizen? Ben van oorsprong altijd een vroege vogel geweest en dat past goed in de Alpenlanden. Tijdig opstaan en de verse sneeuw en ijs voelen voor het gaat smelten en dan weer op tijd in de hut. Lekker op het terras met een Alpenbiertje in goed gezelschap. Ik sta dan op rond een uur of vijf of zes afhankelijk van mijn planning voor de dag. Dan volg ik een vaste routine: snel mijn spullen pakken, insmeren met zonnebrandcrème en vervolgens een stevig ontbijt. Daarna een check of iedereen goed geslapen en gegeten heeft en klaar is voor de dag. Het laatste weerbericht bekijken en dan beginnen. Tijdens onze tocht zorg ik altijd voor voldoende rustpauzes met een goede maaltijd en drinken. Ik reserveer in de weekplanning een relaxtere dag (meestal rond de vierde of vijfde dag) waarin we uitgebreid kunnen pauzeren en genieten van de Alpen zon.

Wat vind je leuk aan het leiden van tochten? Ik denk het delen van mijn passie, nieuwe mensen leren kennen en hen geleidelijk zien groeien in die week. Dit vind ik altijd zeer leuk om te zien en weer te ervaren. Ik ben super blij om te kunnen genieten van de natuur in de bergen en dit te delen met de mensen onderweg. Het geeft mij voldoening deze bijzondere ervaringen te kunnen delen met mensen die niet alleen willen wandelen of klimmen.

Welke tocht zul je nooit vergeten? Hmm, weer een interessante vraag. Ik heb aan al mijn gemaakte reizen in het verleden een mooie herinnering, dus het is moeilijk om hier iets heel specifieks uit te halen. Een van mijn reizen, een paar jaar geleden naar het Karwendelgebied in Oostenrijk, vond ik een van de mooiste. Ik herinner me de imposante bergrug met twee extremen aan beide kanten. Terwijl ik bovenop het smalle paadje liep, had ik het gevoel met mijn ene been in de ene vallei een wilde afwisseling van rotsen en meren en met mijn andere been in de bewoonde vallei van Innsbruck te kunnen stappen. Dit was een eerste- en tweedegraads route met de nodige uitdaging voor een aantal deelnemers. Ik kan mij herinneren dat ik zei: “Het is niet moeilijk, blijf je focussen op een denkbeeldige cirkel van 2 meter om je heen. Dus richt je op jezelf en het komt goed!” Toen we de top bereikt hadden was iedereen uitgelaten en bleek het voor allen een positieve ervaring en het hoogtepunt van onze tocht. Ik denk hier nog vaak met plezier aan terug.

Wat hoop je deelnemers tijdens een tocht mee te geven? Ik denk dat iedere tochtleider hier hetzelfde over denkt. Een combinatie van ontspanning door inspanning: één van de leukste sporten en vakanties die je je kunt indenken, zelf ervaren en beleven met elkaar. De bergen zitten in het DNA van veel mensen, dus het enige wat je als tochtleider hoeft te doen is hen vertrouwen meegeven tijdens de tocht. Mensen kunnen veel meer dan ze denken.

Wat is jouw lievelingsplek en waarom? De hut Rifugio Tuckett in de Brenta Dolomieten heeft altijd een warme plek in mijn hart! De hut is hoog gelegen, heeft verrukkelijk Italiaans eten en als ik er ben kijk ik naar de hoog opgetrokken en nogal grillige rotsen van de Dolomieten rondom de hut. In een woord: super! Ik slaap hier altijd goed 😊.

Welke tip is volgens jou belangrijk in de bergen? Vooral ontspannen blijven en genieten van je vakantie. Houd een rustig looptempo aan en vergeet niet om veel foto’s te nemen. Ik probeer altijd een goede telefoon met camera binnen handbereik te hebben, zodat ik snel wat foto’s kan schieten en na mijn tocht naar kan kijken.

Welke berg staat nog op jouw verlanglijstje? Tsja, er staan nog velen op mijn lijst, maar iets wat nog zeker op de planning staat voor de komende jaren is de Matterhorn! Deze zomer wil ik met een vriend starten met de ‘Liongrat’. Wij zijn van plan om de route te beginnen onderaan de berg aan de Italiaanse vallei. Maar ook hoop ik mijn vriendin te verleiden om samen de Italiaanse vierduizender te beklimmen: de ‘Gran Paradiso’.