Eerste ervaring op de sneeuwschoenen
Onze eerste sneeuwschoentocht start in Serrada. Onderdeel van Folgaria, oostelijk op de Alpe Cimbra. Daar ontmoeten we op de parkeerplaats onze gids Matteo. Een typische Italiaan; donkere lokken, brede glimlach en veel praatjes. Wij staan beiden voor het eerst op sneeuwschoenen, een beetje onwennig dus. Maar volgens Matteo is sneeuwschoenwandelen niets anders dan ‘walking with shit in the pants’. Kortom, benen een beetje uit elkaar en licht door de knieën rondstappen. Benieuwd naar hoe wij onze eerste tocht op sneeuwschoenen hebben beleefd, en hoe wij ons hebben voorbereid? Lees dan hier de blog.
Het begin van de route loopt omhoog door het bos. De sneeuw op het pad is al aardig aangestampt, dus de ondergrond is hard en ijzig. De zon schijnt en komt af en toe even tussen de bomen door. We begrijpen al snel de meerwaarde van met een gids op stap gaan. Het is handig dat Matteo de route kent, maar hij kan ons ook van alles over het gebied vertellen. Zo vertelt hij dat ze de natuur erg goed in de gaten houden op de Alpe Cimbra. Hoe ze bijvoorbeeld omgaan met het kappen van bomen, waarom er zoveel omgevallen bomen liggen en waarom ze deze laten liggen. Want ook dood hout blijkt nog te leven en voor veel dieren een waardevolle voedingsbron te zijn.
Na drie kwartier door het bos buffelen bereiken we de Rifugio Baita Tonda. Hier hebben we een fantastisch uitzicht in alle richtingen. We kunnen eindeloos ver kijken en Matteo wijst ons op de toppen van de Adamello Brenta in het westen en de stad Rovereto, die onderin het dal aan de rivier de Adige ligt.
Forte Dosso delle Somme
We drinken een warm kopje thee bij de Rifugio en vervolgen onze weg. Op naar de Forte Dosso delle Somme op 1670 meter hoogte! Hét strijdtoneel van de Eerste Wereldoorlog. Na een half uurtje banjeren door de sneeuw komen we op de oude militaire weg terecht. Hier zien we al de eerste ruïnes uit die tijd. Het zijn een aantal oude huizen voor de hooggeplaatste leiders van het Oostenrijkse leger. Twee haarspeldbochten verder komen we uit bij Forte Dosse delle Somme. Wanneer je je van tevoren een voorstelling maakt over wat je nog kunt aantreffen uit de Eerste Wereldoorlog, denk je niet aan zo’n enorm fort. De Oostenrijkers bouwden dit fort tussen 1911 en 1914. Het bestaat uit drie blokken, waarvan de grootste meer dan 100 meter lang en 8 meter breed is. Bijzonder dat deze resten van 100 jaar geleden nog zo goed bewaard zijn gebleven.
We snappen direct waarom het fort op deze plek ligt. Vanuit hier heb je zicht op alle omliggende valleien. Het fort kijkt uit over Val di Terragnolo en het bewaakte vroeger de toegang tot de Passo della Borcola, van waaruit de Italiaanse troepen de stad Rovereto konden bereiken. Gewapend met kanonnen en mitrailleursposten, was dit het modernste en het meest imposante fort van de zeven forten op het Alpe Cimbra plateau. Je kan goed zien dat hier destijds flink is gevochten. Zelfs in de sneeuw zijn de kraters van de bommen nog zichtbaar. We genieten nog even van het uitzicht en dalen daarna af naar de Passo Coe.
Bekijk de route