Leron in Maizeret

Veiligheidsopzichter

Stel je een man voor die bovenop de rotsen staat en via een portofoon aanwijzingen geeft op het gebied van veiligheid en je komt al snel bij Leron uit. Coördinator van DRT Zuid, maar evengoed veiligheidsopzichter. Vooral op collectieve teamdagen (als DRT Midden en DRT Amsterdam ook aanwezig zijn) neemt Leron die rol aan. Van bovenaf houdt de 39-jarige Limburger de veiligheid dan strak in de gaten. Hij checkt bijvoorbeeld of iedereen de standplaatsen veilig gebruikt en zich veilig vastmaakt aan bomen. En: “Vaak als een situatie zich voordoet waarbij we ons afvragen hoe we ergens veilig bij komen of wat de veiligste constructie is, geef ik mijn advies. Of ik kom het aansturen.”

Komt een DRT’er in de problemen, ook dan staat Leron ook paraat. “Ik beheers de reddingstechnieken”, vertelt Leron. “Ik kan snel iemand uit de touwen halen en veilig beneden krijgen.”

Valbeveiliging

Niet vreemd dus dat Leron het geweten op veiligheidsgebied wordt genoemd. Dat hij deze bijnaam draagt, heeft nog een reden: zijn werk. Leron werkt veertig uur in de week bij VTD Nederland. Bij dit bedrijf, dat zich richt op veilig op hoogte werken, doet Leron met name inspectiewerk. “Bij gebouwen waar op hoogte gewerkt wordt, zoals vuurtorens, luchtverkeerstorens en schepen, moet valbeveiliging aanwezig zijn. Ik inspecteer de status daarvan en geef advies over de mogelijkheden (zoals abseilen) als er geen valbeveiliging aanwezig is. Gaan we zo’n valbeveiliging aanleggen, dan moeten we bedenken hoe we overal veilig bij komen. Rope access technieken die we hierbij gebruiken, worden tegenwoordig ook toegepast bij het rotsonderhoud.”

Polarisatie

De kennis van zijn werk neemt Leron mee naar de klimgebieden, en vice versa. De uren kan hij natuurlijk niet uitwisselen, maar wie denkt dat hij door zijn werk bij VTD Nederland maar weinig kan doen als DRT’er, heeft het mis. Leron vindt het vrijwilligerswerk voor DRT Zuid zo leuk dat hij zijn reguliere werk met alle liefde combineert met twee weekenden per maand in de Ardennen en nog eens twee avonden in de week DRT-werk vanuit huis. Bij elkaar is dat behoorlijk wat tijd, al scheelt het dat hij vanuit zijn woonplaats in Limburg zo de grens over is. Drie aspecten van het DRT-werk motiveren Leron om er zoveel tijd in te blijven steken.

“Je bent lekker in de natuur bezig”, zegt Leron. “Het tweede is dat je iets nalaat voor volgende generaties. Als mijn zoon of dochter ervoor kiest te gaan klimmen, dan kan hij/zij routes klimmen of klettersteigs lopen die ik heb gemaakt. Maar het leukste van alles is dat de polarisatie die je in de maatschappij ziet, er bij de DRT’s helemaal niet is. Daarmee bedoel ik dat er veel verschillende mensen in de DRT’s zitten. In mijn team heb je een stratenmaker, een fysiotherapeut, een ict’er, een politieagent; als je ’s avonds bij het kampvuur zit, heb je alle lagen van de bevolking bij elkaar. Je raakt bevriend met mensen met wie dat anders niet zo snel zou gebeuren, en ze hebben allemaal een ding gemeen: klimmen.”

Als het puur over de werkzaamheden gaat, vindt Leron met de bladblazer over de rotsen gaan het leukst. “Een deel van het rotsonderhoud is dat je met de bladblazer de achtergebleven steentjes, vegetatie en stof weghaalt. Daarbij kom je helemaal onder het stof en vuil te zitten, maar daarna zie je echt wat je hebt gedaan. Je ziet het resultaat.”

Dankbaar en veilig werk

Het resultaat van het DRT-werk wordt ook door klimmers opgemerkt. Bedankjes die Leron van hen krijgt, doen hem goed. “Ik vind het fijn dat het mensen opvalt wat we doen en ze het niet voor gratis aannemen. De meeste mensen weten niet dat de ontwikkeling van een klimgebied vijf jaar duurt. Maizeret bijvoorbeeld was mijn eerste project waar ik zes jaar geleden mee ben gestart. We hebben daar ook een klettersteig aangelegd en het klimgebied vorig jaar geopend. Het is leuk als we dan positieve reacties krijgen, dat is ook een beetje waar je het voor doet.”

Maizeret was het eerste project van Leron, momenteel is DRT Zuid bezig met het aanleggen van een klettersteig in Pont à Lesse. Daar blijft het wat Leron betreft niet bij. “De meeste mensen in mijn team zijn een stuk ouder dan ik en zijn nog fit. En het DRT-werk is meer dan kuisen in de rotsen. Er is genoeg ‘veilig werk’ te doen waar je niet voor hoeft te klimmen. Denk aan veiligheidswacht, snoeien op grondniveau, kappen van bomen en het aanleggen van paden. Dus ik zie mezelf dit nog doen tot het niet meer kan.”

Klettersteig aanleggen in Pont à Lesse

Meer over de DRT's

Enthousiast over en/of nieuwsgierig geworden naar de Dutch Rebolting Teams en het rotsonderhoud? Of benieuwd naar de klimgebieden? Bekijk meer via onderstaande buttons.

Onderhoud klimgebieden klimgebiedvideo's