De eerste klettersteig in de Alpen werd waarschijnlijk al in 1843 in Ramsau am Dachstein aangelegd. Deze vorm van bergsport wordt steeds populairder. Heb jij het klettersteigen al ontdekt en ben je op zoek naar een aantal uitdagende routes? Wij zetten er hier 5 voor je op rij:
Vroeger werd naast ijzeren voetsteunen en uitgebeitelde treden een scheepstouw gebruikt. Tegenwoordig is hét kenmerk van de klettersteig, een stuk staaldraad verankert aan rotsen. Een gordel, helm en een klettersteigset zijn de meest essentiële zaken die je nodig hebt. Er zijn talloze klettersteigs en Via Ferrata’s in de Alpen. Maar welke bieden nou echt een grote uitdaging? De moeilijkheidswaardering van een klettersteig varieert van A tot F. Hoe hoger, hoe uitdagender. Moeilijke passen, kleine treetjes, wrijving, kaarsrecht of overhangend. Last van hoogtevrees? Dan kun je beter niet gaan klettersteigen. Conditie, kracht, stalen zenuwen en ervaring in het klimmen zijn wel handig als je deze bergsport wilt gaan doen.
© OTHM Y.Bellissand
Een uitdagende Via Ferrata die niet mag ontbreken is de Via Ferrata du Diable. Deze klettersteig start en eindigt bij Fort Victor Emmanuel (op 1354m) in Aussois, in de Franse Savoie. De route combineert zeven delen tot één lange route van 3760m (en is daarmee de langste route in de Alpen). Deze zeven delen verschillen in moeilijkheidsgraad. Van makkelijk tot zeer moeilijk. Wil je de gehele Via Ferrata aflegge? Dan ben je ongeveer 6 tot 8 uur onderweg. De route slingert zich rondom het Fort Victor Emmanuel, de kloof en de rotsen waar dit Fort op staat. Je klimt over rotsen, bruggen en door de kloof. Niet voor niets een populaire Via Ferrata.
Is klettersteigen misschien iets voor jou? Wij helpen je met de voorbereiding op je volgende klettersteig. Van wat heb je nodig, tot waar kan ik het beste naartoe.
De Super Ferrata Dachstein is een klettersteig die drie routes tot één combineert: de Anna Klettersteig, de Johan Klettersteig en de Schulter Anstieg. Je vind de route in het Dachsteingebergte in de Steiermark. Via deze route klim je 1200 hoogtemeters. Op die 1200 meter kom je 1400 meter staaldraad tegen en 500 nietjes die je naar de top van de Dachstein brengen. Het is niet alleen een extreem lange route, maar de routes zijn stuk voor stuk ook pittig. Samen hebben ze een moeilijkheidsgraad E.
De route start met de Anna Klettersteig. Deze loopt over de Mitterstein en biedt de eerste 300 hoogtemeters in grotendeels C/D en C. Enkele stukken zijn D. Deze route is pas later gebouwd om bij de Johan Klettersteig te komen. De Johann Klettersteig start met een extreem zware overhang. 600 hoogtemeters brengen je naar de Seethalerhütte. Vanaf hier kun je over de gletsjer de Schulter Anstieg bereiken. Deze klettersteig heeft stukken B en loopt over de graat naar de top van de Dachstein, het hoogste punt van de Steiermark.
©Schladming-Dachstein Peter Burgstaller
De top van de Dachstein ligt op 2995m hoogte. En om daar te komen moet je naast de lange en moeilijke klettersteig ook rekening houden met steile sneeuwvelden. Die kunnen hard opgevroren zijn. In de afdaling loop je over de Dachsteingletsjer. Naast je klettersteigmateriaal, mogen stijgijzers, pikkel en zelfs touw dus niet ontbreken. Uiteraard vraagt dit ook om kennis van het lopen over sneeuw en ijs. Dit alles maakt de route complex, maar met de juiste kennis en ervaring, ook heel uitdagend.
Als je het hebt over Via Ferrata’s, dan denk je al snel aan de Dolomieten. De Via Tomaselli is één van de zeer uitdagende routes in de Dolomieten. De route loopt over de Südliche Fanesspitze (2980m). Startpunt is de Passo Falzarego (2105m). Op deze bergpas werd in de Eerste Wereldoorlog zwaar gevochten. Als je zwetend in de route hangt moet je je voorstellen dat de soldaten op de pas bekogelt worden met bommen vanuit de wanden rondom. De route is gekwalificeerd als D. Ondanks de moeilijkheid is dit een populaire en drukke route.
Vanaf de Passa Falzarego neem je een liftje naar bergstation Kleiner Lagazuoi. Vanaf hier daal je eerst af naar de Forcella Lagazuoi en de Forcella Travenanzes. Volg het pad naar de Bivacco della Chiesa (2652m), waar de echte klettersteig begint. Je klimt over de zuidwand van de Südlichen Fanesspitze (2980m). Verwacht loodrechte en ook overhangende rotswanden om de top te kunnen bereiken. Vervolgens daal je af door de noordoostwand van de berg. Ook deze is steil en dus gezekerd. In totaal stijg je 500 m en daal je 900 m. Qua tijd moet je met ca. 3 tot 4 uur rekening houden om de top te halen en zo’n 2,5 tot 3 uur om te dalen.
Op zoek naar nog meer vette klettersteigs? Neem eens een kijkje in de Tochtenwiki!
Ook in Zwitserland kun je moeilijke klettersteigs vinden. De langste ligt in Leukerbad en heeft waardering D/E (zeer moeilijk). Je vindt er lange loodrechte ladders, steile beklimmingen en diepe afgronden. Kortom een extreem uitdagende klettersteig. Leukerbad ligt in het Dalatal, in de Berner Alpen. De klettersteig voert naar de top van de Daubenhorn (2942 m). Het begin van de klettersteig bereik door een korte wandeling van een half uur. Daarna volgt de Kleine Klettersteig (2 uur, 340 m) en de Grote Klettersteig (3,5 uur, 920m). De gehele route, met afdaling naar de Gemmipas duurt ongeveer 8 uur.
De route start op de Gemmipass (2322m). Hiervandaan loop je een ruig keteldal in. De start van de klettersteig is meteen al zwaar en moeilijk. Steil en luchtig klim je via rotsen naar Fredyturm. Dan volgen steile, lange ladders naar Obere Gemsfreiheit. Daarna wordt het alleen maar moeilijker. Niet alleen is deze continu zeer steil, maar ook erg luchtig. Je hebt dus niet alleen conditie en kracht in je armen nodig, maar ook nog sterke zenuwen. Als je het in de Kleine Klettersteig al zwaar hebt, daal dan af, vanaf de Gemsfreiheit over Mieläss. En anders klim je verder via ijzeren pennen en lange ladders door een enorme schacht, puinhellingen en nog meer ladders. Boven de Gemsfreiheit is er gevaar voor steenslag. Dus na regen of bij onweer kun je de klettersteig beter vermijden. De afdaling gaat over de spleetvrije Daubenhorngletsjer, via Lammerenboden naar de Gemmipass.
In dit rijtje mag een klettersteig in Duitsland niet ontbreken. De top van de Zugspitze op 2962 m is de hoogste van de Wettersteingebergte in Beieren en daarmee ook de hoogste berg van Duitsland. Deze top bereik je via het Höllental. Dit is niet de meest moeilijke route, maar loopt wel door spectaculair alpien terrein. Vanuit Hammersbach loopt een wandelpad door de Höllentalkloof. Je loopt door een smalle kloof die door een ruige beek is uitgesleten in de kalkstenen. Voor loodwinning en toerisme is de kloof vervolgens verder uitgehakt. Je loopt door tunnels, trappen en balustrades langs het suizende, borrelende water. Eenmaal uit de kloof kom je in het Höllental, een groot uitgestrekt dal, met (ver weg) de top in zicht. Mocht je hier nog even willen nagenieten en uitrusten overnacht dan in de Höllentalangerhutte (1387m). Doorgaan naar de klettersteig kan natuurlijk ook. Deze bereik je door een aanloop door gruishellingen.
De klettersteig zelf wordt gewaardeerd met B/C. De totaal te overbruggen hoogte is 1600 hoogtemeters vanaf de hut. De start van de klettersteig gaat over een vlakke plaat met nietjes. Na dit eerste deel stijg je door gruis- en rotsterrein tot de gletsjer. De gletsjer is tamelijk steil waarbij je om de spletenzone heen loopt. De randspleet kan soms vervelend groot zijn. Vanaf de gletsjer starten twee routes naast elkaar (B/C). Door gevarieerd rots terrein klim je door naar de graat. Daar is heb je mooi uitzicht over de Eibsee. Hier vandaan volgt een couloir en wat gevarieerd klimmen tot daar het gouden topkruis in beeld is. Opeens sta je tussen toeristen met hakjes en zomerjurkjes die vanuit de lift naar het topkruis wandelen, terwijl je zelf nog aan het staaldraad vast zit. Terug neem je de lift naar Eibsee en het treintje terug naar Hammersbach.
Wil je bij de Zugspitze een uitdagender klettersteig volgen, kies dan voor de Jubiläumgrat. Deze klettersteig loopt tussen de Zugspitze en de Alpspitze. Je start op de top van de Zugspitze (2962m). Via de klettersteig daal je via de Jubiläumsgrat. De tocht over de graat duurt zo’n 7 uur. Er zitten passages bij, waarbij je zeker geen hoogtevrees moet hebben. Wat deze tocht uitdagend maakt, is dat het niet een pure klettersteig is. Slechts gedeeltelijk zijn de staaldraden aanwezig. Op de stukken waar ze niet zitten is het nog steeds tweedegraads klimmen, soms zelfs derdegraads. Een uitdagende tocht dus.
Als NKBV-lid draag je bij aan het onderhoud van paden en hutten. Elk jaar dragen de leden gezamelijk €400.000,- bij aan het Gegenrechtfonds. En wist je dat je als NKBV-lid korting krijgt in de meeste berghutten in de Alpen?
Wie flexibel en mobiel is, beweegt makkelijker in de bergen. Of je nu je been optilt om een helling omhoog te lopen of dat je boven op en tussen rotsen beweegt om deze te beklimmen. Met een paar oefeningen die je thuis kunt doen, verbeter jij je conditie, kracht, mobiliteit en stabiliteit. Zo heb je meer plezier en verklein je de kans op blessures tijdens je bergvakantie. Voor een optimaal resultaat werk je aan elk onderdeel.
Fit de bergen in
