Via Francigena

• 2200 km, ca. 86 etappes

De Via Francigena leidt naar Rome. Het is eigenlijk een groot netwerk van reis- en handelsroutes die reizigers al in de middeleeuwen vanuit Engeland, Nederland, België en Frankrijk naar Rome leiden.

In 990 heeft bisschop Sigeric uit Canterbury een bezoek gebracht aan Rome. Zijn terugweg heeft hij uitgebreid in een dagboek beschreven. Hij liep zo’n 1700 km in 80 etappes. Dit dagboek is in 1985 ontdekt. Op basis van het dagboek is de moderne pelgrimsweg naar Rome uitgestippeld. De Via Francigena werd oorspronkelijk de Lombardische route genoemd en pas later ‘de weg van de Franken’, ofwel Via Francigena.

De pelgrim start bij de kathedraal in Canterbury en is zo’n 2200 km lang. De meeste mensen doen ongeveer drie tot vier maanden over de hele tocht. Je doorkruist de Jura, de Alpen en de Apennijnen. De Grote Sint Bernardpas, op 2469 m op de grens van Zwitserland en Italië is het hoogste punt. De beste tijd om de hoger gelegen etappes te doorkruisen is de zomer, terwijl het in de Povlakte in Italië dan juist erg warm is. Neem de tijd, want onderweg kom je langs prachtige historische steden, kun je bijzondere kathedralen abdijen bezoeken en genieten van de afwisselende landschappen waar je doorheen wandelt. De route is goed begaanbaar en bewegwijzerd.

Sint Olavspad

• 580 km, 28 tot 31 dagen wandelen

Het Sint Olavspad is de meest noordelijke pelgrimsroute in Europa. Je loopt in de voetsporen van de Noorse Viking Olav Haraldsson. In 1030 kwam hij vanuit Rusland naar Sundsvall waarna hij Zweden doorkruist op weg naar Trondheim in Noorwegen. Zijn doel was opnieuw koning worden van Noorwegen en het land te bekeren tot het christendom. Zijn tocht liep door bossen, langs meren, over fjells en eindigt in Trondheim dat aan een fjord ligt.

© Ruben Heijloo - St. Olafsleden

Olav vond zijn Waterloo in Stiklestad, waar hij op 29 juli 1030 om het leven kwam. Al snel volgden verhalen van mysterieuze religieuze krachten. Viking Olav werd de Heilige Olav. In Trondheim werd de kathedraal Nidaros ter ere van hem gebouwd en werd een pelgrimsoord voor katholieken. Pas in 2013 werd het Sint Olavspad geopend. Bij de kerkruïne Selånger ligt nu het officiële startpunt van de route. Eindpunt is de Nidaros Kathedraal in Trondheim. De route is 580 km lang. Er zijn 28 tot 31 wandeldagen nodig. De route is herkenbaar door het rode St Olavskruis.

Overigens vind je in Noorwegen nog veel meer routes naar Nidaros (St. Olavsleden zoals deze in Noorwegen heten). Zo loopt er ook een route vanuit Zuid-Zweden via Oslo, door het Gudbrandsdal. Maar er is ook een route vanaf Oslo, die langs de zuidkust langs de Atlantische Oceaan naar Trondheim gaat. Er zijn vele wegen, niet alleen naar Rome, maar ook naar Trondheim.

St. Conan’s Pilgrim Way

• ca. 120 km, 6-7 dagen wandelen

Het Sint Conan Pelgrimspad is 73 mijl lang (zo’n 120 km). In 6 of 7 dagen loop je van Iona naar Dalmally. Iona is het eiland waar de Schotse koningen begraven liggen. Vanuit een klooster op Iona vertrok Sint Columba om het christelijk geloof in de 6e eeuw naar de Schotse Hooglanden te brengen. Dalmally is bekend doordat Sint Conan (een leerling van St. Columba) een gemeenschap stichtte. Hier staat de iconische achthoekige kerk van Schotland. In dit dorp zijn ook de restanten van een heilige bron van St. Conan. Je kunt ook doorlopen naar Sint Andrews aan de westkust. De lange route is de St. Columba’s Way en is 261 mijl lang (420 km).

De route zelf is algemeen ingetekend in de kaart, er is geen specifiek pad. Ga je zelf de route lopen dan zul je op sommige stukken goed moeten kunnen navigeren. Je start langs de woeste zuidkust van het eiland Mull, met witte stranden en steile kliffen. Vervolgens loop je dwars over het eiland Mull. Hiervandaan loop je naar de veengebieden, de heuvels en de hoogvlaktes van Schotland. Via Loch Lyon ga je over naar de laaglanden om langs de rivier de Tay door te lopen tot de grote kathedraal van Sint Andrews.

Croagh Patrick

Vreemde eend in de bijt, maar daarom niet minder bijzonder is Croagh Patrick. Dit is een berg van 764 meter hoog, die in het westen van Ierland ligt. De berg heeft de vorm van een piramide en wordt gezien als een heilige berg. Rondom de berg zijn veel prehistorische monumenten te vinden. Er wordt dan ook gelooft, dat in de prehistorie ceremonies op of bij deze berg werden gehouden. Pas later is de naam van Sint Patrick verbonden aan deze berg. Hij schijnt 40 dagen gevast te hebben op de top. Ook is er al sinds de 5e eeuw een soort kapel op de top. De huidige kapel komt uit 1905.

© Amayo Photography

Op de berg vindt een heuse pelgrimstocht plaats op de laatste zondag van juli. Duizenden pelgrims beklimmen de top. Ze doen dit ter ere van Sint Patrick en er worden diensten gehouden in de kapel. Sommige pelgrims lopen op blote voeten omhoog als een vorm van boetedoening. Oorspronkelijk liepen veel pelgrims vanuit het oosten, over de Togher Patrick vanaf de Ballintubber abdij. Daarbij werden veel prehistorische monumenten gepasseerd. Tot 1970 deden ze dit als de zon was ondergegaan. Deze Togher Patrick route loopt door tot Cruachan. Dit is een 30 km lange route.

Tegenwoordig lopen veel pelgrims vanuit de Murrisk Abdij naar de top. Er lopen wel zo’n 25.000 mensen naar boven. Dat zorgt voor veel erosie, waardoor de klim alleen maar gevaarlijker wordt.

Je hoeft natuurlijk geen religieus doel te nemen voor je pelgrimstocht. Reflectie en bezinning horen automatisch bij elke lange afstandswandeling die je onderneemt. Dus kies een mooie tocht uit en ga gewoon.