Home Actueel Blog Historische berghutten

Historische berghutten

Al eeuwenlang wagen mensen zich naar de toppen van machtige bergen. Berghutten zijn een belangrijke schakel in de beklimming. Tegenwoordig vind je in de bergen allerlei soorten hutten. Van moderne gebouwen met duurzame voorzieningen tot hutten met bijzondere historische elementen. Wij focussen ons nu even op de laatste variant. Ga mee terug in de geschiedenis van de bergsport en klop aan bij een historische hut.

Berliner Hütte

De Berliner Hütte is de oudste berghut in de Zillertaler Alpen, op de grens met Italië en Oostenrijk. De hut werd in 1879 gebouwd tussen de pieken en gletsjers met panoramisch zicht over de Hornkees en Waxeggkees gletsjers. In het verleden was in deze hut een postkantoor gevestigd en hier werd de eerste telefoonconnectie van het Zillertal gelegd. De materialen en de stijl van de hut zijn nog grotendeels hetzelfde als tijdens de bouw. Dankzij de grote historische waarde is dit de eerste, en tot nu toe enige, hut in de Alpen die de status van beschermd historisch monument heeft.

Stap binnen bij de Berliner Hütte en je zet een stap terug in de tijd. De inrichting is niet veel veranderd sinds de 19e eeuw. Het hoge plafond, de houten wanden, de schilderijen aan de muur en de houten kroonluchter aan het plafond doen allen denken aan een ver verleden, toen het bergtoerisme hier nog in de kinderschoenen stond. Hoewel het een feestje is om binnen te zijn, loont het ook om de omgeving te verkennen. Met pieken boven de 3000 meter is er genoeg te ontdekken. De Berliner Hütte ligt op de route van de Berliner Höhenweg, een wandelroute van 85 kilometer door het hart van het Zillertal. Ook leuk zijn de themawandelingen onder begeleiding van een gids waarbij je alles leert over de lokale flora en fauna.

Brandenburger Haus

Berghut Brandenburger Haus torent al sinds 1909 boven het gletsjerlandschap in de Ötztaler Alpen uit. De bouwplannen voor de hut werden in 1903 gesmeed. Het bouwen van een hut zou tactisch zijn voor onderzoek op de gletsjers en tegelijkertijd wilde de Duitse Alpen Club het gebied toegankelijk maken voor bergsporters. Door de ligging in onherbergzaam gebied dat alleen een paar weken in de zomer bereikt kon worden, duurde de bouw uiteindelijk jaren.

Na de bouw kreeg de hut al gauw een nieuw doel: het werd een trainingsplek voor soldaten in WOI. Daarna raakte de hut een tijd in verval en pas in de jaren 50 werd de hut opgeknapt. Brandenburger Haus heeft inmiddels vele renovaties ondergaan maar het oude karakter zie je van buiten nog heel goed terug. Het is een oud, stenen gebouw met rood-witte luiken. Maar tegenwoordig liggen er ook zonnepanelen op het dak.

Brandenburger Haus is vandaag de dag het uitgangspunt voor meerdaagse huttentochten door het Ötztal en de bergen in het Italiaanse Zuid-Tirol. Ook voor bergbeklimmingen is dit de ideale thuisbasis. Klim de laatste 120 meters naar de top van de Dahmann Spitze (3397 m), die is vernoemd naar de ontwerper van de hut. Of ga een stap verder en beklim de Fluchtkogel (3500 m), de Weißseespitze (3526 m) of de Weißkugel (3739 m). De hut ligt op de scheidslijn van de Gepatschferner en Kesselwandferner; gletsjerwandelen is hier geen optie, maar een vereiste.

Alles over bergwandelen

De NKBV is er om jou alles te laten halen uit je bergwandelactiviteiten. We helpen je alvast goed voor te bereiden voor je komende berwandelingen.

Bergwandelen

Hörnlihütte

Nadat de Matterhorn in 1865 voor het eerst succesvol werd beklommen, trokken steeds meer mensen naar de berg toe. Daarom werd besloten dat er overnachtingsmogelijkheid moest komen onderaan de berg. En zo werd in 1880 de Hörnlihütte in gebruik genomen. Op dat moment was er plek voor slechts 17 mensen. Door de jaren heen is hij verbouwd en uitgebreid waardoor hij nu onderdak biedt aan 170 klimmers. Vandaag de dag staat de Hörnlihütte bekend als Matterhorn Base Camp. Mensen van over de hele wereld wagen zich vanuit de hut aan een beklimming.

Wangenitzseehütte

De Wangenitzseehütte is met 2508 meter de hoogst gelegen hut in Nationaal Park Hohe Tauern in Karinthië. Hij werd geopend in 1927 maar na de Tweede Wereldoorlog is hij afgebrand. Twintig jaar lang heeft er een ruïne gestaan, tot de hut in 1966 opnieuw gebouwd, door de sectie Holland (NBV) van de Oostenrijkse Alpenvereniging, zoals hij vandaag de dag is. In 2009 heeft de NKBV de hut weer overgedragen aan de Oostenrijkse Alpenvereniging.

Het meest bijzondere aan de Wangenitzseehütte is de ligging. De hut is omringd door de pieken van de Schobergruppe en ligt op een prachtige plek aan het blauwe Wangenitz meer. Met 53 toppen boven de 3000 meter hoeven bergliefhebbers zich niet te vervelen. Enkele mooie wandelroutes die via de Wangenitzseehütte gaan zijn de Wiener Höhenweg (46 km), de Hochschober Runde (48 km) en de Schobertreck (33 km). Let onderweg goed op want steenbokken, marmotten, gemzen, steenarenden en lammergieren kunnen zomaar je pad kruisen.

Vind jouw ideale berggebied

Weet jij al waar je je volgende huttentocht gaat lopen? Laat je inspireren door de mooiste berggebieden.

Ontdek

Rifugio Vittorio Emanuele II

Treed in de voetsporen van voormalige Italiaanse koningen tijdens een bezoek aan berghut Vittorio Emanuele II. De geschiedenis van de hut gaat terug naar 1884 toen het diende als jagershutje van koning Vittorio Emanuele II. In 1961 is een nieuwe hut gebouwd, die in niks lijkt op wat het toen was. Van jagershutje naar een opvallend zilverkleurig gebouw. Het biedt onderdak voor 190 bergsporters.

De berghut ligt in het Aostadal in Italië, in Nationaal Park Gran Paradiso. Vanuit de hut heb je zicht op een klein blauw bergmeer. Deze rigufio is de plek om te slapen als je de Gran Paradiso (4061 m) wil beklimmen. Ook andere toppen zoals Ciarforon (3640 m), Tresenta (3609 m) en Becca di Monciair (3544 m) zijn mooie uitdagingen. Of wandel de 14 kilometer lange King’s Path trail, vernoemd naar de oude jachtroutes van de koningen. Je krijgt een goed overzicht van het gebied en ziet onderweg de Gran Paradiso, Alpenweides en verlaten hutten die ooit dienden als jachthuisjes. Jagen is nu verboden in het park dus de gemzen, steenbokken en marmotten hebben niks meer te vrezen. Je hebt goede kans om dieren te spotten. In het Nationaal Park Gran Paradiso vind je ook een ultieme plek voor rotsklimmen: Vallone di Piantonetto.

Rifugio Vittorio Emanuelle (Foto: diego p, Tochtenwiki Community)

Payerhütte

De Payerhütte staat op een hoogte van 3029 meter op de noordelijke bergkam (Tabarettakamm) van de Ortler in Italië. De hut is in 1875 gebouwd en vernoemd naar Julius von Payer, de man die als eerste het Ortler berggebied in kaart bracht en zelf vele toppen beklom. De hut vormt de ideale uitvalsbasis voor een beklimming van de Ortler (3905 m). Je bereikt de hut wandelend in zo’n 2,5 tot 3,5 uur, afhankelijk van je startplek. Je hiket via de Tabarettahut naar de Payerhut. Voor de geoefende klimmer is de via ferrata route van de Tabarettahut tot de Payerhut een mooie uitdaging. Dit kost je zo’n 3 uur.
Of je de Ortler nou wil beklimmen of hem liever van een afstand bewondert, een bezoek aan de Payerhütte is altijd de moeite waard. Alleen het uitzicht vanaf de hut is al reden genoeg om de klim naar boven te maken. Je kijkt uit over het gehele Venostadal met het turquoise Reschenmeer, over de slingerende bergweg Stilfserjochstrasse en over de bergketens in Oostenrijk en Zwitserland.

Salmhütte

In 1799 gaf prins-bisschop graaf Salm-Reifferscheid opdracht om een hut te bouwen voor een expeditie naar de top van de Großglockner (3798 m). De Salmhütte werd gebouwd, vernoemd naar de graaf. De Salmhütte wordt gezien als de oudste hut in de oostelijke Alpen. Maar eigenlijk is dat niet helemaal eerlijk, want de hut is drie keer opnieuw gebouwd. De eerste in 1799, alleen om de Großglockner te kunnen beklimmen. In 1800 werd de bergtop voor het eerst succesvol bereikt en al snel daarna raakte de hut in verval. Halverwege de 19e eeuw werd een tweede hut gebouwd, maar die werd gauw weer verlaten door binnendringend water. In 1912 werd besloten tot de Salmhütte van nu, vlakbij de oude vervallen hut. Pas in 1929 opende de hut, want WOI verpestte de plannen.

In moderne tijden dient de Salmhut nog altijd als uitvalsbasis voor beklimming van de Großglockner. Hoewel er tientallen routes naar de top lopen, neemt het overgrote deel van de mensen de route via de Salmhütte. Hierbij hike je van de Salmhütte naar de Stüdlhütte, dan naar de Erzherzog-Johann-Hütte, over de Glocknerleitl en tot slot naar de top.

Salmhütte (Foto: Alexander Klünser, Tochtenwiki Community)