MENU

Buitenaardse taferelen bij drytoolen

Robert Löwensteyn (27) dompelt zich onder in bijna elke klim- en bergsport: sportklimmen, tradklimmen, drytoolen, zomeralpinisme, ijsklimmen en toerskiën.

Robert is geen vreemde van de NKBV. Hij is Expeditie Academie lid en trekt regelmatig met zijn teamgenoten naar de mooiste gebergten van Europa. In het dagelijks leven combineert hij een 40-urige werkweek als mechanical engineer met zijn liefde voor avontuur. Fit blijven voor zijn avonturen is niet weg te denken. Daarom is Robert vier of vijf keer in de week actief aan het sporten: van hardlopen tot ijsklimmen. Momenteel is hij gefocust op drytoolen, het trotseren van routes met ijsbijlen en stijgijzers. Met zijn oog op de bal: de European Cup Ice Climbing die volgende maand op de planning staat. Een volle agenda dus. Met een grinnik geeft hij toe dat het af en toe lastig is om te combineren.

Robert tijdens het ijsklimmen en drytoolen (Fotograaf links: Bas Visscher)

Potje lef en stalen zenuwen

Opgeven? Of een stapje terug? Nee. “Grenzen verleggen en uitdagingen aangaan is wat mij drijft. Ik ben altijd op zoek naar een stapje meer.”. Bij de vraag van welk activiteit zijn hart sneller gaat kloppen, kiest hij na enige aarzeling voor drytoolen en mixed klimmen: een combinatie tussen ijs- en rotsklimmen. Robert loopt warm voor de fysieke uitdaging. Je hoort de blijdschap in zijn stem als hij het heeft over de avontuur- en ontdekkingslust die de sport met zich meebrengt. “Het is mooi als alle ‘dingen’ samen komen: de route is goed voorbereid, condities zijn goed en het weer is mooi. Dit alles zorgt ervoor dat wat je in je hoofd had, ook daadwerkelijk lukt. Dat gevoel is moeilijk te omschrijven en dat delen met je klimmaatje is fantastisch.”, vertelt Robert. De sport is niet voor iedereen weggelegd. Een verwonding loert altijd om de hoek; stijgijzers en ijsbijlen zijn vlijmscherp en voor je het weet prik je je aan je eigen ijsklimgereedschap. Een potje lef en stalen zenuwen zijn daarom niet alleen mooi meegenomen, maar kunnen een route maken of breken. En wellicht het belangrijkste is de risicobeheersing van de sport, zodat er geen ongelukken gebeuren.

European Cup Ice Climbing

Volgende maand pronkt Robert op de European Cup Ice Climbing met zijn drytooltalenten. Zelf is hij een stuk bescheidener over zijn vaardigheden. De wedstrijd belooft een spektakel te worden waar je met ingehouden adem naar kijkt. Een aanrader voor durfallen, ijsklim- en sportliefhebbers. Met ijsbijlen in je beide armen, plaats je zorgvuldig elke stijgijzer in de wand. Precisie is van cruciaal belang. Een verkeerde beweging en je valt. Terwijl de klimmer aan het uiterste puntje van een bijl manoeuvreert, zit ook jij op het puntje van je stoel mee te kijken. Buitengewone en bijna buitenaardse taferelen zetten de klimmers neer. Het draait om risiciobeheersing. Precisie, kracht en je lichaam in gekke bochten wringen vormen samen de formule om steeds hoger te komen. Volgens Robert draait het bij drytoolen om techniek en inzicht in de route. Je redt het niet met brute kracht.

Fotograaf: Bas Visscher

Vorige wedstrijden

Zijn drijfveer ligt niet bij de wedstrijden. Toch is het wedstrijdspeelveld voor Robert niet onbekend. Er staan twee deelnames aan de Nederlandse Kampioenschappen en een deelname aan het Nederlandse Studenten Kampioenschap op zijn naam. Met een vast clubje was Robert een aantal jaar geleden regelmatig te vinden bij de trainingssessies van Dennis van Hoek en Marianne van der Steen. Hun enthousiasme en passie werkten aanstekelijk. Samen werd er gestructureerd getraind. Alles werd tot in details uitgepluisd: van voet- tot ijsbijlplaatsing en specifieke technieken kwamen aan bod. De nieuwe vaardigheden moesten natuurlijk ook even worden getoetst. Samen nam een groep uit de training deel aan verschillende wedstrijden. En nu een aantal jaar verder wordt de European Cup Ice Climbing de vierde wedstrijd van Robert. Zijn clubje moedigt hem vanaf de zijlijnen aan.

Van het lijstje

Een EU Cup Ice Climbing stond al even op zijn lijstje, maar Europese Cups zijn nu eenmaal niet om de hoek. Dit excuus is van de baan. Bij de klimmuur Kalymnos van Sportcentrum Utrecht is 11 december 2021 de eerste European Cup op Hollandse bodem. Een ervaring die Robert niet aan zich voorbij wil laten gaan. Dit is een unieke eerste kans voor Nederland. Een vlak land met maar enkele hoogtemeters.

Herhalen, herhalen en nogmaals herhalen

Techniek en inzicht daar draait het om tijdens het trainen. Zowel op een kunstmatige wand als buiten op de rots. Waarbij Robert tijdens het sportklimmen nog weleens vertrouwt op zijn brute kracht, focust hij bij drytoolen op techniek en inzicht. “Inzicht train je door het veel te doen: herhalen, herhalen en nogmaals herhalen. Als je het veel doet, zie je alle klimgrepen voorbijkomen. Dan kom je er vanzelf achter of je techniek werkt of niet. Daarnaast helpt het enorm om met anderen, die beter of minder goed zijn, te klimmen. ‘Betere’ klimmers laten je nieuwe technieken, posities of passen zien. Bij klimmers met een lager niveau draait het om uitleg. Als een minder gevorderde klimmer met behulp van je uitleg boven komt, beheers je het zelf ook.”

Hier draait de EU Cup om

Robert is fanatiek aan het trainen en zoekt elke keer weer een uitdaging. Maar lachend vertelt hij dat “lol hebben tijdens de wedstrijd” voor hem het belangrijkste is. “Een top tien plaats of de finale halen is altijd mooi meegenomen, maar niet het doel van de wedstrijd.”. Tussen neus en lippen voegt Robert toe dat hij het dak van de wand wil bereiken. Een dak waarbij je horizontaal enkele meters in de lucht je weg verder naar boven moet zien te vinden. Geen geringe prestatie. Maar uiteindelijk draait het om de gezelligheid samen met de hechte ijsklimgemeenschap. Met open armen moedigt hij iedereen aan om naar de wedstrijd te kijken. Voor sportliefhebbers en durfallen is het een spectaculaire strijd om te bewonderen.

Fotograaf: Bas Visscher