De Hoge Tatra is een schitterend wandelgebied op de grens tussen Polen en Slowakije. Het spectaculairst is het alpiene gedeelte waar maar liefst vijfentwintig toppen boven de 2500 meter uitkomen. Goed gemarkeerde wandelpaden wijzen je de weg naar berghutten en glasheldere meertjes.
Het is niet eens zo'n gek scenario: sta je in te zoomen op een berendrol in de berm - is-ie écht? - vliegt hoog boven je een steenarend over de toppen van dit kleine maar spectaculaire berggebied. Zo heb je binnen een half uur al een glimp opgevangen van het vele wild dat in Nationaal Park Tatra leeft. Op de informatieborden bij de entree lees je dat hier slangen, steenarenden, tatragemzen, lynxen en niedźwiedzie! (beren!) leven. Wie weet spotten we hier ook katten, vossen, otters, moeflons, steenarenden, marmotten en wilde zwijnen.
In de Hoge Tatra wandel je door vijf klimaatzones! Je vraagt je vast af hoe dat kan. Volgens Lonely Planet, die de Hoge Tatra in 2019 tot mooiste Europese bestemming koos, als volgt: 'Rond de 700 tot 800 meter hoogte liggen de weelderig begroeide valleien; inktzwarte bossen van Karpatische beuk of spar klimmen tot de 1500 metergrens; tussen de 1500 en 1700 meter gedijen bleekgroene vlakten van bergdennen; tot 2000 meter reiken de hooggelegen graslanden, en vanaf daar tot aan de bergtoppen ligt de met bergmeertjes bestippelde tatry: dorre, rotsige grond waarvan het woord 'tatra' vermoedelijk is afgeleid.'
De NKBV werkt samen met SNP Natuurreizen. Deze wandelreis in de Hoge Tatra, met overnachting in een berghut, kun je gemakkelijk via SNP boeken.
Het klinkt als een uitdaging om al die klimaatzones te doorkruisen, maar niets is minder waar. Als je met een fit lichaam, een goede wandeluitrusting en in het juiste seizoen (voor- en najaar) op pad gaat, kun je zowel als beginner en als gevorderde alle kanten op over de honderden kilometers aan goed gemarkeerde wandelpaden. Je wandelt over stenige paden, soms met een pittige stijging en af en toe de mogelijkheid om een top te beklimmen. Waar nodig is het pad voorzien van kabels (geen klettersteig) voor extra houvast. Dat is ook het geval op de rondwandeling vanuit Koscielisko, een handig vertrekpunt aan de voet van Nationaal Park Tatra. Tijdens het eerste deel stijg je licht tot je bij de Malej Laki-weide aankomt. Plof hier – net als de Polen hier graag doen – even neer en geniet van het uitzicht op de toppen rondom. Wanneer je verder gaat wordt het iets uitdagender. Je stijgt via een stenig pad steil omhoog naar de Grzybowcu Pas (1311m) waar je beloond wordt met een magnifiek uitzicht op de driekoppige Giewont-berg (1894m). Na een welverdiende pauze daal je af naar de Strazyska vallei. Mocht je trek hebben? De hut waar je langs komt serveert overheerlijke linzensoep waarvoor zelfs de inwoners op zonnige zondagen in de rij staan. Terwijl je geniet van de lekkere soep klatert de Siklawica waterval op de achtergrond en spot je hoog in de lucht een steenarend.
Je overnacht hier in sfeervolle, goed uitgeruste berghutten waar stevige lokale kost en drank wordt geserveerd. De hutten liggen op een (pittige) dag wandelen van elkaar vandaan, vaak op schitterende locaties. Ben je meer van de dagwandelingen? Geen probleem, daar leent de Hoge Tatra zich prima voor. Onze tip is het Poolse Koscielisko, zo'n 115 km ten zuiden van Krakau. Dit is dé plek om de Hoge Tatra vanuit het noorden te verkennen. Via de slagbomen van het nationaal park wandel je zo de Chocholowska-vallei in waar je oog direct op de roodbruine pieken van de Czerwone Wierchy vallen die tegen de lucht afsteken.
Via een zijpad loop je naar 1000 meter hoogte. Daar volg je de natuurtrap van rotsblokken richting de Iwaniacka Pas (1459m), een open plek in het bos waar je even een pauze kunt nemen voordat je aan de afdaling naar de Ornak-hut begint. Het einde van het pad loopt vlak langs rotswanden waarin prachtige verlaten grotten als cadeautjes verstopt liggen. Een van die cadeautjes is Grot Mrozna. Aan het eind van een diepgroen ravijn vind je een metalen trap recht omhoog een rotswand in. Spannend! Koplamp op en de kettingen volgen. Na een kwartier sta je weer buiten en wandel je via een lang pad de vallei weer uit.
De NKBV is er om jou alles te laten halen uit je bergwandelactiviteiten. We helpen je alvast goed voor te bereiden voor je komende bergwandelingen.
Wil je het zuiden van de Hoge Tatra verkennen? Dan is het Slowaakse wintersportplaatsje Strbske Pleso een perfect uitgangspunt. Dit voormalige kuuroord ligt aan het romantische Strbske Meer dat is omringd door tweeduizenders. Wandel voorbij de hotels. Daar vind je een licht stijgend pad dat je naar 1500 meter hoogte brengt. Hier heb je een machtig uitzicht op Rysy, de hoogste Poolse berg (2501m) en Gerlachovský štít de hoogste Slowaakse (2655m) van het Tatra-gebergte. Tussen de hoge bomen ligt het schitterende Porpradske Meer te blinken als een reuzenspiegel. Aan de oever staat de Majlathova-hut. Hier volg je de markering naar het Symbolicky Cintorin (1525m), een 'symbolische begraafplaats' aangelegd in de rotsen ter nagedachtenis aan bergslachtoffers. Het bospad terug is lang, stil en donker.
Vanuit Strbske Pleso is het een half uurtje treinen naar het gehucht Tatranska Polianka. Door het bos klim je geleidelijk naar Hotel Sliezsky Dom aan het Pleso meer waarvandaan een bijna horizontaal wandelpad je naar het wintersportplaatsje Hrebienok voert. Links zie je het Tatra-gebergte en rechts het weidse dal van Popra. Berghotel Hrebienoks is een perfect uitgangspunt voor vele wandelroutes. In een uurtje bereik je de sfeervolle Zamkovskeho berghut. Hier serveert de vriendelijke huttenwaardin knoflooksoep, aardappelpannenkoeken en zoetgevulde deeglapjes. Stevige bergkost voor nieuwe energie die je de volgende dag goed kunt gebruiken.
Richting de Teryho-hut stijg je licht en merk je dat de begroeiing steeds minder wordt. Aangekomen bij de berghut kijk je nog eens goed om je heen. Je staat midden in een decor van een prachtige grijs-gele rotsmassa staat. Het gefluit van de marmotten weerkaatst tegen de ruige bergen rond een zwartglanzend meer. Maar je bent er nog niet. Het pad wordt steeds uitdagender. Je stijgt en stijgt door massa's stenen, totdat je opbotst tegen een bijna loodrechte rotswand waarin metalen voetsteunen en kettingen je de weg omhoog wijzen. Je ziet de Zbojnicka-hut al liggen, nu alleen die laatste horde nog overwinnen. Eenmaal boven heb je onder het genot van een warme dampende linzensoep tijd om even uit te rusten voordat de afdaling weer begint. Kijk niet gek op als je in dit blokkenterrein een 'noci' tegenkomt. Dat zijn de mannen en vrouwen die alle proviand naar de berghutten dragen, soms wel 100 kilo zwaar. Voetje voor voetje lopen ze de berg op. Hun bijnaam - 'De laatste sherpa's van Europa' – is dan ook niet voor niets. Raar maar waar: bij het zien van deze bikkels smelten je pijntjes als sneeuw voor de zon.
Als NKBV-lid draag je bij aan het onderhoud van paden en hutten. Elk jaar dragen de leden gezamelijk €400.000,- bij aan het Gegenrechtfonds. En wist je dat je als NKBV-lid korting krijgt in de meeste berghutten in de Alpen?
