Door: Laura Westendorp

Op creatieve wijze omhoog

De eerste klimmers stapten aan het eind van de ochtend de routes in. Verschillende leeftijdsgroepen klommen tegelijk, zodat sommige routes handig dubbel gebruikt konden worden. De bekende grote gele slopers waren voor de Meisjes C, de Jongens C en later de Meisjes Junioren. Het forse lengteverschil tussen de jonge atleten zorgde ervoor dat sommige deelnemers op uiterst creatieve wijze omhoog moesten zien te komen, wat zichtbaar extra kracht kostte. Tessa Robichon was bij alle categorieën de enige die de route wist te toppen. Raff Sprokkereef kwam bij de jongens het hoogst.

Voor de Jongens A was aan de andere kant van de hal een route gebouwd met na een meter of acht een enorme pas. De meesten losten dat op met een grote spagaat, Tedyano Sordam kwam daarbij het verst. Voor de meeste Jongens B, die hierna kwamen, bleek die pas nét te lastig. Ook de Meisjes B hadden een moeilijke route. Alleen Bente Schiffeleers raakte voorbij de dyno die halverwege was gebouwd. Zij haalde bijna de top.

De Junioren waren deze dag met een extra grote groep bij de jongens, waarvan twee atleten waren toegevoegd door dispensatie. Er zit vooral veel kracht in de groep jongemannen, van wie een aantal lid zijn van het Nederlands Team. Zij kregen een pittige route waarbij ze zich langs een grote pukkel moesten werken. Eerst moesten zij zich daaraan optrekken, later op uitduwen. Daarna volgde een forse overhang, waar sommigen met een enorme zwaai tot bijna in het publiek naar beneden vielen.

Een goed gelukte puzzel

Er werden deze finaledag mooie wedstrijdgrepen gebruikt, meest bruikleen van het Nederlands Team, de rest geleend van Axis. Een goed gelukte puzzel, volgens hoofdroutebouwer Sam van de Vorstenbosch: ‘Je ziet tijdens zo’n wedstrijd altijd wel dingen die beter hadden gekund, maar er is goed geklommen en er zijn een paar tops gehaald, dat is mooi.’

Bij de Meisjes A pakte de route iets minder handig uit. Zij klommen dezelfde als die van Meisjes B, maar kwamen verder, waarna maar liefst zes klimmers uit exact dezelfde pas vielen.

Upside-down toehook

Als laatste route troffen de Meisjes en Jongens C en de Meisjes Junioren een pittige overhang als start, waarbij het lang duurde voor het eerste setje geclipt kon worden. Wie dat overwon, kreeg een lang recht stuk, soms spannend dichtbij de klimmers op de naastgelegen route. Esmee Bonsen kwam bij de Meisjes C het hoogst en ging naar huis met goud, de eerstgeplaatste voor de finale Tessa Robichon eindigt op de tweede plek. De Jongens C gingen beduidend makkelijker door de overhang, maar kwamen uiteindelijk minder hoog, hier won Jorg Claassen. Bij de junioren won Myrthe van de Pol.

De Jongens B volgden dezelfde muur via een tergend lange overhang met over de helft een paar lastige passen. De soepel klimmende Simon Jamnig kwam hier het verst. Ook de Jongens A hadden deze route. De uitzwaai bij de overhang, die meerdere jongens haalden, kostte veel kracht. Daarna was het snel gedaan. Gijs Kieboom werd hier eerste.

De Meisjes A en B hadden een rechte wand met grote bouldergrepen. Van de jongste groep kwam vrijwel niemand bij de overhang op tweederde. Bente Schiffeleers werd, na een handige kneebar, met afstand eerste. Bij de Meisjes A topte de als tweede geplaatste Anya van Essen overtuigend. Zij versloeg daarmee Amber Schiffeleers, die als enige de eerste route knap had getopt. Een eerste en tweede plek voor het Nederlands Team.

De upside-down toehook die de Jongens Junioren op tien meter hoogte moesten leggen, was de spectaculairste van de dag. Halverwege die manoeuvre moest ook nog een setje geclipt worden, en volgden enkele krachtige passen. Heroïsch was de inspanning van Jens de Louw, die vlak voor dat punt een setje vergeten was. Op een heel lastige plek moest hij een meter dalen, wat hij met grote beheersing voor elkaar kreeg. Het kostte hem een hoop kracht, waardoor hij net wat minder hoog kwam dan zijn concurrenten. Het goud ging hier naar Mischa Radt.

Bekijk de volledige uitslag op nkbv.nl/wedstrijden

Kijk hier de livestream terug