Leto Cavé | Climbing first 9a Underground #1 from Leto Cavé on Vimeo.

Al een tijdje wilde Leto weten of hij een 9e graads route kon projecten in de rotsen. Waar normaliter zijn leven in het teken stond van trainen voor competities, had hij afgelopen zomer door de annulering van het wedstrijdseizoen meer tijd voor buiten klimmen. Helaas vielen de condities in het Zillertal tegen en leek de atleet zijn 9a-project verder van zijn woonplaats Innsbruck te moeten voortzetten.

Overhangend en krachtig

Tot overmaat van ramp raakte hij geblesseerd aan zijn hand tijdens een vingerkrachttraining. Tijdens een revalidatieperiode van 2 á 3 maanden raakte de Oranje atleet geïnspireerd door filmpjes van beklimmingen van Underground. "Het is een overhangende en krachtige route. Dat zag er vet uit en ik dacht dat hij me wel zou liggen", aldus Leto. En dat bleek zo te zijn. Speciaal voor Underground reed hij tot twee keer toe naar Arco.

Druppende grepen

Tijdens het eerste bezoek aan het Italiaanse klimparadijs probeerde hij in de ochtenden door het eerste deel van de 9a-route te komen en klom hij in de middag een paar 8b's. Een tweede reis naar Arco zou Underground aan zijn sendlist moeten toevoegen. Nog herstellend van een flinke griep en gewapend met keukenpapier en wat medicijnen bezocht Leto het gebied met mede NL Team klimmer Mischa Radt. Daar troffen ze de route zeer vochtig aan. Toch stapte Leto in en klom al snel voorbij de eerste crux. "Dat gaf me vertrouwen om later terug te komen en de rest van de route uit te werken, als het wat droger was", blikt hij terug. En zo geschiedde. Althans, het terugkomen want echt droog was het niet.

Na een dag vol wolkbreuken was de route, hoewel hij erg overhangend is en niet direct in de regen ligt, kletsnat. "De druppels kwamen uit de grepen zetten. Gelukkig had ik keukenpapier mee en heb ik geprobeerd zo goed en zo kwaad als het ging de route te checken en wat van de grepen droog te deppen. Het voelde mogelijk, sendbaar", dacht Leto optimistisch.

Drie cruxes

Na zijn klimmaat Mischa te hebben gezekerd tijdens een langere pauze, stapte Leto opnieuw in de route. "Ik was nog redelijk koud, maar het eerste deel ging erg goed. Na de eerste crux is er een rust waarin je aan je tenen aan een grote bak kunt hangen. Daar stroomde het bloed terug in mijn handen en werd ik warm. Het middelste gedeelte was wel nat, maar goed vast te houden. Doordat ik snel door kon klimmen naar de tweede crux, een verre pas, viel het me ontzettend mee hoe moe ik was."

Leto wist dat veel klimmers die hem voorgingen juist bij de laatste crux nog uit de route vielen vanwege de verzuring, bovendien was het laatste stuk van de route nog erg vochtig. "In de derde en laatste crux zit de moeilijkste pas. Je moet als het ware je voeten uit de wand zwaaien en de zwaai weer opvangen. Maar ik wist dat mijn voeten heel nat waren, dus dat maakte de pas heel spannend. Gelukkig lukte het en zat er daarna een goede rust. Maar omdat m'n voeten zo weggleden, wilde ik daar niet te lang blijven. Bovendien viel de verzuring mee en kon ik daarom sneller door. Voor ik het wist topte ik de route!"

Nieuwe focus

Met deze 9a op zak, waarmee hij de tweede Nederlander na Jorg Verhoeven is die dit deed, voelt Leto dat hij zijn grens nog verder kan verleggen. Al kost dat volgens hem nog wel even tijd. Bovendien ligt zijn prioriteit bij het internationale wedstrijdseizoen. "Een moeilijkere route buiten is op het moment niet mijn doel. Ik ga me nu weer richten op de komende World Cups. Gelukkig lopen die rotsen niet weg."

Benieuwd hoe het Leto vergaat tijdens het World Cup seizoen? Volg Leto en het Nederlands Team Sportklimmen via social media.

Volg Leto cavé Volg Dutch Climbing Team

Foto: Katharina Saurwein