Vigolana, onontdekte parel

Soms zijn er van die pareltjes, geliefd bij de lokale bevolking, maar nog amper ontdekt bij toeristen. De Gruppo di Vigolana is er zo een. Dit prachtige kalkmassief met de gelijknamige hoogvlakte van Vigolana is nog grotendeels ongerept en ideaal voor het maken van dag- of meerdaagse tochten. Wat dit gebied zo leuk maakt is de afwisseling. Je wandelt door lommerrijke naaldbossen, geniet van uitzichten tot ver in Trentino. Zo sta je aan de voet van wonderlijke rotstorens om daarna via smalle paadjes langs dramatische rotsen te stappen. En vergeet de steenbokken niet die op allerlei plekken je pad kunnen kruisen.

Steile klim

Een mooi doel voor onze tocht is Becco di Filadonna (2.150 m), de hoogste top van het Vigolana-massief. Dit betekent dat we flink moeten klimmen. Het is uitdagend, niet té moeilijk, maar ik raad het niet aan aan mensen met hoogtevrees. Afhankelijk van hoe laat je vertrekt, kun je overnachten in Rifugio Casarota (1.570 m, al te bereiken na een uur wandelen) of in de Bivacco alla Madonnina (1.990 m, gelegen voorbij de Becco di Filadonna). Voor beide overnachtingsplekken is het nodig om je eigen slaapzak mee te nemen en van tevoren te informeren of er plek is.

We starten tegenover de parkeerplaats van Albergo Sindech, langs de SS349. Naast een groot bord met een kaart van het gebied vinden we het pad dat ons omhoog leidt. We worden vrijwel meteen getrakteerd op een steile klim omhoog door het bos. Na ongeveer een uur bereiken we de eenvoudige berghut (rifugio) Casarota. De berghut wordt beheerd door de allervriendelijkste Lorenza Delama die ook nog eens al het eten dat ze serveert, zelf maakt. Terwijl wij hier even pauzeren, scharrelen buiten alpaca's rond met namen als Bruno, Principe en Ursula. In het weekend is dit een geliefde plek voor mensen uit de omgeving, doordeweeks is het beduidend rustiger, vertelt Lorenza. Wil je hier overnachten, neem dan van tevoren contact op met Lorenza.

Gemsbokken

Vanaf Rifugio Casarota kun je in een half uur een korte omweg maken naar Monte Spilech, een topje dat een prachtig uitzicht biedt op Lago di Caldonazzo in Valsugana en op de markante steile rotsformaties van de Vigolana. Als je hier tegen het vallen van de avond naartoe wandelt, heb je grote kans om gemsbokken te zien.

Of wandel vanaf Rifugio Cassarota in ca. 1 ½ tot 2 uur lopen naar de berg Becco di Filadonna (2150m). Hier zie je nog heel duidelijk dat er jaren geleden wekenlang een heftige brand heeft gewoed: op de helling staan veel kale boomstammen, de grond is nooit voldoende hersteld zodat er nieuwe bomen kunnen wortelen. Het geeft de berg een dramatisch uiterlijk.

Rotstoren

Op de top van worden we getrakteerd met een fantastisch uitzicht op de omliggende bergen, de stad Trento en Valsugana. Na nog 40 minuten bereiken we de Bivacco alla Madonnina. Maar let op, je loopt een flink stuk over paadjes langs steile hellingen, soms met kabels die aan de rotsen zijn bevestigd en soms zonder extra houvast. Hou hier dus absoluut rekening mee. Aan de voet van de spectaculaire rotstoren zien we de bivak liggen. Hij lijkt op een driehoek die met de punt omgekeerd in de rots is geplant. Er zijn slechts 10 slaapplekken. Vergis je niet, een bivak is een eenvoudige onbemande schuilplaats, dus je moet je eigen spullen meenemen om hier te kunnen overnachten. Mocht je dat doen, sta dan op tijd op om de zon op te zien komen. Het uitzicht is adembenemend.

Vanaf de bivak kun je dezelfde route terug nemen, of je kiest vanaf de Becco di Filadonna een andere route, bijvoorbeeld langs de toppen Terza Cima (1.978 m) en Seconda Cima (1.999 m) en dan naar beneden richting de weg waar ook het startpunt van de route aan ligt.

Wandelen door de Wolfskloof

Tijdens een hele andere wandeling, en niet alleen deze, leer je van alles over de geschiedenis van het gebied. Deze dagwandeling is 4,6 kilometer lang en loopt naar de Forra del Lupo in het bos bij het dorpje Serrada, en dan verder omhoog naar Forte Dosso delle Somme, een groot verdedigingswerk uit de Eerste Wereldoorlog.

Letterlijk betekent Forra del Lupo wolfskloof. Deze indrukwekkende kloof met hoge wanden is deels natuurlijk, deels uitgehakt in de Eerste Wereldoorlog. Oostenrijkse soldaten verdedigden toen hun grondgebied tegen de Italianen. Het is een redelijk gemoedelijke wandeling: het hoogteverschil is maar zo'n 500 meter, af en toe zitten er korte stukken tussen die wat steiler zijn. Hier loop je tussen uitgehakte wanden en over aangelegde trappen letterlijk oog in oog met de geschiedenis: de slaapplekken van de soldaten, de schietgaten, de uitkijkposten – ze zijn er nog steeds.

Bekijk de wandeling

Restanten uit WOI

Grote kans dat je niet alleen in Forra del Lupo, maar ook op andere plekken in de regio Alpe Cimbra stuit op restanten van de Eerste Wereldoorlog. Net als de rest van Trentino is ook Alpe Cimbra tijdens de oorlog het strijdtoneel geweest van hevige gevechten. Vanaf mei 1915 bevochten de Oostenrijkers en de Italianen elke meter van dit gebied. Alpe Cimbra bestaat uit vier gebieden: Vigolana, Lavarone, Luserna en Folgaria. In al deze regio's zijn nog overblijfselen te vinden, zoals verdedigingswerken, loopgraven en stukken prikkeldraad.

Een voorbeeld is het imposante Forte Dosso delle Somme. Dit fort bereik je door vanaf de Forra del Lupo door te lopen naar de top van de berg (1.670 m). Vanaf Serrada ben je dan ongeveer 2 uur onderweg, de tocht wordt na Forra del Lupo wat zwaarder dan de wandeling in het bos. De Oostenrijkers hebben het fort gebouwd tussen 1911 en 1914 om hun toenmalige grens te verdedigen. Vanaf hier heb je een goed uitzicht op de omliggende dalen en bergen. Het enorme fort is in de oorlog gebombardeerd, maar werd niet vernietigd, daardoor is het goed bewaard gebleven.

Wandeltips in de Alpe Cimbra