Sinds Rick Verlaan (50) zo’n twee jaar geleden mede-eigenaar werd van Neoliet Utrecht, hoeft hij voor zijn gevoel eigenlijk nooit meer te werken. Wel gaat hij bijna dagelijks “even kijken in de klimhal.” Daar blijft hij dan meestal de rest van de dag, want er liggen taken genoeg op hem te wachten: de administratie en planning moet bekeken, er moeten routes geschroefd worden door de bouwers, inkopen gedaan, er is staf om mee te overleggen en er zijn klimmers die iets willen vragen. Daarbovenop wordt er momenteel ook nog aan een outdoor klimwand gewerkt en moet er een gezellig buitenterras gaan komen.

Voor iemand die zo blij is met zijn werk, is het nogal gelukkig te noemen dat hij “een beetje per ongeluk” in de klimwereld is gerold. Van huis uit was Rick fysiotherapeut, en toen hij in zijn laat-twintiger jaren naar de Verenigde Staten verhuisde voor een baan als fysiotherapie, raakte hij daar bevriend met klimmers. “Met die groep begon ik te klimmen. Dat was gewoon direct naar buiten. Simpelweg omdat er niet zoiets als 'indoor' bestond." Eenmaal weer thuis in het platte Nederland wilde hij zijn nieuwverworven hobby niet opgeven, en dus belandde hij in Klimhal Amsterdam. Klimmen op plastic was weliswaar even wennen, maar “eigenlijk ook hartstikke leuk.”

Eigen plek

Dat blijkt: hij kwam steeds vaker in de hal, begon er te werken en werd er al snel bedrijfsleider. Hij rekent hardop terug: “Daarna, zo'n twaalf jaar geleden, begon ik te werken bij Mountain Network in Arnhem. Tot Neoliet aanklopte met een mooi aanbod, dat ik niet kon weigeren. Toen ben ik Neoliet Tilburg gaan runnen.”

Uiteindelijk vond hij zijn huidige 'eigen' plek in de Nederlandse klimwereld, wederom bij Neoliet maar nu in Utrecht. “Neoliet had destijds niet alleen in Nederland een aantal hallen, maar ook in Duitsland. Die veel grotere, Duitse Neoliet-klimcentra liepen erg goed, maar ik wist dat er in de Utrecht regio – de regio waar ik zelf uit de buurt kwam - relatief nog maar weinig te klimmen was. Er was toen alleen Klimmuur Utrecht,” - later kwam Sterk erbij -,”en wat verderop nog een klimhal in Nieuwegein. Er moet toch ruimte zijn voor een grotere hal zoals in Duitsland, zeiden (Neoliet-eigenaar) Eric Jacobs en ik tegen elkaar, en uiteindelijk hebben we deze hal eind oktober 2017 in Utrecht neer gezet.”

Net op tijd, want twee weken later organiseerden ze hun eerste evenement al in de hal: het NK LEAD. Nog een paar weken later volgde het NJK LEAD. “Heel leuk,” herinnert Rick zich, “maar dat waren wel een paar pittige weekjes... Zoiets kan trouwens alleen met een superteam om je heen. Zo'n nieuw team formeren is een uitdaging, maar dat team staat er nu dus wel.”

It’s my party

Dat vindt hij het leuke aan manager zijn van een Neoliet klimcentrum: je bent dan wel onderdeel van een van de grootste klimorganisaties, maar tegelijkertijd krijg je veel vrijheid en wordt er verwacht dat je er “zelf je eigen feestje van maakt.”

Het feestje van Rick ziet er momenteel als volgt uit: in Neoliet bevindt zich op de begane grond de twintig meter hoge La Rambla voorklimwand, en op de eerste verdieping hangen er ongeveer tachtig toprope touwen aan wanden van een kleine veertien meter hoogte.

Het kan nog veel feestelijker, vindt hij. “We zijn bezig de outdoor-wanden af te maken – een project wat naar mijn zin nog te traag gaat en al erg lang heeft geduurd, maar het is het waard, want het wordt echt heel tof. Het moet een mooie plek worden waar je niet alleen kunt klimmen, maar ook gezellig kunt picknicken en kunt kijken naar de andere klimmers. Er komt een grote groenstrook, waar we vaste barbecueplaatsen gaan neerzetten, met picknicktafels, en een paar mooie boulderblokken.” Hij fantaseert hardop: “Dat je straks tegen klimmers die van verder komen, kunt zeggen: kom maar een heel weekend klimmen, zet je tentje hier maar ergens neer. Wie weet serveren we die klimkampeerders dan ook nog wel een ontbijtje!”

Als de buitenwand straks af is, zijn zowel de zuidkant als de westkant allebei twintig meter hoog. Daarbij staat er voor buiten ook nog een speedwand gepland, en in de Zuidwesthoek nog een 20 meter hoge wand die maar liefst twaalf meter over zal hangen. ”Dat is echt een bizarre overhang,” zegt Rick trots, “en het zou mooi zijn als we daar eens een leuke wedstrijd zouden kunnen gaan organiseren.”

Ook leuk

Neoliet Utrecht organiseert op dit moment al de Petzl Triggerfinger Competitie, een jaarlijks terugkerende competitie die langs de verschillende Neoliet-vestigingen reist, en waarbij klimmers in vier verschillende categorieën om prijzen kunnen strijden: beginners, gevorderden, experts en pro's. “Laagdrempelig en fantastisch! In het eerste jaar hadden we al 150 deelnemers dus dat smaakt naar meer...”

Rick organiseert daarnaast de Edelrid KinderKlimOlympiade. Geen wedstrijd, maar gewoon een gezellig "meedoen is belangrijker dan winnen" evenement voor klimmende jeugd uit de regio. Tijdens die Olympiade kunnen jonge klimmertjes (speed)klimmen, boulderen, traverseren, door de hal slingeren aan een touw: de zogenaamde Bungee-super-swing, en soms zelfs in de hal blijven slapen. Of nou ja, slapen… “We hebben een sleep-over georganiseerd. Stel je voor: tachtig kinderen die juist niet willen slapen! Doodvermoeiend natuurlijk, maar wel heel leuk. Bijkomen doen we dan wel weer op de kinderfeestje-loze zondagen...”

Niet alleen de jonkies vinden het gezellig bij Neoliet; de oudste klimmende klant is recent tachtig jaar geworden. “Super-inspirerend dat hij nog zo fit is”, vonden Rick en zijn collega’s, en zbesloten de man een gratis abonnement voor het leven te geven.

En wat wordt er verder gedaan om klimmers ‘fan’ te maken van Neoliet Utrecht, vraag ik? Rick: “Ik wil niet dat dit zo’n gelikt promo-stukje wordt, hoor, maar de routes van ons bouwteam worden erg gewaardeerd. Daarbij wordt niet ieder gaatje in de wand benut, en dat maakt het bij ons erg overzichtelijk. Plus, de grepen zijn natuurlijk nog relatief nieuw, en mensen kunnen de speciale valvloer waarderen.” Dat is een dikke foam-laag met daaroverheen kunstgras, die op de beide verdiepingen ligt. “Op het gras loop je je klimschoenen schoon, en mochten klimmers toch eens een keer vergeten zijn om de partnercheck uit te voeren, dan is zo'n speciale vloer toch een stuk fijner.” Samenvattend, vindt hij, zou je kunnen zeggen dat er gewoon goed over de indeling van de klimhal is nagedacht. “We hebben een flinke boulder-ruimte die vaak ververst wordt, er is een ruime vergaderzaal, een trainingsruimte...Misschien klinkt het wat arrogant, maar ik ben er zelf ook blij mee. Sterker nog: het had wat mij betreft nog wel wat ruimer gekund!”

Community

Voor nieuwe klimmers start er zo’n 3-4 keer per maand een beginnerscursus, en als die goed bevalt kunnen ze doorstromen naar het trainingsabonnement, dat de eerste maand gratis is. Daarmee kunnen klimmers onbeperkt klimmen, én een keer per week meedoen in een trainingsgroep. “Dan geven we ze nog wat tips mee op het gebied van techniek en tactiek, de TNT groep noemen we dat.”

Het idee achter het trainingsabonnement is dat het klimmen er niet alleen beter van gaat, maar er ook leuker van wordt. “Na de beginnerscursus kun je goed zekeren en trek je je in de makkelijkere routes wel naar boven, maar voor techniek heb je nog maar weinig ruimte in je hoofd. Dan is een TNT-trainingsgroep een mooi vervolg. Daarbij vind je in zo’n groep ook direct klimmaatjes. Dat zien we hier veel: groepjes klimmers die vaak afspreken via hun WhatsApp groep, samen naar buiten gaan, s' avonds blijven hangen voor een biertje en een bitterbal. En dat is natuurlijk óók een leuk en belangrijk onderdeel van het klimmen.”

Het is al laat, hij gaat weer aan het werk. Of nee, hij gaat “even kijken in de hal”.