Hoge en technisch relatief makkelijke bergen zijn populair. Vooral wanneer ze geboekt kunnen worden bij een all-inclusive reisorganisatie. Geen gedoe met zelf regelen van permits, de dure aanschaf van materiaal wat je maar eenmalig gebruikt en last but not least: met de begeleiding door een gids kun je iets doen waar je zelf de ervaring niet voor hebt.

Professionals
Het aantal aanbieders van trips naar bekende hoge bergen zoals de Elbrus, Kilimanjaro, Aconcagua of - dichter bij huis - de Mont Blanc is niet te tellen. Maar bij wie moet je boeken? Als je alleen selecteert op prijs dan kun je van een koude kermis thuiskomen. In Europa moeten commerciële klimtochten in het gebergte altijd begeleidt worden door een UIAGM-berggids. Als je er voor kiest onder begeleiding de Mont Blanc op te gaan kun je er van op aan dat alles gedaan wordt om je trip succesvol te laten verlopen. Naast de professionele begeleiding, heb je de zekerheid van een goede infrastructuur (hutten, kabelbaan) en voor het geval dat - een snelle en professionele reddingsdienst.  

Geen beschermd beroep
Buiten Europa zijn er veel landen waar iedereen zich berggids mag noemen. Zo kan het voorkomen dat een aanbieder claimt met professionele (Nederlandse) berggidsen te werken, terwijl de persoon in kwestie misschien wel ervaren is op grote hoogte, maar zeker geen professioneel (UIAGM) berggids. 

Op trektochten, vakanties en expedities naar hoge gebieden in Azië, Afrika en Zuid-Amerika is de infrastructuur minder verzorgd dan in Europa en loop je meer risico’s dan tijdens een tocht of beklimming in de Alpen. Als je verstandig bent laat je niet alles aan je reisorganisatie over, maar zorg je dat je zelf over de (minimale) kennis en vaardigheden beschikt om in geval van nood veilig terug te keren in het dal. Want hoe goed heeft je expeditieaanbieder de zaakjes echt voor elkaar?

Droom of werkelijkheid
Er zijn veel valkuilen waar je niet direct aan denkt als je een reis naar de bestemming van je dromen boekt. Op de sites van reisorganisaties staan mooie verhalen over succesvolle beklimmingen en tochten en zelf heb je meestal ook al een beeld van hoe het zal zijn. Helaas zit er tussen werkelijkheid en droom soms een gapend gat. Naast de gebruikelijke gevaren in minder geciviliseerde gebieden heb je ook meer kans op hoogteziekte, bevriezing, uitputting of onderkoeling, om maar eens een paar gevaren te noemen. Wat zijn de garanties die je worden geboden mocht jou een van deze zaken overkomen? Heeft de organisatie de mensen in huis die voldoende kundig zijn, of gaat men er van uit dat het zo’n vaart niet zal lopen?

Lees meer over waar je op moet letten bij georganiseerde trekkings in:

'Van droom tot werkelijkheid. Goed voorbereid de hoogte in' (Hoogtelijn 2/2011)

'Georganiseerd naar grote hoogte, waarop moet je letten?' (Hoogtelijn 3-2014)

Meer lezen
Een aantal voorbeelden van de risico's die genomen worden kun je nalezen in het artikel 'De Himalaya en haar risico’s' in de Medisch Contact van juni 2014. Het artikel is geschreven door Edith Kortekaas, lid van de Medische Commissie van de NKBV. Zij was van maart tot mei 2014 drie maanden werkzaam voor de Himalayan Rescue Association (HRA) in Pheriche, Nepal. Hier werd verbaasde ze zich regelmatig over hoe onvoorbereid sommige reizigers zijn.  

De Himalaya en haar risico’s