Vrije beklimming van Moonflower Buttress

In 2014 hebben Marianne van der Steen en Dennis van Hoek de eerste Nederlandse vrije beklimming van Moonflower Buttress op Mount Hunter gemaakt. De moeilijkheidswaardering van deze mixed route is Alaska VI, 5.8, A2, M5, AI6. Voor zover bekend was dit tevens de eerste beklimming van de route door een vrouw. Dat Dennis en Marianne de route helemaal vrij hebben geklommen, dus ook de artificiële passages, maakt dit een prestatie van wereldformaat.

Over Mount Hunter

Mount Hunter of Begguya is een berg in het Denali National Park in Alaska. De berg ligt ongeveer 13 kilometer ten zuiden van Denali, de hoogste berg van Noord-Amerika. Mount Hunter is met 4442 meter de op twee na hoogste grote piek in de Alaska Range.

Klimgeschiedenis op Moonflower Buttress

De noordpijler van Mount Hunter is vanaf het midden van de jaren ‘70 het podium geweest van een aantal zeer gewaagde beklimmingen. In 1980 kwam een team van Doug Klewin, Rob Newsom en Pat en Dan McNerthney, zeer hoog in een route die tegenwoordig Moonflower of Bibler/Klewin wordt genoemd. Het team keerde terug in 1981. Maar tijdens hun poging (waarin ze gedwongen zijn af te dalen om een portagledge te repareren), klommen twee andere klimmers, Mugs Stump en de Nieuw-Zeelander Paul Aubrey hen voorbij. Zij bereiken uiteindelijk het einde van de technische moeilijkheden, maar niet de top.

In 1983 keerden Todd Bibler en Doug Klewin opnieuw terug. In een elegante stijl beklommen ze de noordelijke steunbeer van Mount Hunter naar de top. Hun integrale beklimming naar de top van de berg wordt door velen gezien als de echte eerste beklimming.

De eerste vrije beklimming (M7+) van de route werd in 2001 door Stephan Koch en Marko Prezelj gedaan. In 2013 volgde de eerste Nederlandse beklimming (niet vrij) door Roeland van Oss en William van Meegdenburg.

Vrijklimmen

Dennis en Marianne stappen vroeg de route in en klimmen snel door de eerste lengtes. Bij de eerste grote crux, die bekend staat als “The Prow”, lukt het ze om de passage in één keer ‘vrij’ te klimmen. The Prow is een stuk uitstekende rots dat er uitziet als een soort scheepsboeg, waarin je via een dunne spleet ‘artificieel’ (met behulp van extra materiaal) omhoog zou moeten klimmen. Dennis en Marianne klimmen de lengte ‘vrij’, wat betekent dat ze geen extra materiaal gebruiken om omhoog te komen en alleen een touw hebben om verre val te voorkomen.

Het weer slaat om

Boven in het eerste ijsveld maken ze hun eerste bivak. Via de radio horen ze dat er veel sneeuw en wind is voorspeld de volgende dag. Dennis en Marianne zijn niet tot aan de top Mount Hunter doorgegaan. Ze klommen de route tot het einde van de technische moeilijkheden. Niet echt veilige omstandigheden om mee verder te klimmen. Ze besluiten af te dalen.

The Shaft en The Vision

Ruim een dag later leek het weer goed genoeg te zijn voor nog een poging. Snel klimmen de twee tot aan hun eerste bivak. Ook The Prow wordt opnieuw ‘vrij’ geklommen. De tweede dag stonden de bekende passages 'The Shaft' (meer dan 90º overhangend ijs) en ‘The Vision’ op het programma. Beide cruxes worden door Dennis en Marianne vrijgeklommen.

Tot het einde van de technische moeilijkheden

Op het derde ijsveld maken Dennis en Marianne weer een bivak. Opnieuw horen zij over de radio dat het het goede weer gaat omslaan. De volgende ochtend, na een hele koude nacht, wilden ze nog wel graag de laatste lengtes klimmen. Ze klommen tot en met het ijsveld en maakten hun laatste standplaats in het ijs, voorbij het einde van de route zoals Mugs Stump de route bedoeld had. Het was met de weersomstandigheden onverantwoord om verder door te klimmen naar de top.

Herman Plugge Irish Coffee Award

Voor hun vrije beklimming van de Moonflower Buttress ontvingen Dennis en Marianne de Herman Plugge Irish Coffee Award. Deze prijs wordt uitgereikt voor de meest aansprekende Nederlandse beklimming van het jaar.