Voor het eerst op huttentocht

Annabels liefde voor de bergen begon al op jonge leeftijd. "Mijn ouders namen mij elke zomer mee in een draagzak. Zodra ik zelfstandig kon lopen, begon ik met wandelen in de bergen. In de zomer van 2022 ontstond het idee om een keer een huttentocht te maken. Na wat speurwerk kwam ik al snel uit bij Bergsportreizen, de reisorganisatie van de NKBV. Zij bieden volledig georganiseerde tochten met een ervaren gids, en je hebt zelfs de mogelijkheid om te kiezen voor een leeftijdscategorie die bij je past. In december 2022 besloot ik de zevendaagse huttentocht in de Franse Queyras te boeken. Als voorbereiding liep ik twee keer per week met een bepakte rugzak een heuvel in mijn buurt op en af."

Van hut naar hut

"De dagelijkse wandelafstanden varieerden tussen de 12-18 kilometer, met zo’n 1.000 meter stijgen en dalen, behalve op de vierde dag. Op die dag moesten we maar liefst 1.200 meter omhoog klimmen. De hutten bevonden zich niet allemaal op grote hoogte, waardoor we vaak het dal in moesten afdalen om in een hut te overnachten. "Het slapen in berghutten vond Annabel fantastisch. "Ik had verwacht dat we een week lang op een rijtje zouden liggen met onbekenden, maar bij de eerste hut werden we aangenaam verrast door prachtige stapelbedden, die in een ruim opgezette kamer zelfs los van elkaar stonden. Onze groep bestond uit tien personen, dus als we op een rijtje moesten slapen, sliep je altijd naast iemand die je kende. Aangezien ik vaak kampeer, voelden de hutten aan als hotels. Het eten was heerlijk, de bedden lagen lekker en het was er warm en droog."

Onmisbare items

Tijdens de huttentocht ontdekte Annabel al snel dat haar merino thermoshirt een onmisbaar item was. "Boven kon het soms behoorlijk fris zijn, vooral omdat we vroeg in de ochtend begonnen. Zodra ik het wat kouder kreeg, trok ik mijn thermoshirt aan en kon ik mijn hardshell eroverheen dragen. Mijn telefoon was ook onmisbaar, aangezien ik dol ben op het maken van foto’s en fotografie. Daarnaast nam ik een klein dagboekje mee, waarin ik mijn belevenissen noteerde en leuke verhalen van mijn groepsgenoten verzamelde. Mijn rugzak woog tussen de 9 en 10 kilo, inclusief eten en drinken. Gelukkig gebruikte ik alles wat ik meenam, maar halverwege de week merkte ik dat mijn knieën het zwaar hadden. Ik had helaas geen wandelstokken bij me dus die neem ik de volgende keer zeker mee!" Het gemak van het kopen van de lunch in de hut voegde voor Annabel iets extra’s toe aan de totale ervaring van de tocht. "De lunch was niet alleen vers, maar ook erg lekker! Je kreeg onder andere verse kaas, worst, salades, appels, chocola, gekookte eieren en gedroogd fruit."

Hoog(s)tepunt

Het hoogtepunt van de tocht was voor Annabel het bereiken van de top van de Pain de Sucre (3.208 meter) die ze op donderdag beklom. "We pakten alleen het hoognodige in en de rest van onze bepakking konden we beneden bij de hut achterlaten. Het was heel vroeg in de ochtend, lekker koud, en de zon stond nog laag. Hoewel het al behoorlijk druk was, vonden we boven een fijn plekje om samen te zitten. Dat was wel een hoogtepunt. Diezelfde dag kwamen we bij een hut die alleen te voet bereikbaar was. Dat vond ik heel bijzonder, want dan bevind je je echt in ‘the middle of nowhere’, hoog op een berg, waar je de zonsondergang kunt bewonderen. De Queyras heeft me erg verrast!"

Toekomstplannen

Op de vraag of er nog toekomstige avonturen op de planning staan, antwoordt Annabel enthousiast: "Ik overweeg volgend jaar weer een huttentocht te doen, maar dan een ander type waarbij we op grote hoogte blijven. Zodat je niet steeds helemaal naar beneden en weer omhoog hoeft. Op die manier is de inspanning gelijkmatiger verdeeld. Voor mij draait het niet om de sportieve uitdaging. Het hoeft niet per se heel hoog of ver te zijn. Het gaat mij vooral om de natuur en de charme van de berghutten." Annabel zou graag nog huttentochten willen maken in andere delen van de Alpen en de Pyreneeën, maar ook in Noorwegen. "Als klein meisje heb ik veel tijd doorgebracht in de Zwitserse Alpen. Die vind ik echt prachtig, net als de Pyreneeën."

Natuurbewust genieten

Tot slot benadrukt Annabel dat er voor elke wandelaar bepaalde belangrijke aspecten zijn bij deelname aan een reis van Bergsportreizen. "Wanneer je op pad gaat met Bergsportreizen, is het belangrijk om volop te genieten van al het moois om je heen en een gezellige tijd te hebben met de mensen met wie je op stap bent." Annabel benoemd ook dat het belangrijk is bewust te zijn van de eindigheid van de natuur en te streven naar behoud: "Onderweg wees mijn gids op het belang van afval meenemen in de bergen en het vermijden van wandelen buiten de gebaande paden. Als iedereen een klein steentje bijdraagt, maakt dat al een groot verschil!"

Verhalen van leden

Lees ook de verhalen van Patrick Beterams en Marian Klaassen.