Alleen of samen

Patrick ging altijd al op zoek naar de hoogste bergen tijdens zijn vakanties. "Ik besefte al snel dat ik graag een cursus wilde volgen om mijn vaardigheden aan te scherpen. Destijds wist ik nog niet dat er een bergsportvereniging bestond. Vijf jaar geleden werd ik lid van de NKBV, volgde ik een klettersteigcursus bij NKBV-Regio Maashoek en meldde ik me aan voor een C1-cursus in Wallis vanuit Bergsportreizen. Hier leerde ik alles over knopen leggen, balans vinden in rotsachtig terrein, tredzeker de bergen doorkruisen, omgaan met sneeuw en wat te doen als je zou vallen. We waren met een hele leuke groep, en hebben nog steeds een groepsapp waarin we elkaar op de hoogte houden van onze bergavonturen."

Of Patrick solo reist of met een groep, hangt af van zijn avontuur. "Twee jaar geleden ging ik voor het eerst alleen op reis naar Slovenië, waarbij ik nieuwe mensen ontmoette en we in berghutten verhalen met elkaar deelden. Maar ik kan ook goed alleen zijn, mijn hoofd leegmaken en helemaal opgaan in de natuur." Dit jaar wilde Patrick zichzelf uitdagen door solo de Zwitserse Via Alpina te lopen.

Via Alpina: dwars door de Zwitserse alpen

"De Via Alpina in Zwitersland omvat 20 etappes. Ik heb het in 11 dagen gedaan, waarbij ik gemiddeld 35 kilometer per dag aflegde. Mijn fysieke voorbereiding bestond voornamelijk uit hardlopen, met regelmatige deelname aan halve marathons", vertelt Patrick. ‘’In aanvulling op mijn hardlooptrainingen liep ik een aantal etappes van het Pieterpad." Patrick maakte zich in eerste instantie vooral zorgen over de belasting van zijn knieën en voeten tijdens het klimmen, maar tot zijn verbazing viel dat uiteindelijk wel mee. Patrick: "Vooral de afdalingen waren pittig. Daar had ik minder stil bij gestaan."

Het uitwerken van de details van zijn tocht was minstens zo belangrijk. Patrick besteedde uren aan het bestuderen van de etappes, het plannen van overnachtingen in berghutten en het analyseren van het terrein. Ook moest hij keuzes maken over wat hij wel en niet wilde meenemen. "Goede schoenen, een betrouwbare regenjas en voldoende water stonden boven aan mijn lijst. Ik wilde zo licht mogelijk reizen. Voor gewichtsbesparing besloot ik geen kookspullen mee te nemen. De berghutten boden vaak halfpension, wat inhield dat avondeten en ontbijt voorzien waren. Onderweg at ik repen, noten en chocolade, en af en toe kocht ik een broodje in een dorpje. Ik had 2,5 liter water bij me, verdeeld over twee flessen. Hieraan had ik vaak niet genoeg, dus ik was blij dat ik mijn flessen onderweg kon bijvullen."

Hoewel Patrick zijn huttentocht goed had voorbereid, deed zich toch een onverwachte situatie voor. Patrick: "Mijn telefoon deed het op de tweede of derde dag niet meer. Na wat hulp van de keukenploeg van de berghut, sprong mijn telefoon weer tot leven. Gelukkig maar, want kon ik wel doorgaan zonder mijn telefoon? Zonder routebeschrijving en treinkaartje terug naar huis? Deze ervaring diende als herinnering om altijd voorbereid te zijn op onverwachte wendingen, zelfs als je denkt dat je alles goed hebt gepland."

Mooiste ervaring in de bergen

Patrick geeft aan dat elk gebergte zijn eigen charme heeft, waardoor het moeilijk is om een favoriet te kiezen. "Ik moet zeggen dat ik de Dolomieten wel erg mooi vind vanwege hun ruige karakter. Mijn meest onvergetelijke ervaring was denk ik mijn allereerste klettersteigtocht in de Brenta Dolomieten, de zesdaagse Via delle Bocchette. Wat dit zo speciaal maakte, was de indrukwekkende stilte en alleen het geluid van het vastklikken aan de staalkabels. Via het NKBV-Forum heb ik twee mensen ontmoet die deze tocht samen wilden ondernemen. De leeftijdsverschillen zorgden voor een leuke dynamiek in de groep." Voor Patrick biedt de bergsport een kans om volledig los te komen van de dagelijkse sleur." Het begint met zorgvuldige voorbereiding – het plannen van de tocht, nadenken over wat je nodig hebt. Ook vraagt het veel van je competenties, waaronder discipline, plannen, doorzettingsvermogen, en flexibiliteit om met onverwachte situaties om te gaan. Wat me vooral aanspreekt, is de mogelijkheid om mijn eigen grenzen op te zoeken."

Duurzaam reizen

Patrick kiest er bewust voor om met de trein te reizen als hij de bergen in gaat. De vraag die Patrick de laatste tijd bezighoudt, is: wat zal er over 25 jaar als abnormaal worden gezien in vergelijking met wat we nu doen? "Dit kwam bij me op toen ik een artikel in de krant las, en ik dacht meteen aan wintersport. Ik betwijfel of we tegen die tijd nog steeds massaal op wintersport zullen gaan, gezien de impact op het milieu. De vraag is: willen we dat nog wel? Mijn droom is om in de toekomst een halfjaar uit te trekken voor de ultieme langeafstandswandeling: de Pacific Crest Trail. Het is nog de vraag of het wel mogelijk is, vanwege de toenemende bosbranden die de route jaarlijks moeilijker begaanbaar maken." Wat Patrick anderen zou willen meegeven is: "Ga er gewoon op uit en geniet van de kleine dingen. Besef je op wat voor een bijzondere plek je bent. Het hoeft niet altijd groots of langdurig te zijn; het kan ook heel eenvoudig en dichtbij huis."

Verhalen van leden

Lees ook de verhalen van Marian Klaassen en Annabel Leideman.