Tekst: Davide Kroon. Foto's: Sophia Eerden & Coen Weesjes

Ik heb al heel wat huttentocht-ervaring opgedaan in mijn dertigjarige bestaan, maar een huttentocht in de sneeuw is een nieuw avontuur. Ken je dat gevoel dat iets je een heel leuk idee lijkt, maar dat je ergens ook een beetje weerstand voelt? Dat zijn de ideeën waar je volmondig ‘ja’ tegen moet zeggen. En zo belandde ik op een maandagavond in een nachttrein naar Oostenrijk met een groep onbekenden. Op naar de bergen, op naar het avontuur!

Duurzaam met de nachttrein

Om 19:34 vertrekken we vanaf Utrecht Centraal met de Nightjet naar Oostenrijk. De reis met deze nachttrein is een duurzaam alternatief en je komt de volgende dag uitgerust op je plaats van bestemming aan. Het blijkt een hele ervaring. De slaapcabine heeft plek voor zes personen, maar vinden het qua ruimte toch fijn dat we hier met 3 personen slapen. De nacht is lang en het bed is hard, maar gelukkig pakken we toch onze slaap. Vroeg in de ochtend komen we aan in Wels. Hier stappen we over op een lokale trein richting ons eindstation Obertraun-Dachsteinhöhlen. De weersvoorspelling is fantastisch de komende dagen. De eerste uren in Oostenrijk beloven veel goeds. Het is heerlijk om weer in de Alpen te zijn!

De eerste wandeldag

• Stijgen & dalen: 350 meter
• Wandeltijd: ca. 4 uur
• Overnachting: Gjaid Alm

Voordat we de gondel omhoog nemen krijgen we van onze berggidsen Coen en Arnold een les in veiligheid, niet onbelangrijk om te weten wat je wel en niet moet doen als je te voet door het winterse landschap stapt. In Krippenstein nemen we de eerste van 3 gondels, waarna we slechts een klein stukje naar de eerste hut de Gjaid Alm hoeven te lopen. Maar helaas is de derde gondel gesloten vanwege harde windstoten. Dus besluiten we via de rode skipiste richting de hut te lopen. Zelfs met de flinke bepakking die we op onze rug meedragen, komen we enigszins op tijd aan voor de lunch. We worden hartelijk ontvangen door huttenwaard Andrea en krijgen een echte Oostenrijkse specialiteit voorgeschoteld, Käsespätzle. Na de lunch gaan we weer op pad.

Wat een luxe om de backpack in de hut achter te laten en met een dagrugzak op pad te gaan! We nemen alleen het essentiële mee (lawine papier, schep en sonde). We leren over de wandeltechniek op sneeuwschoenen en hoe je daarmee naar beneden glijdt. Het is even wennen. Moe maar voldaan komen we weer terug in de hut. Andrea heeft heerlijke bedden opgemaakt in tweepersoonskamers. We hadden ons voorbereid op slapen in een lakenzak op een lager, dus dit voelt ontzettend luxe. We mogen zelfs gebruik maken van de douches. Het eten is heerlijk en we zijn verrast door het vegetarische aanbod, wat niet altijd standaard is als je in de bergen op pad bent. Uiteraard sluiten we af met Kaiserschmarrn, want zeg nou zelf: je bent in Oostenrijk of je bent het niet. Morgen vertrekken we met volle bepakking richting de tweede hut, het Wiesberghaus.

Van de Gjaid Alm naar het Wiesberghaus

• Stijgen & dalen: 500 meter
• Wandeltijd: ca. 4 uur
• Overnachting: Wiesberghaus

Een deel van de groep is vroeg wakker geworden dus besluiten we buiten van de zonsopgang te genieten. We worden beloond met een prachtig plaatje. Na het ontbijt is het tijd om weer op pad te gaan, richting het Wiesberghaus. Met de eerste spierpijn in de benen is het aardig ploeteren door de diepe sneeuw. Het is echt bijzonder om als enige groep mensen door deze omgeving te lopen en zijn de eersten sinds de vers gevallen sneeuw van afgelopen weekend. Het is magisch om hier in doodse stilte te lopen en dat ook nog met een strakblauwe lucht. Omdat het gebied op een plateau ligt, gaat de route een beetje op en af. Dalen blijkt een stuk fijner dan stijgen, wat ik tijdens het bergwandelen juist weer andersom ervaar.

Halverwege de dag komen we aan op de top van de Zwölferkogel. Hier genieten we van het prachtige uitzicht op de Hallstättersee en van een simpele maar effectieve lunch. Het tweede deel van de dag bestaat voornamelijk uit afdalen. Af en toe moeten we 10 meter afstand houden van elkaar om geen lawine te triggeren. Het klinkt spannender dan het daadwerkelijk is, maar veiligheid gaat boven alles. Afhankelijk van je plek in de groep is het zwaarder of minder zwaar. De gidsen laten het er zo makkelijk uitzien. Na bijna zes uur, door het prachtige winterse landschap komen we uitgeput aan in het Wiesberghaus. Na ons een beetje opgefrist te hebben, helaas konden we vanwege watertekort in de hut niet douchen, schuiven we aan voor het avondeten. De Nepalese kok heeft flink zijn best gedaan. Na een spelletje is het tijd om naar bed te gaan.

Richting de Hallstätter Gletsjer en weer terug

• Stijgen & dalen: 650 meter
• Wandeltijd: ca. 5 uur
• Overnachting: Wiesberghaus

Dag drie alweer! We bereiken niet alleen het hoogste punt, maar ook mijn hoogtepunt van de reis. Na een half uur gewandeld te hebben belanden we bij een grote vlakte. Hier leren we van de berggidsen hoe je iemand zoekt die in een lawine terecht is gekomen. Je hoopt het nooit mee te maken, maar het is goed om hier mee te oefenen. Hierna vertrekken we richting de Simony Hütte. Deze hut ligt 300 meter hoger (2200 m), vlak bij de Hallstätter Gletsjer. Het wordt de meest fantastische tocht tot nu toe. Onderweg is het alsof we alleen op de wereld zijn. Eenmaal bij de hut kijken we onze ogen uit. Zo hoog zijn we nog niet geweest! Het uitzicht is adembenemend mooi, we worden er helemaal stil van. Met een grote glimlach doen we ons tegoed aan de lunch die we bij het ontbijt voor onszelf gesmeerd hebben.

In de middag gaan we langs de andere kant naar beneden. Wanneer we een stuk zijn gedaald komen we opeens bij een hele steile helling terecht. Met goedkeuring van onze berggids glijden we op de billen naar beneden. Het laatste uur is iedereen stil, het is een intensieve dag. Als we het Wiesberghaus zien liggen lopen we toch weer een stapje sneller. Wat een fantastische wandeldag was dit.

Van het Wiesberghaus naar de Gjaid Alm

• Stijgen & dalen: 700 meter
• Wandeltijd: ca. 5 uur
• Overnachting: Gjaid Alm

Vandaag is onze laatste wandeldag. We lopen weer terug naar de Gjaid Alm. Het is wat bewolkt waardoor er prachtige mysterieuze landschappen ontstaan. Helaas waait het ook behoorlijk, dus we stoppen weinig en lopen in een flink tempo door. Hier en daar is de bovenste laag sneeuw harder geworden waardoor je er niet zo lekker doorheen kunt glijden. Maar wanneer de sneeuw perfect is, roetsjen we sierlijk naar beneden. Eerder dan verwacht komen we bij de Gjaid Alm aan. Precies op hetzelfde moment breekt de lucht open en genieten we van de zon achter het raam in de Stube. We drinken wat, lezen wat, lunchen, rusten uit en maken in de middag nog een korte wandeling rond de hut. De zon is al aan het zakken en het zorgt voor een prachtig uitzicht. In de hut genieten van een welverdiende douche en proosten we met een Zirbenschnaps op de fantastische week die we achter ons hebben. Morgen brengen we nog een bezoek aan het toeristische maar prachtige plaatsje Hallstatt voor we in de avond de Nightjet weer richting Nederland nemen.