In Hoogtelijn vertelde ik hoe ik in de Essener-Rostocker Hütte terechtgekomen ben. Ik zet niet zo snel zo’n stap en ik ben een echt familiemens, maar ik wilde het al zo lang. In het kort: tijdens mijn alpiene basiscursus van Bergsportreizen ontmoette ik berggids Thomas Ludwig. Hij vertelde dat hij na dat seizoen huttenwaard zou worden van Essener-Rostocker Hütte. Dat bracht me terug bij mijn droom. Ik nam vier maanden onbetaald verlof op en stapte op de trein naar Oostenrijk.

De eerste dagen schreef ik in mijn dagboek: ‘ik hoop dat de tijd snel voorbijvliegt’. Ik telde af tot wanneer familie op bezoek kwam. Maar al snel voelden mijn collega’s als tweede familie en vlogen de maanden voorbij.

Zaterdag 18 juni – De eerste ervaringen

Vandaag was een lange, pittige, maar leuke dag! Op dit moment zijn alleen Caro en ik er als personeel. Wij zullen naast Thomas (de huttenwaard) en Dieter (een doorgewinterde vrijwilliger) het hele seizoen werkzaam zijn in de hut. Er zullen de komende weken ook nieuwe collega’s komen, die enkele weken blijven en waarvan een paar al vaker hier hebben gewerkt.

De dag begon met het afruimen van het ontbijt en housekeeping: het controleren van alle slaapkamers en het schoonmaken van de badkamers en toiletten. Vervolgens werden Caro en ik direct in het diepe gegooid op het terras. We kregen pen en papier mee om alle bestellingen op te nemen. Ook die van een twintig man tellende groep van de Bergrettung uit Prägraten die hier aan het oefenen was. Ze waren benieuwd hoe ik hier als Nederlander terecht ben gekomen. Een leuk gesprek volgde en op het einde dronken we gezamenlijk nog een schnaps.

Het enige leerpuntje voor de volgende keer is om helles bier niet in weizenglazen te schenken. Gelukkig is het seizoen nog niet voorbij.

Zondag 31 juli – Geen Hüttenruhe om 22 uur

Als gasten het zo gezellig hebben met elkaar en jij met hen, maak je weleens een uitzondering op de regel van Hüttenruhe om tien uur 's avonds. Gelukkig is de Gastenstube zo goed geïsoleerd dat andere gasten daar geen last van hebben. Na een lange dag heb ik nog even nageborreld met een aantal gasten uit Karinthië. We hebben afgesproken dat we volgend jaar een gezamenlijke tocht gaan maken. Leuk hoe je in een hut zoveel nieuwe contacten op doet!

Woensdag 17 augustus – Zonsopgang vanaf Rostocker Eck

De wekker ging vandaag vroeg. Met de meiden zijn we om half vijf in het donker vertrokken om de zonsopgang vanaf onze huisberg Rostocker Eck te bekijken. Om kwart voor zes waren we boven. We hebben de hele zonsopgang meegemaakt en lekker op de top ontbeten met wafels en Nutella. Rond half acht zijn we weer naar beneden gelopen en volgde een tweede ontbijt van Kaiserschmarrn. Deze werd verzorgd door de jongens. Vervolgens hebben we gezamenlijk housekeeping gedaan en zijn we met z’n allen in de bediening gegaan. Door het teamwork hadden we vanavond om half negen alles al fertig. Ook wel eens lekker!

Dinsdag 27 september – De hut klaar maken voor de winter

De drankvoorraad is weer klaar voor de winter. Veertig vaten bier à 50 kilogram, dertig vaten radler en dertig vaten weizen à 30 kilogram. En dan nog alle alcoholvrije dranken en de speciaalbieren. In totaal zijn we zo’n 6 uur bezig geweest om alle drank met de Materialbahn naar boven te krijgen en in het lager op te slaan. Wat een krachtpatsers zijn we met z’n allen! Bij de laatste vaten hebben we We are the champions gedraaid. Nu hebben we zelf wel een versnapering verdiend! De komende dagen gaan we gezamenlijk met de vrijwilligers van DAV-sectie Essen de hut verder gereed maken voor de winter. Dat betekent onder andere de hele hut een grondige schoonmaakbeurt geven, het terras afbouwen (en alles op een tetris-manier stapelen in het Skiraum) en de bruggen over de Maurerbach afbreken.

Volgende zomer weer?

Op 4 oktober sloten we alle luiken voor de ramen en ging de hut in winterslaap. Vlak daarna begon het gewone leven als adviseur public affairs weer. Al gauw kreeg ik vanuit Oostenrijk de vraag: 'Kommst du nächste Sommer wieder?', of ik volgende zomer ook weer in de hut zou willen werken. Als ondertussen redelijk goed geïntegreerde Ost-Tirolerin kon ik natuurlijk geen nee zeggen. Zo volgde een nieuw seizoen, volle nieuwe ervaringen en belevenissen!

Over de hut

De Essener-Rostocker Hütte ligt op 2208 meter in het Virgental in de Hohe Tauern. Van half februari tot begin mei is de hut geopend voor wintersporters, van juni tot oktober voor wandelaars en klimmers. In de maanden daartussen kunnen bergsporters terecht in het onbemande Winterraum, dat altijd toegankelijk is. De Essener-Rostocker Hütte ligt aan de bekende Venediger Höhenweg, maar is ook een goed uitgangspunt voor dagtochten.

Lees meer in Hoogtelijn