Je start aan de voet van een gletsjer en eindigt met je voeten in de zee. Als een lang lint loopt de Alpe Adria Trail vanuit Oostenrijk via Slovenië naar de Italiaanse Adriatische kust. 750 km wandelpaden opgedeeld in 43 etappes. We nemen je mee op pad in het Oostenrijkse deel in Karinthië.
Door: Moos Braxhoofden
Foto: Großglockner Hochalpenstraße AG
Hoe ontstaat een langeafstandswandeling die van de hoogste top van Oostenrijk naar zeeniveau aan de Adriatische kust loopt? De routes bestonden al, maar waren nog niet aan elkaar gekoppeld. Dus besloten de alpenverenigingen van Oostenrijk, Slovenië en Italië de handen ineen te slaan. Ze bedachten een naam en een herkenbare markering. Zo was de Alpe Adria Trail was geboren. Super slim! Het werd meteen een tocht die zich mag meten met de bekende Europese langeafstandswandelingen zoals de Engelse Coast-to-Coast of de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Normaal gesproken loop je de route van noord naar zuid, dus van gletsjer naar zeeniveau. Maar omgekeerd kan natuurlijk ook.
Foto: Österreich Werbung – Lisa Eiersebner
Daar staan we dan. Aan de start van de trail op de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe (2369 m). Het grote ijzeren kunstwerk met het logo is niet te missen. En als de rest van de route net zo indrukwekkend is als de plek waar we nu staan dan belooft het nog wat. We staan namelijk aan de voet van de Grossglockner (3798 m), net onder de tong van de grootste gletsjer van Oostenrijk; de negen kilometer lange Pasterze.
Het eerste deel van de route wandelen we door het nationale park Hohe Tauern. Door bos en langs prachtige almen met authentieke zomer-boerderijen. Van die traditioneel afgewerkte huisjes met mooie houten details en lariks dakpannen: kenmerkend voor de regio. Het geeft het landschap onder de boomgrens een hoog ‘Märklintreintjes’-gehalte. Onderweg zien we boeren die aan het werk zijn om jonge struikjes en boompjes uit de almenweiden te snoeien en verbranden. Ze willen de almen niet laten overwoekeren. Ze krijgen namelijk subsidie per vierkante meter almenweide. Na een uur of 6 komen we in het mooie bergdorpje Heiligenblut aan. Onze knieën hebben na een afdaling van 1300 hoogtemeters wel wat rust verdiend. We hebben ze de aankomende dagen nog hard nodig.
De meest zuidelijke en zonnigste deelstaat van Oostenrijk! Naast bergen ook bekend om haar vele schitterende meren. Wil je meer weten? Kijk dan op onze gebiedspagina over Karinthië.
Na een aantal dagen gewandeld te hebben besluiten we een extra wandelrondje toe te voegen. Deze mooie extra lus buiten de normale route, is een rondje Mohar. De Mohar is ‘slechts’ 2604 meter hoog en daarmee de nummer twee van de ‘Seven Summits’ van Nationaal Park Hohe Tauern. Vanaf deze centraal gelegen top heb je uitzonderlijk mooie uitzichten op de tientallen drieduizenders in het park. De rit naar het beginpunt van de wandeling is een belevenis op zich. In het uitgestorven Astental kringelen we drie kwartier omhoog. Eenmaal aangekomen in de kleine boeren gemeenschap Asten loop je door tot na het laatste huis. Hier vind je de OEAV-hut ‘Sadnig Haus’ (op bijna 1900 m). Een absolute aanrader om te overnachten. Ga voor de klim naar Mohar uit van ca. vijf uur lopen en 900 meter stijgen en dalen. Je loopt een rondje via de top (dus niet dezelfde weg terug). En inderdaad... de de uitzichten zijn magnifiek. We komen slechts één andere wandelaar tegen. De terugweg voert langs Almgasthof Glocknerblick ... de naam zegt het al.
Foto: Österreich Werbung – Jennifer Dünser
Na het gedeelte van de Alpe Adria Trail in Karinthië te hebben gelopen, kunnen we concluderen dat de meeste van de bergetappes zeer de moeite waard zijn. Je kunt op de route in- en afhaken waar je wilt en zo de mooiste etappes lopen. Aanraders in Karinthië zijn de etappes 1, 2, 4, 7, 8, 13 en 21. Bij de andere etappes is een wat ‘rechtstreekse’ route gekozen, die het bewoonde dal volgt. Goed voor kilometervreters die zo snel mogelijk de Adriatische kust willen bereiken en prijs stellen op een terrasje onderweg. Minder interessant voor de avontuurlijke bergwandelaar, die houdt van klauterpaden en stille natuur. Deze etappes vormen wel een prima leidraad voor je eigen tochtplanning. Ze voeren langs de mooiste berggebieden van Karinthië en Slovenië. Je kunt ze zelf interessanter maken door er een lus aan toe te voegen (zoals wij deden met de Mohar) of een hoger gelegen parallelweg te kiezen.