Het team wordt opgesplitst in twee en plannen worden gemaakt. “Team Happy” (Noël, Mats, Wout en ik) vertrekken met berggids Roeland van Oss richting de Torino hut om vanuit de Italiaanse kant van het Mont Blanc massief de Kuffner graat te klimmen. Het plan is om na de beklimming, samen met het andere team, uit te komen in het winterraum van de Cosmiques hut.

Na een beetje spanning bij de grensovergang (we hebben er niet aan gedacht onze paspoorten mee te nemen – leerpuntje voor de expeditie!) kon de echte fun beginnen. We nemen de lift omhoog (o-zo-expeditie-stijl….. NOT) en dumpen materiaal en eten bij de hut. Als inklimmer en om condities te spotten doen we de traverse van de Aiguilles Marbrées. Een leuk genuss kletterei tochtje. De tocht verloopt soepel en voor we het weten staan we weer in de hut.

Vroeg vertrekken we de volgende ochtend over de gletsjer richting de Kuffner graat. We hebben de vorige dag al besloten dat we gebruik gaan maken van het alternatieve instap couloir omdat we gelezen en gezien hebben dat het couloir richting het bivouac de la Fourche niet in conditie was.

Vlot komen we aan bij het couloir. Na een vrij ijzige start wordt het al snel sneeuw stampen afgewisseld met een enkel ijs-pasje tot op de graat. Eenmaal bovenop de graat worden we verwelkomd door een prachtige zonsopgang! Als niet twee teamleden hier besloten om een WC te creëren (geen namen), hadden we uren kunnen genieten van het uitzicht!

Het klimmen van de graat is heel gaaf. Van sneeuwstampen tot drytoolen: cool! Het is weer even wennen op de stijgijzers, maar het krassende geluid over de rotsen klinkt als muziek in mijn oren. Hier doe je het allemaal voor als alpinist!

Bovenop de graat besluiten we om niet nog via de top van de Mont Maudit te gaan omdat we niet geacclimatiseerd zijn en de hoogte voelen. In 5 abseils staan we op schouder van de Mont Blanc du Tacul en worden onze abseil-skills weer op scherp gezet. Wat een groot gedoe blijft het, zeker met 5 man!

Onderweg naar het winterraum zien we een aantal idioten als een gek naar ons zwaaien en joelen. Later blijken dit onze teamgenoten te zijn die niet Fil a Plomp hebben geklommen zoals gepland, maar iets op de Triangle du Tacul. Hoe ik onze mannen in de nieuwe rode jassen heb kunnen missen blijft me nog steeds één groot mysterie….

‘s Avonds is het een heuze Super Natural Petzl Party in het winterraum. Toch jammer dat ik de muziekboxjes was vergeten om onze gelijknamige playlist aan te zetten… Teambuilding ten top!

Ps. Als je nog niet op de video’s hebt geklikt, is het daar nu tijd voor! 360s for the win! En hint, om alle beelden te zien moet je ze zeker twee keer kijken ha!

(Geschreven door Line)