Een hoger opleidingsniveau en gebruik van modernere materialen hebben er voor gezorgd dat er nog maar zelden complete touwgroepen verongelukken. Desondanks is er nog iedere zomer sprake van een aantal zware ongevallen waarbij meerdere doden te betreuren vallen. Meestal gaat het bij dergelijke ongevallen om situaties waarbij na forse (zomerse) sneeuwval lawines door alpinisten getriggerd worden of om zogenaamde meesleurongevallen. Op dat laatste fenomeen gaan we hier nader in - want wat zijn meesleurongevallen nou eigenlijk?

Meesleurongevallen
Met meesleurongevallen worden ongevallen bedoeld waarbij een complete touwgroep ten val kwam, terwijl zij zich ongezekerd aan een vast punt in steil terrein bewogen. Vaak wordt dit veroorzaakt door het uitglijden of door een relatief kleine val van één van hen, waarna de vallende persoon de overige leden van de touwgroep met zich mee trekt. Het zijn situaties waarbij het touw niet voor veiligheid, maar juist voor een onveilige situatie zorgt. Hoe kon dit gebeuren?

Dat het gelijktijdig ongezekerd aan het touw gaan in steil en valgevaarlijk terrein niet veilig is, is voor iemand die niet bekend is met de bergsport volkomen duidelijk. Vreemd genoeg is dat voor een deel van de bergsporters een stuk minder duidelijk. Zij laten zich door de aanwezigheid van het touw om de tuin leiden. Vastzitten aan een touw zonder te zekeren aan vaste punten geeft op graten en bergwanden een veilig gevoel, maar biedt in werkelijkheid slechts schijnveiligheid. Vrijwel direct nadat één persoon van de touwgroep gevallen is, zal zijn snelheid en valenergie zo groot zijn dat de andere tochtgenoten aan het touw mee worden gesleurd in zijn val.


De Becca di Monciair. Bron Wikipedia, Paweł Kuźnia.

Professionals
Professionals zoals berggidsen gaan ook gelijktijdig aan het touw. Zij doen dit echter op een andere wijze dan de meeste 'bergtoeristen' en met minder mensen aan het touw. Bovendien hebben ze in hun opleiding hier specifiek op getraind. Berggidsen zijn natuurlijk net als 'amateurs' niet immuun voor de natuurwetten. Ook bij hen zal een ongeremde val van een lid van de touwgenoot leiden tot het ongecontroleerd naar beneden storten van de hele touwgroep. De beroemde Zwitserse berggidsen Norbert Joos en Erhardt Loretan zijn de afgelopen jaren op deze wijze bij meesleurongevallen om het leven gekomen. Het ongeluk op de Becca di Monciair lijkt hier eveneens een voorbeeld van te zijn.