Dat de bergen veel inspiratie en plezier brengen is een feit. NKBV-leden Deen en Alette, van Hikaholics, zijn enthousiaste liefhebbers. Zij schreven hun eerste blog voor de NKBV. Nu we nog wat langer in Nederland moeten blijven, leek het een goed idee om de Nederlandse natuurparken onder de loep te nemen.
Door Hikaholics
“Wat heeft Nederland eigenlijk een prachtige natuur!” roepen wij uit in het natuurgebied Dwingelderveld in Drenthe. We vallen van de ene verbazing in de andere in het grootste natte heidegebied van West-Europa. Terwijl we wandelen door het natuurgebied zien we op de routepaaltjes de afkorting NP staan, wat Nationaal Park betekent. Een beetje beschaamd durven we eerlijk toe te geven dat wij geen idee hebben hoeveel nationale parken Nederland telt en veel verder dan de Utrechtse Heuvelrug, Schiermonnikoog, Marker Wadden, Veluwe en de Biesbosch komen we niet.
“Door mijn USA roadtrip weet ik zo eindeloos nationale parken van Amerika op te sommen. Daar heerst de cultuur om erop uit te gaan naar alle nationale parken van het land. Hoe kan het dat die cultuur in Nederland er niet/in mindere mate is?”. We struinen nog wat verder en zijn blij dat we voor dit natuurgebied van bijna 4000 hectare twee dagen de tijd hebben. Hierdoor kunnen we de schoonheid van het Nationale Park echt ontdekken. Iets wat deze tijd ons eigenlijk heeft geleerd: een tandje rustiger leven en weer verliefd raken op de Nederlandse natuur. Hier komen we op het idee om de focus van onze hikes te verschuiven. Waar we ons voorheen focusten op zoveel mogelijk onverharde wandelroutes lopen gaan we nu doelbewust de Nederlandse natuurgebieden bezoeken. Loop mee met de ontdekkingstocht door de Nationale Parken van ons kikkerlandje!
Nederland heeft 21 Nationale Parken en samen vertellen zij het verhaal van de Nederlandse natuur. Op de website van het Samenwerkingsverband Nationale Parken is informatie te vinden over elk afzonderlijk park. In de parken zijn alle bijzonderheden van de Nederlandse natuur terug te vinden: duinen, bossen, heide, laagveen, getijdenwater, beekdalen en vennen. En ook de bewoners variëren per park: bijzondere vogelsoorten, vlinders, reptielen en amfibieën, edelherten, dassen, bevers, otters en zeehonden vinden in de parken hun plek.
Zoals gezegd konden wij helaas niet alle 21 parken opnoemen, maar gelukkig gaf de site ons een opfriscursus:
Schiermonnikoog, Lauwersmeer, Duinen van Texel, De Alde Feanen, Drentsche Aa, Drents-Friese Wold, Dwingelderveld, Weerribben-Wieden, Zuid-Kennemerland, De Sallandse Heuvelrug, De Hoge Veluwe, Veluwezoom, Utrechtse Heuvelrug, De Biesbosch, Oosterschelde, De Loonse en Drunense Duinen, De Maasduinen, Grenspark de Zoom-Kalmthoutse Heide, De Groote Peel, De Meinweg, Nieuw Land.
Gelukkig komen wij erachter dat we al een aantal hebben bezocht. Alette heeft onder andere een excursie bever spotten gedaan in de Biesbosch en heeft vaak Schiermonnikoog bezocht om te fietsen, wandelen en wad te lopen. Deen is opgegroeid naast de Utrechtse Heuvelrug. Natuurlijk hebben wij samen ook een aantal tochten her en der gelopen en hebben we bovendien een bootexcursie gemaakt naar de Marker Wadden (Nationaal Park Nieuw Land). Toch zijn er een aantal parken ook totaal onbekend voor ons. Deen komt op het idee om een goed voornemen voor 2021 te maken: 21 in ‘21.
Eerst nemen we je nog mee door het Nationale Park dat ons heeft betoverd en dit voornemen heeft aangewakkerd.
In Zuidwest-Drenthe ligt het Nationale Park waarvoor wij twee dagen de tijd hebben om op ontdekking te gaan: het Dwingelderveld. Het is een gigantisch natuurgebied vol met nat heide- en bosgebied, waardoor er veel variatie is in de plantengroei en het dierenleven. Denk hierbij aan het veenpluis, klokjesgentiaan en de wulp, boomleeuwerik en de roodborsttapuit. In heel Nederland schijnt de zon en is het een heerlijke overgangsdag van de herfst naar de winter. Een prachtige winterzon schijnt door onze autoruit. Op het moment dat wij uitstappen bij de noordkant van het Dwingelderveld is er net een gigantische dichte mistbank over het hele gebied getrokken, waardoor wij niet de beloofde uitgestrekte vlaktes kunnen zien. Juist deze mist geeft iets extra magisch aan het gebied, want de bossen met de kale donkere bomen zijn een beetje spookachtig en de dauw op de grassprieten blijven als mooie druppels liggen. Op de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum van het nationale park staat een informatiebord met verschillende routes. Wij kiezen voor een korte route, namelijk de rode van bijna 5 kilometer.
Het begin van de route volgt een gewone geasfalteerd looppad, maar al snel slaan we rechtsaf een weiland in. Tot aan bijna het einde van deze route blijven de paden onverhard. Door de mist blijft het een mysterie waar we lopen, maar met de rode herfstbladeren tegen de grijze lucht is het toch een prachtig plaatje waar we doorheen lopen. We lopen langs meerdere vennetjes waar eenden tussen
het riet verstopt zitten. Volgens de informatie die we aan het begin van de route hebben gelezen, zou aan onze linkerhand een groots en wijd uitzicht zijn over een prachtig nat heidegebied met veel dopheide en struikheide. Wie weet hebben we morgen meer geluk.
Het wordt al vroeg donker, dus we zetten een tandje bij om voor het pikkedonker bij de auto te zijn. Op het moment dat we onze laatste bocht nemen om naar de parkeerplaats te gaan, zien we iets bewegen. Het is een hert! Ze staart ons aan om in te schatten wat wij gaan doen. Wij lopen rustig achteruit om het prachtige dier de ruimte te geven en haar te laten weten dat we haar niks zullen aan doen. Toch is het hertje te bang en rent ze snel terug naar de bosrand. Het laatste stuk van de korte route discussiëren we nog verder of we de route zo mooi vonden vanwege de mist of de rust en vrede. Waarschijnlijk een combinatie van beiden maakt dit gebied fantastisch om in te wandelen.
De volgende dag besluiten we weer richting de noordkant van het park te gaan, maar deze keer een langere dag hike te maken. Helaas zijn onze gebeden niet gehoord en is de mistbank nog steeds de heerser over het gebied. Toch zien we de zon haar best doen om door de mist heen te prikken, dus waarschijnlijk klaart het later op de dag nog op. We kiezen nu voor een pad van ongeveer 12 kilometer, omdat deze ons langs een ruimtetelescoop en waarschijnlijk de schaapskuddes brengt.
Het begin van de tweede hike is voornamelijk rechtdoor. Gelukkig hebben we al meer zicht dan gisteren en kunnen we nu ongeveer 50 meter vooruit kijken. Overal waar we kijken zien we prachtige uitgestrekte heide eindigend in de mist. Het is een simpele weg, maar heerlijk om je hoofd leeg te maken. Langzaamaan begint de mist op te klaren en kunnen we onderhand 200 meter vooruit kijken. De heideplantjes zijn maximaal 50 centimeter hoog, waardoor de bomen extra eenzaam lijken in de ver gestrekte landschappen.
Opeens zien we de telescoop boven wat bomen uit torenen. Deze telescoop is een historisch monument geopend in 1956. In die tijd was het de grootste radiotelescoop in de wereld. De onderzoekers hier hebben zelfs twee kleine stelsel ontdekt dichtbij de Melkweg.
We zetten onze hike voort door het bos en laten de uitgestrekte uitzichten achter ons. De wandeling blijft ons verbazen met de verscheidenheid van de natuur. Terwijl we genieten van de warme herfstkleuren aan de bomen horen we een geluid uit de verte. Kleine witte katoenballetjes schuifelen tussen de struiken en voor we het weten staan we midden tussen één van de schaapskuddes van het Dwingelderveld. De schaapsherder roept zijn honden bijeen om de kudde bij elkaar te houden. Het blijft een bijzondere ervaring om zo’n eeuwenoude ambacht te mogen bewonderen van dichtbij.
Tijdens de rest van de wandeling blijft het landschap veranderen. We bezoeken ook nog de vogelkijkhut genaamd De Davidsplassen en genieten van het uitzicht over de vele vennen. We durven met zekerheid te zeggen dat deze hike onze favoriete herfst hike is van 2020. De biodiversiteit, natuur, landschappen, buitenaardse telescopen en bovenal de stilte sommen op tot een prachtige ervaring.
Zo’n ervaring als het Dwingelderveld willen wij natuurlijk vaker. Het voornemen bedacht door Deen 21 in ’21 gaan wij proberen te verwezenlijken: alle 21 nationale parken willen wij bezoeken, vastleggen en ervaren in 2021. Ben je benieuwd naar onze ervaring? Houd dan zeker de NKBV socials en de hikaholics socials in de gaten. Alvast veel happy hikes voor 2021!