Een van de bekendste Haute Routes van de Alpen is de overschrijdingstocht tussen het Franse Argentière en Zermatt in Zwitserland. Een zevendaagse huttentocht op toerski’s.

Hoogtelijnredacteur Florian van Olden ging vorig jaar deze winterse uitdaging aan. De tocht wordt omschreven als een prachtige, maar serieuze en zware onderneming met moeilijke aanlopen en pittige afdalingen.

Klassieker

De Haute Route is een klassieke reis die je langs enkele van de beroemdste wanden en mooiste toppen van de Alpen voert, zoals de grote noordwanden van de Droites en de Aiguille Verte. Een flinke klim over de Col du Chardonnet brengt je naar Zwitserland en uiteindelijk naar de Cabane du Trient, ofwel Trienthut. Maar voordat je hier bent, ga je eerst twee cols over. “Bovenop de Col du Chardonnet haalt Edi, de berggids, een kevlar gidsentouwtje uit zijn rugzak. Eén voor één seilen we ab, vanaf de grens op de col, zo Zwitserland in”, aldus Florian.

Steeds meer hutten in de Alpen zijn voorzien van douches, een mooie inrichting en een goede keuken. Zo ook de Trienthut, die in een prachtig wit landschap ligt, omgeven door een grote gletsjer en witte toppen.

Ook in de winter is het weer in de bergen niet te voorspellen. “We gaan geen risico’s nemen; de noordelijke variant via Verbier naar de Cabane de Prafleuri houdt ons op schema. Vanaf daar zullen we, afhankelijk van het weer, op vellen naar de Cabane des Dix lopen, of afdalen naar het hooggelegen dorpje Arolla,” blikt Florian terug.

Onzwitsers chaotisch

De Haute Route gaat door zwaar, hoogalpien terrein. Een uur na vertrek uit de Trienthut kom je bij een 50 meter hoge rots drempel onder de Col des Ecandies. “Niet iedereen uit onze groep is op zijn gemak in dit terrein, maar met wat aanwijzingen, beantwoord met krachttermen, komt iedereen boven”, aldus Florian. Hierna begint een lange afdaling van 1500 naar de Cabane de Prafleuri. Een vast onderdeel van de Haute Route zijn gondels, een taxirit en veel stijgen en afdalen. “Het brengt je van de Alpen rondom de Mont Blanc, voorbij het drukke dal onder de Sint Bernardpas, naar de Zwitserse Alpenhoofdkam boven het Rhônedal”.

Je zal soms meemaken dat het best een onzwitsers chaos kan zijn in de Prafleurihut. “Dat is best gezellig, maar als je niet oppast, skiet iemand anders in zalige onwetendheid op jouw schoenen het dal in”, merkt Florian op.

Spullen moeten werken

Om Arolla te bereiken moet je eerst afdalen naar het stuwmeer Lac des Dix. “Het is een ingewikkelde afdaling over een lappendeken van sneeuwveldjes, afgewisseld met drassige hellingen en rotsplateaus”, ondervindt Florian. Op weg naar Cabane des Dix steek je over naar de ladders van de Pas de Chèvres. “We klimmen over de nieuw geïnstalleerde ladders, om daarna dwars door een dikke wolk af te dalen naar Arolla.”

Spelletjes met touwtjes

Vanuit de Vignettehut ga je naar de Cabane Bertol. Maar zoals al gezegd kan het weer je reisplannen omgooien. Zo ook de plannen van Florian: “We gaan dus niet de 3790 meter hoge Pigne d’Arolla op en ook niet naar Zermatt, daar is het weer te instabiel voor. In plaats daarvan skiën we om de markante l’Evêque heen naar de Italiaanse grens, om die meteen de rug toe te keren en af te dalen tot een paar honderd meter boven Arolla.” Na een laatste afdaling bereik je het Zwitserse dorp. Gelukkig gaan er vanaf Arolla ook bussen naar Zermatt.

Wil jij mee op toerski-huttetnocht? Bekijk dan het aanbod aan toerskitochten van Bergsportreizen. 

Lees het hele verhaal in Hoogtelijn 5-2017.