MENU

5 mooie duintoppen om te beklimmen (en af te rennen)

Nederland kent geen bergen. We hebben de Vaalserberg en de Sint-Pietersberg. Dat zijn natuurlijk geen echte bergen, maar heuvels. Trotser ben ik eigenlijk op de zee, het strand en grote duingebieden die daar langs liggen. Onze stranden zijn ware bountystranden. Lekker breed en met wit zand.

Alle windtekenen die je in de bergen in de sneeuw kunt vinden, ontdek je hier op microniveau in het zand. Het liefst wandel ik een stuk langs de zee, over het strand en struin ik door de duinen. De duinen zijn een heerlijke speeltuin voor volwassenen. Rennen, springen en zelfs rollen in een duinpan is niet alleen leuk, het is ook een prima training. Die duinen kunnen best pittig zijn en zorgen af en toe best voor berggevoel. Onderstaande duinen zijn mijn favoriete wandelplek in Nederland.

Door Joanne Wissink

Foto's door Mini Expedities

Duinenrug in Zeeland

Tussen Vlissingen en Zoutelande ligt een steile duinenrij. Ik weet niet of er in Nederland wel een plek is waar de duinen steiler zijn. De duinen rijzen hier op uit zee als de kliffen van Dover. Op het hoogste punt van de provincie sta je op ongeveer 50 meter boven zeeniveau. Het is misschien even puzzelen waar precies het hoogste punt is, want dat staat niet aangegeven. Het is wel meteen duidelijk waar de zee is. Het duin loopt echt steil de diepte in. Bij Groot Valkenburg liggen bunkers die onderdeel uitmaken van de Atlantik Wall. Om op deze duinenrug te komen loop je over steile strandopgangen en trappartijen. Bereik je dan vanaf het land de duintop, dan zie je onder je de schepen dicht langs de kust varen. Ik dacht, eerlijk gezegd, dat ze zo het strand zouden opvaren. Je kunt hier bijvoorbeeld een stuk van het Kustpad lopen (Kustpad 1, etappe 2).

Bunkers en struinen bij IJmuiden

Ten zuiden van IJmuiden liggen de Kennemerduinen. Dit is een brede duinstrook waar ook Nationaal Park Zuid-Kennemerland bij hoort. Het is een uitgestrekte wildernis, waarin je allemaal kleine paadjes vindt, steile zandhellingen en ruige bossen. Vlak langs het strand direct onder IJmuiden ligt een tal van bunkers, de Marine Kustbatterij Heerenduin. Het zijn Duitse bunkers die hoorden bij de Atlantik Wall. De bunkers kun je gebruiken om te boulderen. Ze zijn verstopt in een gebied met allemaal kleine duintjes. Hier liggen geen grote duintoppen, maar meerdere hellingen. Tussen deze hellingen zijn minipaadjes. Je kunt hier eindeloos verstoppertje spelen, rennen door de struiken of rollen van het duin. Direct aan het strand van IJmuiden liggen nog meer kleine duintjes en miniduinpannen, waar je doorheen kunt en mag struinen. De NS wandeling Kennemerduinen loopt door dit natuurgebied. Wil je naar de duinen bij IJmuiden? Sla dan niet af bij strandtent Parnassia (naar Santpoort), maar loop rechtdoor richting IJmuiden.

Schoorlse Duinen en Hondsbossche Zeewering

Een bijzonder duingebied in Nederland zijn de Schoorlse Duinen met daar direct boven de Hondsbossche Zeewering. De duinen zijn bij Schoorl misschien wel op hun breedst. Vijf kilometer maar liefst. Je kunt er echt verdwalen en eindeloze wandelingen maken met veel klimmen en dalen. Na een lange wandeling plof ik graag neer bij De Berenkuil. De enige berghut die in een kuil ligt. Net ten noorden van Schoorl zijn de duinen op hun smalst. Daar is de Hondsbossche Zeewering aangelegd. Een hoge strakke dijk vormt daar de bescherming van het vlakke land er achter. Recent is dat gebied veranderd. Er is zand opgespoten en nieuwe duinen gemaakt. Vanaf het land zie je nog steeds de strakke lijn van de dijk. Maar in de duinen waan je je echt in de duinen. De topper is om het klimduin bij Schoorl zo hard mogelijk op én af te rennen. Informatie over routes in de Schoorlse Duinen vind je bijvoorbeeld bij Staatsbosbeheer.

Kwade Hoek

De duinen van de Kwade Hoek zijn misschien niet zo hoog. Maar het is er wel woest, wild en weids. Dit natuurgebied op Goeree-Overflakkee is een buitendijks gebied en continu in beweging. De naam verwijst naar schepen die zijn vergaan door verraderlijke stroming en zandbanken. Het is een natuurgebied waar zout water overgaat in brak water. De natuur is daardoor afwisselend. Allerlei verschillende planten, zoals orchideeën en enorm veel verschillende vogels leven hier. De vogels verstoppen zich in de struiken, op de grasvlaktes en op het schor. Het schor is een buitendijks zandgebied dat nauwelijk onderloopt. Hier staan planten die van zoutwater houden. Je loopt zelf over vlonders en zandpaadjes. Op sommige routes moet je ook goed opletten. Die lopen bij vloed onder. Een mooie tocht vind ik de wandeling ‘Duinen van Goeree en Kwade Hoek’ die je kunt vinden via Wandelnet.

Klauteren op de Waddeneilanden

Eigenlijk vind ik alle Waddeneilanden de moeite om naartoe te gaan. Ze zijn natuurlijk allemaal net even anders. Ik kan niet kiezen. De Hors en de Slufter op Texel, De Boschplaat op Terschelling. Het zijn plekken waar je heerlijk kunt struinen, vogels kunt spotten of misschien wel een zeehond. Elk waddeneiland heeft wel een duin waar je hard op rent en je vanaf laat rollen. Wil je naar de hoogste? Dan kies je voor het Vuurboetsduin op Vlieland. Doordat de top zo dicht bij het dorp ligt en de vuurtoren er ook bovenop staat, is het er relatief druk. Juist al die onbekende duintoppen op de andere eilanden geven de kans om je eigen zandhobbel te ontdekken en op te ploeteren. Daar kom je misschien wel niemand tegen. Dan kun je in alle stilte genieten van jouw topmoment. Om daarna heel hard naar beneden te rennen. En met schoenen vol zand weer thuis te komen.