De beklimming van Shivling in alpiene stijl

Een significant moment in de geschiedenis van de Nederlandse bergsport is de beklimming van de Nepalese berg Shivling (6543m) in India door Joost Pielage en Hans Lanters. Via de technisch lastige westgraat bereikten zij als zevende team ooit de top van deze imposante Himalayareus.

Over Shivling

​​Shivling is een berg in de Gangotri-groep van de westelijke Garhwal Himalaya, vlakbij de Gangotri-gletsjer, een van de grootste gletsjers in de Himalaya. Shivling werd door Europese reizigers ook wel “Matterhorn Peak" genoemd, vanwege de gelijkenis in uiterlijk met de imposante rotstop in de Alpen. Shivling werd voor het eerst beklommen op 3 juni 1974 via de westgraat, door een team van de Indo-Tibetaanse grenspolitie. De westgraat is de minst steile route op de berg, maar vereist desondanks serieus technisch klimmen en is gevaarlijk vanwege een serac-barrière die doorkruist moet worden.

Alpiene stijl

De Nederlanders beklommen Shivling in alpiene stijl via deze westgraat. Ze hadden vier dagen nodig om op de top te komen, en één dag om weer af te dalen naar het basiskamp. Hun beklimming was een teken van hoe het expeditieklimmen in de jaren ‘80 aan het veranderen was: van grote expedities met vaste kampen en vaste touwen naar hoge toppen, kwam de nadruk steeds meer te liggen op het beklimmen van technisch moeilijke toppen via lastige routes, in kleine teams en met minder materiaal.

Joost Pielage schreef voor De Berggids, het ledentijdschrift van de Koninklijke Nederlandse Alpen Vereniging (KNAV) een verslag over de beklimming. Dit verslag is te downloaden via de rechterbalk op deze pagina.

Poging op Satopanth

Na de beklimming van Shivling deden de Nederlanders nog een poging op Satopanth (7075m) via de noordgraat. Vanaf 6400 meter werden de sneeuwcondities slechter en moeten ze zwaar sporen. Joost: “Dat geven we vrij snel op en keren om, de motivatie en conditie zullen na het beklimmen van de Shivling waarschijnlijk niet meer optimaal zijn geweest...”