
Marko Prezelj blikt terug:
"We hebben elkaar voor het eerst ontmoet op een internationale bijeenkomst van alpinisten in Chamonix. Ik denk dat het halverwege de jaren '90 was. Daar zaten we allebei zonder vaste klimpartner en voelden we elkaars gretigheid om zoveel mogelijk te klimmen. We beklommen die zomer enkele interessante rotsroutes in het gebied. Tijdens een winterbijeenkomst kwamen we elkaar weer tegen.
We zijn toen begonnen met Gabarrou-Silvy. Ik herinner me dat de route onze aandacht trok omdat deze in de winter nog niet was geklommen. Onderaan de route ontmoetten we Alain Ghersen die na de eerste twee of drie touwlengtes soloklimmen terugkeerde. en zei dat hij zijn verloren hoofdlamp ging vervangen... We glimlachten alleen maar en begonnen zonder enige druk.
In die tijd waren ijsbijlen nog niet ontworpen voor het moderne drytoolen. Het kostte ons twee dagen om de route te beklimmen. In de trein naar beneden zaten we naast een gids die aan ons zag dat we een groot klimavontuur hadden beleefd. Het was Jerôme Arpin, die het nieuws verspreidde in Chamonix."
Foto: De Nant Blanc kant van de Aiguille Verte na een storm. De Gabarrou-Silvy loopt door deze wand heen. Februari 1998. © Marko Prezelj