Mike: "Na een onrustige nacht is het dan zover. We volgen ons spoor naar de vaste touwen. Ieder gaat in zijn eigen tempo omhoog. Het is koud en het knarsen van de stijgijzers in de sneeuw is het enige geluid. Jumar [touwklem, red] omhoog, weer twee stappen. In gedachten of gewoon genietend van de bewegingen in dit verschrikkelijk mooie landschap, dat zich begint af te tekenen nu de zon opkomt. Nog even opwarmen voordat we de schaduw in klimmen onder de overhang. We staan op een spectaculaire plek omringd door steil bruingrijs graniet. Het voelt heel onwerkelijk."