Binnen de klimwereld kreeg de Nanga Parbat-expeditie veel aandacht. Naar Nederlandse begrippen was de beklimming een grensverleggende prestatie: het zeer kleine team van Ger, Gerard, Bas en Ronald beklom een relatief technische wand op een achtduizender én maakte daarbij geen gebruik van extra zuurstof.

De expeditie was onderdeel van een internationale verschuiving waarin het traditionele expeditieklimmen in zeer grote teams met vaste kampen, hoogtedragers en zuurstofflessen langzaam maar zeker werd vervangen door lichterbepakte en kleine teams die zich meer gingen richten op technische doelen in plaats van alleen maar op heel hoge doelen.

Decennia later uitten enkele Nederlandse klimmers twijfels of Ronald daadwerkelijk op de top was geweest. De kwestie mondde uit in een rechtszaak. De rechter stelde Ronald in 2006 in het gelijk.

Foto: Boven kamp 1 op 5100 meter: Gerard van Sprang en Ger Friele stijgen omhoog. © Tilleke Lippmann