
Elwin blikt terug op de eerste seizoenen. Hij herinnert zich:
“Het Worldcupcircus stond toen nog in de steigers. Een dynamische, experimentele periode. Er golden nauwelijks statutaire eisen. Wij tuneden zelf onze stijgijzers, haalden een teveel aan ijzer eraf en schroefden monopunten omgekeerd achterop, als heelspurs. Wedstrijdbijlen werden voorzien van bullbars, enzovoort.”
“Ook het klimmen zelf was nog experimenteel. Erics ‘axe stacking’ techniek was algauw alom vermaard. Hij vond de meest wonderlijke rustposities. Het ‘vogelnestje’ bijvoorbeeld. Op de kop hangend aan één heelspur, met daar aan zijn ene bijl in de andere gehaakt, kon hij eindeloos hangen.”
Foto: Eric Frankenmolen in actie in 2002 in de parkeergarage van Saas-Fee, een van de klassieke wedstrijden uit het circuit. Ze vinden daar overigens nog steeds plaats. Let op de handschoenen die bedoeld zijn om te tuinieren. De heelspurs, stijgijzerpunten aan de hiel, werden later afgeschaft om de competitie te bevorderen. © Menno Boermans