Klimmende Babyboomers

Toen Han eind jaren zestig begon met klimmen, werd alpinisme steeds populairder onder Nederlandse studenten. Het gevolg was dat er vraag ontstond naar opleidingen die Nederlanders konden helpen om grote routes te klimmen in de West-Alpen. De Koninklijke Nederlandsche Alpen Vereniging (KNAV) riep daarom de invitatiecursussen in het leven. Frits Mansvelt Beck, de latere mentor van Han, deed mee aan een van de eerste invitatiecursussen in 1966.

Het hoogtepunt dat jaar was de beklimming van de Grand Capucin-oostwand, waar Frits ook aan meedeed. Nog nooit hadden Nederlanders zo een technisch lastige beklimming gedaan. Deze tocht was achteraf gezien een belangrijk moment in de naoorlogse Nederlandse bergsportgeschiedenis. In het boek Grenzeloos Verlangen van bergsporthistorici Robert Eckhardt en Mark van Hattem staat daarover: “Bijna een heel nummer van het KNAV-tijdschrift De Berggids was gewijd aan de kwestie of zo’n extreme tocht nu wel of niet in het opleidingskader van deze cursus thuishoorde. De vraag werd zelfs gesteld of Nederlanders wel zulke tochten mochten maken.”