Rond 2010 verhuisde Han van de Verenigde Staten naar Brazilië. Hij vertelt:

“Na al die jaren in de VS kreeg ik de drang om toch weer iets nieuws te doen. Dat zit in mij. Als mijn omgeving te makkelijk wordt, dan wil ik veranderen van situatie. Ik kan nu natuurlijk niet meer de dingen die ik vroeger deed, maar avontuur trekt me nog altijd. Het klimmen volg ik de laatste jaren vanaf de zijlijn. Op technisch vlak is alles tegenwoordig natuurlijk enorm vooruit gegaan, van boulderen tot expedities. Maar je zou kunnen zeggen dat het pure avontuur en het echte primitieve overleven wel een stuk minder is dan in onze tijd. Daarentegen deden wij niet zo moeilijk over een keer aan een haak trekken... ”

“Als ik nu terugkijk op mijn periode in het alpinisme, zo’n veertig a vijftig jaar geleden, dan was dat een heel belangrijke periode voor mij. De intensiteit, de vriendschappen, plekken op de wereld te leren kennen. Het is een heel integraal gedeelte wat dicht bij mij zit. En over de risico’s die ik nam: Ik heb het geluk gehad dat ik alles heb overleefd. Ik geloof dat als je zoveel klimt dat het vooral een kwestie is van geen pech hebben.”

“Waar ik het meest trots op ben? Poeh....als je het helemaal terugdraait, dan ben ik trots op het moment dat ik mijn eerste route in de Maasrotsen voorklom. Dat was de Spigolo op de Al Legne in mijn tweede weekend ooit. Het eerste weekend als totale beginner was heel spannend geweest. Mijn eerste route voorklimmen voelde daarna als een heel belangrijk moment.”