Dag 1. Wouter is als 4e aan de start.

De 1e boulder lijkt een van de makkelijkste. Bij de voorlaatste greep en zwaarste pas van de boulder is er een aarzeling te zien. Wouter stapt terug, verplaatst zijn voet en zet de beweging opnieuw in. Op de top van zijn kunnen, verplaatst hij zijn voet en zet af voor de dynamische beweging naar de topgreep. Vast..na een moeilijke match is de eerste boulder goed afgesloten. En Wouter is wakker..

De 2e boulder lijkt een echte boulder voor Wouter. Een zwembadachtige mantel op twee kleine greepjes. Maar Wouter maakt een fout in de volgorde van van voetplaatsing en handomdraaien en Wouter topt de 2e boulder niet. Een belangrijke boulder schatten we. We verwachten dat er 3 tops nodig zijn en de eerste 3 boulders lijken het beste te doen. Dat laat Wouter ook zien in de 3e boulder die hij soepel en overtuigend topt. Boulder 4 is nog door niemand gedaan en ook niet door Wouter. De laatste boulder is een randjes boulder met een moeilijke deadpoint en hele slechte tree voor de instap. Wouter zipt er eerst 3 keer af, vervolgens mist hij de deadpoints 3 keer om uiteindelijk nog een goede poging in de laatste secondes weg te kunnen zetten. Goed voor een bonus, maar geen top. En dan breekt de spanning aan. Na 12 klimmers staat Wouter nog onverwacht 4de, maar langzaam zakt hij naar beneden. Als er 26 klimmers zijn geweest en wouter nog in de top 10 staat begint er toch iets te kriebelen. Hij heeft al wat goede klimmers achter zich gelaten, maar dat gebeurt wel vaker. Het is moeilijk in te schatten hoeveel kans hij heeft om binnen de top 20 klimmers te blijven die door mogen naar de halve finale. Als Jorg start staat Wouter na verekening van de klimmers die nog bezig zijn en boven hem eindigen 19de . Blazrand, Core en Jorg zijn de enigen die wouter nu nog uit de halve finale kunnen houden. Maar Jorg mist de eerste boulder… de tweede ook…de derde boulder flasht Jog. Blazrand en Core toppen de eerste boulder en de derde ook. Alleen heeft Core twee pogingen nodig voor de eerste boulder. Blazrand staat nu gelijk met Wouter als hij de 4de boulder instapt. De boulder begint bij een zware pas vanaf een de kant naar links naar een module. Vanaf de module komt er nog een zware pas verder naar links naar een platte module (zone greep) onder een dak. Dit is een pas die de meeste klimmers al niet lukt. Rechts aansluitend deze boulder zit een dames boulder. Het gekke is dat de boulder rechts niet is afgetaped. Blazrand ziet, kijkt en klimt vervolgens via de dames boulder naar de top van de heren boulder. Hij maakt daarbij 1 foutje, de bovenrand is wel afgetapt en Blazrand pakt niet om de tape, maar over de tape heen. De boulder wordt wel gegeven. Dit betekent dat Wouter zakt naar de 20ste plaats. We besluiten afhankelijk van de prestatie Core en Jorg mogelijk een protest in te dienen. Na de wedstrijd blijkt er al een protest te zijn ingediend en krijgt Blazrand alsnog een paar minuten om de boulder reglementair te toppen. Boos en gefrustreerd klimt hij soepel naar de top.  Ook Jorg probeert via de dames boulder omhoog te klimmen. Maar het lukt hem niet om de boulder op die manier te toppen. Jorg zijn  enige mogelijkheid is nu om de 5e boulder te flashen. Dit is de boulder waar iedereen tot nog toe al meerdere pogingen nodig heeft om de instap te maken. Het lijkt dan ook kansloos voor Jorg om die boulder te flashen. Jorg stapt in en heeft de moeilijk deadpoint ogenschijnlijk moeiteloos! De spanning stijgt als hij doorklimt naar de zone greep. Nu komt een tweede lastige pas en het lukt niet om deze te maken. Jorg ligt eruit..

Casper heeft voor de wedstrijd nog en moeilijke keuze moeten maken. Wel of niet gaan…al weken een geïrriteerde pees en biceps en dus voor de prestatie hoeft Casper niet te gaan. De belangrijkste reden om wel te gaan was kijken of de arm het in een wedstrijd houdt. En hopelijk zal de wedstrijdsfeer, de nieuwe boulders, het weerzien met de andere klimmers weer motiverend kunnen werken.

De eerste boulder, relatief makkelijk, maar een hele fysieke pas in het midden. Deze pas lijkt te zwaar voor Casper. Het kijkt ook niet ontspannen, en vooral niet gretig, zoals ik gewend ben van hem. De boulder wordt niet getopt. En Casper verdwijnt wat bleekjes naar achteren. In de tweede boulder is Casper kansloos in de sleutelpassage. En dan begint hij echt te klimmen. Zoals we hem kennen, netjes, getruct en met bevlogenheid topt hij de boulder 3 in een heel nette stijl. Casper doorziet bij de 4e boulder niet dat er een variant te klimmen is. En in de laatste boulder laat hij zien dat hij gegroeit is in de wedstrijd. Op en sublieme manier weet hij de boulder te toppen en daarmee is hij een van de weinige klimmers die boulder 5 weet uit te klimmen.

Ferdinand en Jorg hebben het moeilijker gehad door zo laat te starten. Het warme weer, het gebruik van een overmaat aan magnesium maken de grepen een stuk gladder dan in het begin van de dag. Ze ogen ook beide vermoeid, waarbij Jorg een zekere frustratie laat zien. In tegenstelling tot een jaar geleden weet Ferdinand zijn concentratie goed vast te houden en is in staat meerdere pogingen te doen. Het is vreselijk frusterend als de boulders niet lukken en toch laat hij vechtlust zien waarmee hij telkens iets hoger in de boulders komt. Voor het moment is het echter niet goed genoeg en Ferdinand weet dat als geen ander.

Jesse heeft een vergelijkbare ervaring als in Hall. Het gebrek aan zijn ervaring komt duidelijk naar voren in de relatief makkelijkste boulder van de wedstrijd. Het lijkt of Jesse denkt dat de boulder zwaar is en maakt het extra moeilijk voor zichzelf. Waar hij in de eerste boulder die behoorlijk zwaar was, ogenschijnlijk moeiteloos doorheen wandelt, hangt hij nu te lang in de derde. Verzuurd moet Jesse uitstappen en is niet meer in staat de boulder te toppen. Ook in 4 en 5 heeft hij niet de mogelijkheid om iets “onverwachts” te laten zien. Met de kracht en conditie zit het duidelijk goed en ervaring krijgen heeft zijn tijd nodig.

S’middags, na een lekkere maaltijd, klimmen de dames. De boulders zijn hard, wat wel eens anders is bij de dames kwalificaties. Alleen de eerste boulder is een weggevertje, maar daarmee wel belangrijk om deze in de eerste poging te toppen. Ze neemt extra tijd om de boulder te bekijken, het lijkt of ze denkt dat er ergens een addertje onder het gras zit…  Vera stapt in en klimt de boulder heel beheerst en overtuigend. Die zit erop. De 2e boulder is meteen een hele harde, met een dynamische pas van een slechte module naar een knijpgreep over de dakrand. Vera zit er vol op, maar weet de zwaai net niet op te vangen. Er zijn een paar dames die de boulder weten te toppen, maar er zijn er maar weinig die zo vol op de greep hebben gezeten als Vera. Daarmee laat ze zien dat ze zich met de toppers weet te meten. Maar of het genoeg is? In boulder 3 gebeurt er iets met Vera als de eerste poging niet lukt. Er komt een snelheid in het opvolgen van pogingen en het lijkt of Vera enigszins de weg kwijt is. Achteraf kunnen we zeggen dat door de pogingen die ze trok en het behalen van de bonus, dit doorslaggevend is voor het resultaat bij de beste 20. De 4e boulder is een boulder die ook niet gemist mag worden in de eerste poging. Er zit een pas in waarvan ik weet dat Vera die nog wel eens kan missen. Ik hou mijn hart dan ook vast als ze bij de pas aankomt. Nu maakt ze de bewegingen echter heel mooi af en ook weer overtuigend klimt ze de boulder uit! De laatste boulder is op een terugliggende wand. Misschien vreemd, maar dit is het wanddeel dat Vera altijd weet te toppen! Vandaag zal ze met die traditie breken, een bloedende vinger, maar vooral een slecht gevoel over haar eigen klimmen breken haar op in de laatste boulder. Gefrustreerd stapt ze uit en denkend dat haar wedstrijd over is, breekt ze ook met die traditie. Vera eindigt net als Wouter op de 20ste plaats en beide mogen zaterdag aantreden bij de halve finale.