Het monster

In Rabenstein, een kleine plaats met zo'n 250 inwoners staat een 25 meter hoge ijstoren, gelinkt aan verschillende andere kleinere torens. Liefkozend wordt het geheel 'het monster van Rabenstein' genoemd. Het echte monster deze wedstrijd echter was de sneeuwval: een meter verse sneeuw zorgde voor mooie winterse plaatjes maar ook een grote uitdaging om bij Rabenstein te komen. Gelukkig konden we (Enni van Finland met wie ik samentrof en ik) meeliften met andere klimmers toen onze huurauto de berg niet meer op kwam.

Tijd tekort

Eindelijk oog in oog met het monster van Rabenstein kon ik niks anders dan geïmponeerd omhoog kijken. Een bruut wezen van ijs en overhangende houten platen staarde uitdagend terug. De kwalificatieronde bestond uit twee routes die flash geklommen werden (je krijgt 1 poging en 4 minuten klimtijd per route). Beide routes begonnen op verticaal ijs, en na zo'n 7 meter moest je verder klimmen op grepen die tegen een houten wand geschroefd zitten. De vier minuten klimtijd bleek een beperkende factor te zijn voor veel klimmers, en wat gestresst over de tijd begon ik aan mijn eerste route. Dit deed mij uiteindelijk enkel langzamer klimmen, en halverwege de route was mijn tijd al op.

Op scherp gesteld ging de tweede route een stuk beter, en lukte het bijna het monster te temmen en de route te toppen. Helaas raakte ik wederom buiten de tijd en was mijn overall prestatie net iets te weinig om door te gaan naar de halve finale.

Speed

Tijd om lang te treuren was er niet: speed stond ook nog op het programma. Zo snel mogelijk een 15 meter lange wand op rennen is het doel. Hiervoor worden kleinere bijlen gebruikt, die je in het ijs haakt in plaats van erin slaat. Wat mij 52 seconden kostte om omhoog te 'rennen', deden de snelste Russen het in 8 seconden. Daar moet nog wat op getraind worden dus! In de finale waren het wederom de Russen die domineerden: met een mooi schouwspel van kracht, precisie en inzicht werd het monster van Rabenstein bedwongen, en ik kon niks anders dan geïnspireerd omhoog kijken.

Ik heb veel geleerd dit weekend, wat ik hoop toe te passen volgend weekend in Champagny (Frankrijk) tijdens de volgende World Cup. Line van den Berg zal dan ook meedoen om team Nederland te versterken.