MENU

Interview: paraklimmer Eva Mol stond als pararoeier bijna in Parijs

Niet aan het touw maar met de roeiriem: bijna had paraklimmer Eva Mol in de skiff een ticket voor de Paralympische Spelen in Parijs te pakken. In Innsbruck, tijdens de IFSC Paraclimbing World Cup, spraken we met Eva.

Zonnebril op en vrolijk kijkend vanuit haar rolstoel: Eva (39) zit er in het Kletterzentrum Innsbruck ontspannen bij na de kwalificatieronde van de World Cup. Ze heeft zich in haar categorie RP1 als tweede geplaatst voor de finale en geniet zichtbaar van samen zijn met de andere paraklimmers. Niet alleen met de twee andere Nederlanders, Christiane Luttikhuizen en Jamie Barendrecht, maar met iedereen die deze maandag aanwezig was. Toch scheelde het weinig of Eva was niet in Innsbruck geweest.

Pararoeien

Het afgelopen jaar focuste Eva zich namelijk niet op klimmen, maar op roeien. “Mijn grote droom is uitkomen op de Paralympische Spelen. Klimmen is (nog) niet Paralympisch, roeien wel. In deze sport heb ik altijd interesse gehad. Mijn moeder roeide tijdens haar periode aan de universiteit, ik ben opgegroeid met haar verhalen”, legt Eva uit.

“Na het WK klimmen van vorig jaar in Bern heb ik met bondscoach Jesse Pauw en met Dick Boschman (technisch directeur NKBV) besproken wat het plan werd voor het jaar dat zou volgen. Ze steunden mij in mijn droom en ik kreeg de vrijheid om volledig te focussen op het roeien. Daar ben ik ze erg dankbaar voor. Toen ik eenmaal in de boot zat, was ik verkocht.” En dat niet alleen: Eva bleek talent te hebben. Op het WK 2023, waar de eerste zeven een ticket voor de Paralympische Spelen verdienden, werd ze nipt achtste.

Eva Mol op het PKT in Luzern Eva op het PKT in Luzern. © Susanne Ottenheym.

Het Paralympisch Kwalificatietoernooi (PKT) was een logisch vervolg en vond afgelopen mei plaats in het Zwitserse Luzern. Alleen de winnaar plaatste zich voor Parijs. Eva kwam als eerste over de finish tijdens de ‘heats’, maar werd tweede in de finale. Als ze erover vertelt, verdwijnt haar lach en is de teleurstelling hoorbaar in haar stem. “Ik was veel sneller in de heat. Als ik tijdens de finale gewoon mijn hoofd koel zou houden en zou doen wat ik moest doen, was ik ervan overtuigd dat ik het zou redden.”

Dat deed Eva. Desondanks ging het mis, al lag dat niet aan haar. “Mijn tegenstander gebruikte in de finale veel meer haar benen dan in de heat. Dat mag eigenlijk niet. Na afloop is daarom door de classificatieartsen een protest ingediend. De uitkomst van het protest zou de dag erna bekend worden, maar liet 2,5 dag op zich wachten. Terwijl iedereen van het PKT een ja of een nee had over Parijs, ging ik naar huis zonder duidelijkheid en moest ik 2,5 dag wachten om uiteindelijk te horen dat het protest was afgewezen. Dat het een nee werd, heb ik flink pittig gevonden.”

Paraklimfamilie

De deceptie van het pararoeien is nog vers, maar neemt niet weg dat Eva erg blij is om in Innsbruck onder de paraklimmers te zijn. “Een van de leukste dingen aan paraklimmen is dat er een grote internationale paraklimfamilie is”, geeft Eva aan. Gelijk begint ze weer te stralen. “Het is zo fijn om elkaar weer te zien en bij te kletsen, dat merk je aan iedereen.” Enkele minuten nadat Eva dit uitgesproken heeft, krijgt ze een cadeautje in haar handen geduwd van de Engelse paraklimmer Anita Aggarwal. Het is een speciaal ontworpen tasje met daarop alle namen van de paraklimmers die meedoen in Innsbruck. “Dit bedoel ik dus”, zegt Eva.

Eva Mol paraklimmen World Cup Innsbruck Eva in Innsbruck. Eva Mol paraklimmen World Cup Innsbruck 2024

0-meting

Terug naar World Cup-wedstrijd. Hoe staat Eva ervoor sportief gezien? “Vrij goed”, concludeert ze. “Ik sta als tweede in de finale terwijl ik vanwege het roeien veel minder getraind heb dan normaal. Deze wedstrijd is daarom eigenlijk een nulmeting. Hierna weet ik meer over waar ik aan moet gaan werken de komende tijd.” Over de finale zegt Eva ten slotte: “Ik ben tevreden als ik de finale als mijn beste versie onder de gegeven omstandigheden heb kunnen klimmen. Vergelijken met anderen heeft in mijn ogen niet zo veel meerwaarde, ik ga liever uit vanuit mijn eigen kracht. Daarnaast zijn de beperkingen in RP1 zo divers dat het voor routebouwers onmogelijk is om de routes goed aan te laten sluiten op ieders beperking. Vorig jaar heb ik daar op het WK pech mee gehad, hopelijk heb ik dinsdag meer geluk.”

Finales volgen

De finales zijn dinsdagavond van 18.00 uur t/m 21.00 uur. Ook Jamie Barendrecht (RP3) en Christiane Luttikhuizen (RP3) staan in de finale. Volg de eindstrijd via ons Instagram-account Dutch Climbing Team, waar we in de story onder meer filmpjes plaatsen. De IFSC houdt de tussenstanden bij op hun resultatenpagina.

Na de World Cup gaan de paraklimmers nog naar het EK (23 augustus t/m 1 september in Villars, Zwitserland) en de World Cup in Arco (27-28 september, Italië).

Terug naar overzicht