Na een korte vlucht werden ze opgepikt door local-klimmer Angelo en naar Valle dell’Orco gereden. De organisatie stond klaar met een pakket inclusief de gloednieuwe topo van het gebied.

Elke ochtend werd er begonnen met een ‘openingsceremonie’. Klimmers van over heel de wereld (Israël, Litouwen, België, Zuid-Afrika, letterlijk elk continent was vertegenwoordigd)  werden in groepjes gedeeld met een lokale host. Mauro, organisator en de ‘papa’ van de groep had van te voren uitgedacht wie welke route zou gaan klimmen. En natuurlijk werd alles geklommen op eigen protectie zoals de  titel al doet vermoeden.

De eerste dag gingen Dennis en Marianne naar de  Sergent. Een enorm granieten massief, de naam is een knipoog naar zijn grote broer in Yosemite El Capitan.

De eerste dag om in te komen werden er makkelijkere routes geklommen door Dennis en Markuz (GER). Marianne klom die dag al Canabis, 7b, 6b+, 7a

Na elke lange klimdag werd er heerlijk gedineerd in een van de lokale Restaurants. Om vervolgens naar een slide show te gaan.  Er waren slide shows over nieuwe routes in Patagonia, de historie van Valle dell’Orco, klimethiek en andere klimavonturen.

Later in de week klommen Dennis en Marianne samen met host  en de Duitse Markuz TempiDuri  een 160 meter lange route die niet vrij herhaald was sinds de opening in 2003. Een erg indrukwekkende route met moeilijkheden tot 7a+ en een voormalige aid uitklim van 7b die alleen Roberto voorklom en Marianne kon naklimmen. Helaas gaan vijf dagen klimmen erg snel voorbij en was de laatste klimdag op vrijdag kletsnat waardoor de internationale trad wedstrijd niet door kon gaan.

Dennis en Marianne vlogen voldaan weer terug naar Nederland nadat ze het huis en de moeder van Angelo bezocht hadden.

Na deze week hadden we 100 nieuwe vrienden, nog meer kennis van trad klimmen, vele ethiek discussies rijker, en ontzettend veel motivatie om nog meer te klimmen!

Marianne van der Steen op de Sergent in Valle dell'Orco