Het berggebied 'Cordon Granito' in de Centraal Chileense Andes waar zij afgelopen december hun zinnen op hadden gezet, bleek nog meer afgelegen dan gedacht. Ook de toegang tot de gletsjer bleek door op scherp staande seracs en vallende stenen onverwacht tricky. Gelukkig werd er een alternatieve, veilige en eenvoudigere toegang (Dutch Alley) tot het gletsjerplateau gevonden. Daarna kon begonnen worden aan een verkenning van het gletsjergebied.  ‘Cordon Granito’ is de benaming voor een rij granieten pijlers en hun omgeving. Inmens groot, met dimensies die de vijf klimmers meer dan eens hebben doen verbazen. Nu is hen wel duidelijk hoe uitzichtloos de situatie leek voor de passagiers van het neergestortte vliegtuig, bekend van de film ‘Alive’. Het was in dit gebied waar de rugbyspelers uit Urugay in 1972 crashten en uiteindelijk om te overleven vlees van hun overleden teamgenoten opaten...

Het Nederlandse klimteam zette een vooruitgeschoven basiskamp op, aan de voet van een rij naamloze rotspijlers. In koppels van 2 en 3 werden daarna pogingen ondernomen om nog onbeklommen toppen van de aan de overkant van de gletsjer gelegen 'Agujas de Palomo' te beklimmen. Door verijzing en slechte rots bleek het onmogelijk de daadwerkelijke toppen te bereiken. Michiel van den Ent en Ruben noemden hun route 'A steady diet of Nothing' (max 7+), een knipoog naar het inmiddels schaars geworden tochtenvoer. Michiel Engelsman en Eelco klommen 'House of Cards (max 6), verwijzend naar de losse rots.

Op de bergen boven het kamp vonden de klimmers wél graniet van het prettige soort. Bomvast en voorzien van mooie strakke spleten. Michiel van den Ent en Ruben klommen hier op de centrale oostpijler van drie naast elkaar gelegen pieken, een route die zij 'South American Aphrodisiac' noemden. (300m, 7+)  De drie vlak naast elkaar gelegen pieken werden vervolgens omgedoopt tot 'Agujas Maxima' (3970 m). Eelco, Michiel Engelsman en Menno vonden vervolgens op de oostpijler van de noordtop een mooie route omhoog, ‘Bitter Sweet’ (max. 7+).

Michiel van den Ent, Ruben en Menno herhaalden de eerste helft van de route later die week en probeerden door eerder af te buigen, de route tot de daadwerkelijke top uit te klimmen. De zware topspleet putte de jongens echter uit (ook de lage temparatuur eiste zijn tol) waardoor zij op zo'n 50 meter onder top naar veilige grond abseilden. De route noemden zij 'Perculator Addicts' (250 meter, max 8-).

Als afsluiter zochten de de vijf vrienden een nieuwe manier om de Vulkaan Palomo (4850 meter) via de noordzijde te beklimmen. Er werd een doorgang gevonden via een colletje (en passent werd het topje ernaast beklommen en tot 'Aguja Minima' gedoopt) en over flauw hellend gletsjerterrein werd de basis van de berg bereikt, waarna ook de top binnen handbereik kwam.  Het werd de 19e beklimming überhaupt en volgens het schriftje op de top de eerste keer dat klimmers via deze gletsjer de berg beklommen hebben.

De NKBV heeft deze expeditie ondersteund. National Geographic Magazine zal in het voorjaar een reportage publiceren over deze expeditie.