De bovenste 350 m van de 500 m hoge route gaat eerst door een overhangende zone en dan over een glad schild van gneiss-gesteente, waar een systeem van spleten, soms onderbroken door plaat-passages, net een doorgang biedt. De route is hier continu moeilijk (6a-7b) en spannend, ook omdat er nauwelijks haken in zitten.

Na enkele lengtes op het schild is een lastige optie, vanwege de traverses in de route en het ontbreken van betrouwbare haken op de standplaatsen. Bijna alles lukte onsight. Alleen de 7b-lengte werd niet geheel vrij geklommen, gevolgd door één blok in de laatste 6c-lengte.

Hoewel de route buiten Italië vrijwel onbekend is, gaat het om de moeilijkste alpiene rotsbeklimming van de Walliser Alpen. In 2007 was de route uit 1986 slechts negen keer herhaald. De route wordt door de heren aanbevolen: "ook omdat je vertrekt vanuit het prachtig gelegen bivakdoosje “Citta di Varese”, waar ’s avonds de steenbokken je komen bezoeken. Vanuit de wand heb je uitzicht op het Lago Maggiore."

Route-info: Oostwand Pizzo di Loranco (Mittelrück, 3363 m), Direttissima route, 500 m, ED+, 7b
(6c obligatoire), eerste beklimming door Roberto Pe en Marco Borgini in 1986. Topo door Harald Swen (waardering van de lengtes op basis van persoonlijke inschatting).

Foto boven: Roland in de zesde lengte (7a) die de weg van de minste weerstand door de overhangende 'schubben' zoekt.   

Download hier de topo met hogere resolutie.