Een logisch vervolg van een beginner alpiene cursus is een C2. Naast herhaling en het bijspijkeren van de vaardigheden die je hebt opgedaan in je beginnerscursus, wordt er veel aandacht besteed aan het touwleiden en het maken van toeren. Maar beklim jij na een C2 cursus je eerste vierduizender? Fotograaf Freek van der Weijden neemt je mee op C2-cursus.
Je hoort de wind waaien, buiten is het koud. Op 3120m zitten acht deelnemers van de C2 cursus er warmpjes bij in de knusse Müller Hutte. Plannen worden gesmeden. Fons en Harry pakken de kaart erbij en onder het genot van een drankje wordt gekeken hoe we morgen veilig de berg af komen. Stefan merkte eerder al op dat het gaat stormen. Windkracht 8. Geen ruimte voor fouten dus, want in dit weer komt er geen helikopter als het fout gaat. De afgelopen week hebben wij onze krachten en zwaktes leren kennen. Dit is het ideale moment om er achter te komen of we de afgelopen week genoeg hebben opgestoken om weer veilig het dal te bereiken?
Een paar dagen eerder ontmoet ik de groep in Sölden. Ik ben wat laat, als goedmakertje beloof ik het eerste rondje te geven. Onderweg naar de eerste hut kom ik erachter hoe divers de groep werkelijk is. Sommige zijn de echte avonturenjagers, het kan niet gek genoeg. Anderen zijn de sleur aan het ontsnappen, even weg uit de comfortzone. En je hebt de romantische types. Die genieten vooral van de omgeving en het afzien wat bij bergbeklimmen komt kijken. Een overeenkomst hebben ze allemaal. Ze willen allemaal meer zelfstandig zijn in de bergen. Stuk voor stuk geven ze aan dat de C1 een goede introductie is voor het alpinisme. Toch word je daar relatief veel aan de hand meegenomen. Deze groep hunkert naar meer zelfstandigheid. Sven wil leren hoe hij het weer kan lezen, terwijl Tom meer wilt weten over het zekeren in alpiene terrein.
We verblijven deze week in twee hutten. De eerste hut, de Hildesheimer Hütte, heeft een goed overzicht op het oefenterrein. We zien de gletsjer en de omliggende pieken goed liggen. De eerste dagen oefenen we met zekeren, nemen we de touwtechnieken door en is er veel aandacht voor de tochtplanning. Wat nieuw is, is het werken met ijsboren. We zoeken een steile gletsjer uit en hier worden drie groepen gemaakt. Hier klimmen we drie touwlengtes omhoog. Het zijn veel handelingen, die we zelf uitvoeren. De meeste tijd gaat zitten in het op- en afbouwen van de stellingen in het ijs. De stijl van de gidsen Alex en Florian bevalt ons uitstekend. Ze laten ons de meeste handelingen zelf uitvoeren, terwijl ze goed controleren of alles veilig is. Dit geeft ons vertrouwen in eigen kunnen in de bergen.
Halverwege de week maken we ons klaar voor vertrek naar de tweede hut. Het zal de langste dag van de week worden. We trekken de Sulzenaugletsjer over, een prachtige uitgestrekte wildernis met goed uitzicht op de Zuckerhütl (3507m). Deze top gaan we beklimmen. Voor we de beklimming beginnen, laten we de meeste spullen achter en lopen richting de indrukwekkende rotswand. Dit is een categorie 2-beklimming, steil en uitdagend terrein. Klimmend en klauterend stijgen we 200 hoogtemeters. Op de top hebben we een fantastisch uitzicht en zien we de Wildspitze, Weißkugel en de Dolomieten in de verte.
Na de Zuckerhütl beklimmen we de Wilder Pfaff (3456m). Hierna dalen we af over een graat richting de Müller Hutte. Tijdens deze uitdagende, lange afdaling komen de ware emoties van “de Bergsteiger” bovendrijven. We kunnen het alleen maar over eten hebben. Verhalen doen de ronde over legendarische broodjes hamburger en er wordt wild op los gefantaseerd over het eten in de naderende Italiaanse hut.
We hebben die dag 5,5 km afgelegd… in een kleine acht uur tijd. Dat zegt wat over het terrein wat we doorkruisen. Iedereen is opgelucht als de rugzak kan worden afgedaan op het terras van de Müller Hutte. De huttenwaard verwelkomt ons met een kruidig, zelfgestookt drankje waar iedereen een warm gevoel van krijgt.
De volgende middag staan we weer op de gletsjer. Het weer is inmiddels flink verslechterd. Er staat een straffe wind en het sneeuwt. Een goed moment om de Seilrolle te oefenen. Een methode waarbij twee man de derde man uit de gletsjer kan takelen. Karijn springt er als eerste in en het wordt gelijk menens. Ik maak een ‘dode man’, ofwel een sneeuwanker, en bevestig de prusik. Vervolgens check ik bij het ‘slachtoffer’ en laat een schroefkarabiner zakken. Karijn zekert zich en samen met Stefan trekken we Karijn eruit. We rouleren tot iedereen alles gedaan heeft. Ook hier zijn wij zelfstandig aan het werk, terwijl de gidsen goed controleren of wij alles veilig doen.
Sommige deelnemers gaan netjes op het randje zitten en laten zich naar beneden vallen. Florian niet. Hij springt erin alsof hij in het zwembad springt. De andere twee deelnemers zijn kansloos en vallen om zodra er spanning op het touw staat. Zijn teamgenoten trekken hem vervolgens zonder kleerscheuren uit de spleet. Wat een vertrouwen. En dat na we elkaar pas vier dagen kennen.
Wanneer de hut bereikt wordt, is niemand zich meer van het weer bewust en wordt de spierpijn met een heerlijke kop soep uitgeblust. Een uitdaging staat nog op ons te wachten. Morgen moeten we namelijk weer afdalen. En de storm? Die is nog niet gaan liggen. De gidsen geven ons de opdracht om de tocht voor morgen te plannen, inclusief een plan B.
De volgende ochtend is het direct duidelijk wat ons plan B is. De vlag van de hut is helemaal aan flarden gewaaid en er ligt een hoop sneeuw voor de zware stalen deur. Ondanks dat we bijna omwaaien lopen we richting de gletsjer. Het ijs van de gletsjer is gelukkig hard, waardoor we flinke meters maken. Het zicht is soms zo slecht dat ik de voorste van de touwgroep niet zie. Florian loodst ons veilig richting de pas, waar het weer opklaart. Tijdens de korte hike maakt het grillige landschap plaats voor een zacht, groen dal. Hier sluiten we de geslaagde week af met een dik spiegelei en een glaasje schnaps.
Het beklimmen van een bergtoppen is een onvergetelijke ervaring die je voor altijd bij zal blijven. Het vergt echter wel de nodige kennis en vaardigheden om deze uitdaging succesvol aan te gaan. Met een gevorderde alpiene cursus C2 van Bergsportreizen kun je jezelf de benodigde kennis en vaardigheden eigen maken en jezelf klaarstomen voor een indrukwekkende beklimming. Daag jezelf uit en neem de stap, zodat je binnenkort op de top staat en kunt genieten van het prachtige uitzicht!